Marta Barszczewska, Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej – Państwowy Instytut Badawczy

Kierownik Centrum Modelowania Powodziowego i Suszy IMGW–PIB w Krakowie. Od czasu studiów na Międzywydziałowych Studiach Ochrony Środowiska SGGW w Warszawie zainteresowana i związana z gospodarką wodną. W IMGW-PIB od 2016 r., aktualnie w obszarze modelowania hydraulicznego i hydrodynamicznego powodzi oraz analiz zjawiska suszy. Koordynator zadań związanych z tematyką powodzi i suszy. Członek zespołu negocjacyjnego ds. adaptacji oraz loss and damage podczas COP24.

Powodzie opadowe – ocena, monitoring i ostrzeganie

W prezentacji zostaną przedstawione założenia do systemu multimodelu, którego celem jest poprawa jakości prognoz i ostrzeżeń hydrologicznych przed powodziami błyskawicznymi (ang. flash flood). Budowa systemu pozwoli dokładniej określić zagrożenie powodziowe, będące konsekwencją powodzi błyskawicznych. Umożliwi na bardziej precyzyjne wskazanie czasu i miejsca wystąpienia tego typu powodzi. Spowoduje to wzrost poziomu bezpieczeństwa przeciwpowodziowego społeczeństwa, środowiska, dziedzictwa kulturowego oraz działalności gospodarczej.
W trakcie prezentacji przedstawione zostaną informacje z zakresu wyznaczania obszarów zagrożonych z uwzględnieniem czynników fizjograficznych, a także mapy niebieskich obszarów, które umożliwiają identyfikację obszarów zagrożonych, a następnie stworzenie systemu wczesnego ostrzegania i monitorowania, co pozwoli na podejmowanie działań we właściwych obszarach.

Marta Bedryj, Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej – Państwowy Instytut Badawczy

Kierownik Biura Modelowania Powodziowego i Suszy IMGW-PIB. Specjalistka ds. gospodarki wodnej zainteresowana tematyką suszy i powodzi, zwłaszcza kwestiami metodycznymi wielowymiarowej oceny tych zjawisk. Koordynatorka zadań i prac badawczych związanych z gospodarką wodną. Dr inż. nauk technicznych w zakresie inżynierii środowiska, autorka publikacji dotyczących hydrologii i gospodarki wodnej.

Ocena zagrożenia powodziowego w zarządzaniu ryzykiem powodziowym

Zarządzanie ryzykiem powodziowym jest stosowanym obecnie podejściem do przeciwdziałania negatywnym skutkom powodzi, rozpowszechnionym przez dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2007/60/EC z dnia 23 października 2007 r. w sprawie oceny ryzyka powodziowego i zarządzania nim (tzw. Dyrektywa Powodziowa). Istotnym jego elementem jest ocena zagrożenia powodziowego. W prezentacji przedstawione zostaną analizy realizowane w tym zakresie — dotyczące uwzględniania zagrożenia powodziowego w pracach planistycznych, procesach inwestycyjnych i zarządzaniu kryzysowym. W szczególności omówione zostanie wykorzystanie w ww. analizach modelowania hydrodynamicznego, umożliwiającego uzyskanie szczegółowej informacji o powodzi na danym obszarze (z uwzględnieniem określonych parametrów np. obszar zagrożenia powodziowego, rzędna zwierciadła wody, głębokość wody, prędkość i kierunki przepływu wody).
Co ważne — ww. informacje dotyczące zagrożenia powodziowego stanowią punkt wyjścia do oceny ryzyka powodziowego (uwzględniającego potencjalne negatywne skutki powodziowe), dlatego stanowią niezwykle istotny element wielu procesów decyzyjnych.

Mariusz Balicki, Sienkiewicz Mat-Bud Sp. z o.o. 

Retencja wód opadowych w terenie zurbanizowanym – wyzwania i możliwości

Marek Borkowski, Aquanet S.A.

