Ogólne założenia do wytycznych na temat projektowania i budowy obiektów w technologiach bezwykopowych
Dzisiejsze technologie budowlane oferują coraz więcej innowacyjnych rozwiązań, które umożliwiają projektowanie i budowę obiektów w sposób bezwykopowy. Bezwykopowe technologie są coraz bardziej popularne z uwagi na swoje niezaprzeczalne liczne zalety, takie jak ograniczone zakłócenia w ruchu lądowym, zmniejszenie uciążliwości dla otoczenia, skrócenie czasu realizacji i mniejsze ryzyko uszkodzenia istniejących elementów infrastruktury podziemnej.
Jak ogólnie wiadomo, wytyczne dotyczące projektowania i budowy obiektów w technologiach bezwykopowych mogą odgrywać kluczową rolę w całym procesie budowlanym. Zawierają bowiem ogólne zalecane zasady, które muszą być przestrzegane przez projektantów, wykonawców i innych specjalistów zaangażowanych w proces budowy. Ważne, że przekłada się to później również na niezakłóconą eksploatację tak zrealizowanych obiektów.
Szerokie stosowanie proponowanych wytycznych zapewni:
Bezpieczeństwo. Wytyczne zawierają podstawowe wymagania dotyczące bezpieczeństwa podczas projektowania i budowy obiektów bezwykopowych. Określają one odpowiednie procedury i normy, które należy przestrzegać, aby zapewnić bezpieczne warunki pracy dla wszystkich zaangażowanych stron. Zapewniają one również minimalizację ryzyka wypadków, uszkodzeń infrastruktury i innych nieprzewidzianych incydentów.
Jakość. Wytyczne zawierają wytyczne dotyczące jakości pracy, materiałów i sprzętu używanego podczas budowy. Określają one standardy, którym muszą odpowiadać wszystkie wykonane prace. Dzięki temu zapewniana jest wysoka jakość obiektów bezwykopowych, które są odpowiednio trwałe, wytrzymałe i spełniają wszystkie wymagania techniczne.
Efektywność. Wytyczne mają na celu zapewnienie efektywności w procesie budowlanym. Określają one optymalne metody i techniki, które powinny być stosowane, aby zminimalizować czas trwania prac i koszty. Wytyczne mogą również zawierać wytyczne dotyczące optymalnego wykorzystania zasobów, takich jak energia i materiały, co przyczynia się do zrównoważonego rozwoju.
Aspekty prawne: Wytyczne stanowią podstawowe wytyczne branżowe dla projektantów i wykonawców prac bezwykopowych. Określają one standardy, procedury i praktyki, które są akceptowane i uznawane przez wszystkie strony procesu budowlanego. Dzięki temu zapewniona jest spójność i jednolitość w podejściu do projektowania i budowy obiektów bezwykopowych.
Opracowanie takie jest nie tylko niezbędne z punktu widzenia technicznego, ale także istotne z perspektywy ochrony środowiska i minimalizacji zakłóceń dla społeczności lokalnych. Środowisko inżynierskie powinno dążyć do szybkiego opracowania i wdrożenia takich dokumentów. Z pewnością przyczynią się one do jeszcze szerszego upowszechnienia tych efektywnych technologii i uporządkują proces inwestycyjny z korzyścią dla wszystkich jego stron. Działania takie przynoszą wymierne korzyści dla użytkowników i służb utrzymaniowych.
Kierownik Zakładu Dróg i Mostów Uniwersytetu Zielonogórskiego. Specjalizuje się w dziedzinie zmęczenia, trwałości, utrzymania i przeglądów mostów a także przepustów komunikacyjnych, w tym konstrukcji gruntowo-powłokowych. Przez wiele lat zajmował się badaniami tych konstrukcji. W ostatnich latach szerzej zajmuje się również zagadnieniami odwodnienia dróg i mostów oraz problemami technicznymi dotyczącymi przejść dla zwierząt w budownictwie komunikacyjnym. Od wielu lat jest aktywny również we wdrażaniu w naszym kraju nowoczesnych materiałów i technologii w budownictwie drogowo-mostowym. W ramach tych prac wykonał wiele badań laboratoryjnych i terenowych oraz przeprowadził kilkadziesiąt cykli szkoleń na ten temat. Wynikiem tych wieloletnich działań jest kilkanaście ogólnie obowiązujących w praktyce drogowo-mostowej zaleceń i specyfikacji opracowanych z jego udziałem, najczęściej pod jego kierunkiem. Ma w swoim dorobku również wdrożenie nowoczesnych metod badań betonu w budownictwie komunikacyjnym.
W ramach pracy habilitacyjnej opracował metodę szacowania wpływu korozji na nośność mostów stalowych nagrodzoną przez Ministra Infrastruktury. Autor lub współautor ponad 150 publikacji i kilku monografii. Przez dwie kadencje członek sekcji materiałów budowlanych Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej PAN. Od 1992 r. członek Normalizacyjnej Komisji Problemowej nr 251 ds. obiektów mostowych PKN. Współkoordynator oraz uczestnik kilku projektów badawczych z zakresu dróg i mostów, realizowanych w ramach Unii Europejskiej (zmęczenie nowoczesnych nawierzchni drogowych o różnej konstrukcji, delaminacja nawierzchni betonowych autostrad i mostów, sprzęt badawczy w dziedzinie transportu w Europie i.in.). W latach 2000-2007 aktywnie działał ze strony polskiej w Europejskiej Federacji Laboratoriów Drogowych FEHRL, czego wynikiem jest chociażby opracowanie „Wizja transportu w Europie 2040”. Jest ekspertem Unii Europejskiej ds. transportu powierzchniowego. Przez dwie kadencje był członkiem Komisji Bezpieczeństwa Budowli WC1- IABSE z siedzibą w Szwajcarii. Zasiada w radach naukowych kilku krajowych czasopism branżowych. Organizator lub współorganizator kilkunastu seminariów i konferencji o zasięgu krajowym.
Działalność dydaktyczną zapoczątkował na Politechnice Wrocławskiej z zakresu inżynierii komunikacyjnej i projektowania mostów. Kontynuuje ją obecnie na swojej macierzystej uczelni – Uniwersytecie Zielonogórskim prowadząc wykłady głównie z mostów metalowych oraz badań i materiałoznawstwa drogowo-mostowego. Dorobek zawodowy to praca w wykonawstwie oraz projektowanie, ekspertyzy, szkolenia, koordynacja i wdrożenie do szerokiej praktyki Systemu Gospodarki Mostowej. Członek Związku Mostowców Rzeczypospolitej Polskiej (ZMRP), Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa (PZITB), International Association of Bridge and Structural Engineering (IABSE), American Society of Civil Engineers (ASCE).