Panel dyskusyjny

Aleksander Brodowski, Fortec

Innowacyjne metody inspekcji studni głębinowych oraz przestrzeni zamkniętych – Systemy Fortec Triton i Fortec Multispector

dr Jędrzej Bujny, Kancelaria Bujny prawo dla ekosystemu

Radca prawny, doktor nauk prawnych, właściciel Kancelarii Prawnej BUJNY Prawo dla ekosystemu. Od blisko dwóch dekad wspiera podmioty działające w sektorze infrastrukturalnym i komunalnym ze szczególnym uwzględnieniem gospodarki odpadowej oraz wodociągowo-kanalizacyjnej.

WARSZTATY

Piotr Czarnocki, Ministerstwo Klimatu i Środowiska

Absolwent MSOŚ na UW i zarządzania projektami w SGH. Posiada wieloletnie doświadczenie na stanowisku eksperta w Ministerstwie Środowiska, a obecnie w Ministerstwie Klimatu i Środowiska przy wdrażaniu projektów ISPA, POIiŚ (sektor wodno-kanalizacyjny oraz sektor gospodarowania odpadami), a także we wdrażaniu i kreowaniu polityki klimatycznej w Polsce. Był odpowiedzialny za zrealizowanie projektu pn. „Opracowanie planów adaptacji do zmian klimatu w miastach powyżej 100 tys. mieszkańców”. Zaangażowany w programowanie Perspektywy Finansowej (PF) 2014-2020 oraz PF 2021-2027, a także w programowanie MF EOG 2014-2021, w obszarze adaptacji do zmian klimatu. Autor „Poradnika przygotowania inwestycji z uwzględnieniem zmian klimatu, ich łagodzenia i przystosowania do tych zmian oraz odporności na klęski żywiołowe”.
Członek Komitetu Sterującego Programu NCBiR „BIOSTRATEG” oraz Komitetu Ekspertów ds. Instrumentu LIFE przy KE. Obecnie zaangażowany również w prace nad specustawą antysuszową (projekt ustawy o inwestycjach w zakresie przeciwdziałania skutkom suszy).

Planowane finansowanie inwestycji w obszarze adaptacji do zmian klimatu w ramach programu FEnIKS 2021-2027

Anna Czyżewska, Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej

Dyrektor Departamentu Adaptacji do Zmian Klimatu Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (NFOŚiGW). Swoją pracę zawodową rozpoczynała w Biurze Projektów Budownictwa Komunalnego „STOLICA”. Od 1994 r. zatrudniona w NFOŚiGW. W latach 2004–2007 pełniła funkcję członka zarządu MPWiK w m. st. Warszawie S.A. oraz Pełnomocnika ds. Realizacji Projektu (MAO), współfinansowanego z Funduszu Spójności „Zaopatrzenie w wodę i oczyszczanie ścieków w Warszawie”, w skład którego wchodziła realizacja oczyszczalni ścieków Czajka. W latach 2011–2015 członek Krajowej Rady Gospodarki Wodnej oraz w latach 2014–2016 członek Krajowej Rady Promocji Funduszu Żeglugi Śródlądowej.

Aktualne i przyszłe programy finansujące działania z zakresu gospodarowania wodami i ochrony przeciwpowodziowej realizowane i planowane przez NFOŚ

Referat zobrazuje możliwości finansowania inwestycji w ramach obecnych i przyszłych programów realizowanych przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Autorka w referacie skupi się na programach, które dedykowane są dla inwestycji z zakresu adaptacji do zmian klimatu

Krzysztof Dąbrowski, Izba Gospodarcza „Wodociągi Polskie”

Urodzony 2 kwietnia 1960 r. w Grudziądzu, absolwent budownictwa lądowego na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim. Z branżą budowlaną zawodowo związany od 1984/1985 r., w latach 1989–1991 otworzył własną firmę projektową oraz przedsiębiorstwo budowlane – współpracę tę zakończył w 2002 r. W latach 1991–1993 był odpowiedzialny za realizację szeregu dużych budów kontraktowych oraz inwestycji inżynieryjnych na terenie Niemiec. Na początku 2003 r. objął stanowisko prezesa zarządu Miejskich Wodociągów i Oczyszczalni Ścieków w Grudziądzu i piastował je do grudnia 2019 r., m.in. prowadząc inwestycje współfinansowane ze środków Unii Europejskiej. W okresie od 2010 do 2020 r. członek Rady Izby Gospodarczej „Wodociągi Polskie”, przez dwie kadencje wchodził w skład Prezydium Rady. Od listopada 2011 współinicjator i członek komitetu założycielskiego, a następnie od 2012 r. do 2021 r. Prezes Stowarzyszenia Wodociągi Kujaw i Pomorza. Działacz społeczny i sportowy, wieloletni członek zarządu, a w latach 2015–2018 prezes zarządu Klubu Kolarskiego ALKS Stal Grudziądz. Funkcję Prezesa Izby Gospodarczej „Wodociągi Polskie” objął 1 lipca 2021 r.

Grzegorz Gałabuda, SID Szkolenia i Doradztwo sp. z o.o.

Ekonomista, absolwent Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie. Posiada kwalifikacje w zakresie: finansów przedsiębiorstw komunalnych i gmin, zarządzania projektami, doradztwa w zakresie systemów organizacji usług komunalnych oraz restrukturyzacji i prywatyzacji podmiotów gospodarczych sektora komunalnego. Biegły w sprawach ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków, a także w zakresie ustalania cen hurtowego odbioru ścieków, powoływanym przez Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów oraz Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Ponadto jest biegłym Najwyższej Izby Kontroli w zakresie weryfikacji wniosków o zatwierdzenie taryf dla zbiorowego zaopatrzenia wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków.
W latach 2011–2012 pełnił funkcję prezesa zarządu spółki Wodociągi i Kanalizacja. W latach 2012–2015 był prezesem zarządu Powiatowego Centrum Zdrowia sp. z o.o. w Otwocku.
Doradca zarządów przedsiębiorstw wodociągowo-kanalizacyjnych z wieloletnim doświadczeniem.

WARSZTATY

Stanisław Gawłowski, Senator Rzeczypospolitej Polskiej

Senator X kadencji, poseł na Sejm V, VI, VII i VIII kadencji. Od 2007 r. do 2015 r. był sekretarzem stanu w Ministerstwie Środowiska. Jako poseł na Sejm VIII kadencji (2015-2019) był przewodniczącym Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa. W latach 2008-2011 był Przewodniczącym Rady Nadzorczej Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.

Panel dyskusyjny

Marcin Glixelli, Wodociągi Miasta Krakowa S.A.

Związany z Wodociągami Miasta Krakowa od 2015 r. Obecnie pracuje na stanowisku Kierownika Działu Modelowania Systemów. Jest absolwentem Wydziału Inżynierii Środowiska Politechniki Krakowskiej. Systematycznie zdobywał doświadczenie w sektorze gospodarki wodnej – począwszy od wykonawstwa poprzez projektowanie aż po realizację projektów wdrożeniowych. Swoją wiedzę skutecznie wykorzystuje obecnie, wdrażając w praktyce nowoczesne rozwiązania z zakresu modelowania hydrodynamicznego sieci kanalizacyjnych i wodociągowych na terenie Krakowa.
Kierowany przez niego Dział Modelowania Systemów rozwiązuje szereg problemów z zakresu optymalizacji pracy sieci, możliwości przepustowych kolektorów, działania przelewów burzowych czy przejmowania wód opadowych z nowych zlewni. Ma także na koncie zaprojektowanie aplikacji ujednolicającej sposób obliczania objętości czynnej zbiorników retencyjnych i sieci odwodnieniowych, która pozwoliła spółce na skrócenie czasu uzgadniania dokumentacji projektowej. Obecnie Dział Modelowania Systemów uczestniczy w projekcie budowy najnowocześniejszego systemu modelowania sieciami wodociągowymi i kanalizacyjnymi w Polsce. Jest także odpowiedzialny za stworzenie systemu real-time – on-line dla sieci wodociągowej i kanalizacyjnej, z możliwością odczytu wypełnień, przepływów, ciśnień w czasie rzeczywistym i predykcji nadchodzących zdarzeń pogodowych lub zmian parametrów pracy obiektów na sieci. 

Retencja po krakowsku

W referacie autor przedstawi wymagania dotyczące projektowania zbiorników retencyjnych dla nowych obiektów włączanych do sieci kanalizacji ogólnospławnej na terenie Krakowa. Omówione zostanie również jak na przestrzeni lat, dzięki takiemu podejściu, wzrósł potencjał retencyjny i jakie ma to odniesienie w kontekście ochrony m. Krakowa przed powodziami błyskawicznymi.
Przedstawiony zostanie również długoterminowy MasterPlan Wodociągów Miasta Krakowa w zakresie realizacji projektów wpisujących się w działania związane z budową obiektów retencyjnych zabezpieczających miasto przed wpływem zmian klimatycznych.
O tych i innych aspektach związanych z retencją Krakowa autor postara się opowiedzieć podczas swojego wystąpienia.

Volodymyr Kondzolka, Drohobycki Instytut Miejski

Dyrektor zakładu komunalnego „Drohobycki Instytut Miejski”.
Główne działania: Organizacja zarządzania projektami; Wdrażanie nowych strategicznych kierunków zrównoważonego rozwoju Drohobycza w oparciu o normy ISO i instrumenty Smart City.
Założyciel projektu Drohobycz Smart Community. Międzynarodowy ekspert ds. rozwoju gospodarczego OBWE

Panel dyskusyjny

Agnieszka Kowalkiewicz, Gdańskie Wody sp. z o.o.

Kieruje działem adaptacji do zmian klimatu w spółce Gdańskie Wody. Koncentruje się na tematach dot. ochrony środowiska, zrównoważonego rozwoju, pozyskiwaniu środków unijnych, jakości wód opadowych, wdrażaniu obiektów małej retencji i ich odpowiedniej eksploatacji. Dba o dobry klimat dla edukacji klimatycznej. Zajmuje się projektami edukacyjnymi, których celem jest podnoszenie świadomości w zakresie proekologicznego gospodarowania wodami opadowymi. W zespole projektu Klimat w Szkołach Metropolii odpowiada za to by mieszkańcy obszaru metropolitalnego Gdańsk-Gdynia- Sopot wiedzieli, jak pomagać Planecie.

Wnioski z wdrażania nowej polityki zagospodarowania wód opadowych w Gdańsku- mała retencja

prof. dr hab. inż. Paweł Licznar, RETENCJAPL sp. z o.o.

Absolwent Wydziału Budownictwa Lądowego i Wodnego Politechniki Wrocławskiej. Od 2011 roku nauczyciel akademicki na Wydziale Inżynierii Środowiska Politechniki Wrocławskiej.
Od początku swojej pracy zawodowej związany z zagadnieniami wody, a w szczególności krążeniem wody w mieście. Prowadził badania dotyczące rozkładów opadów oraz modelowania systemów odprowadzania i zagospodarowania wód opadowych. Współtwórca portalu retencja.pl. Kierownik naukowy projektu opracowania i wdrożenia Polskiego Atlasu Natężeń Deszczów (PANDa). Pomysłodawca platformy cyfrowej dla projektantów WaterFolder.com.

O potrzebie zmian prawa dotyczącego przelewów burzowych

W referacie zostaną przedstawione przesłanki wskazujące na fakt, że stare uregulowania prawne dotyczące krotności przelewów burzowych, obowiązujące do dziś w Polsce, nie odpowiadają współczesnym realiom eksploatacji systemów kanalizacji ogólnospławnych. Dopuszczalne częstości przelewów burzowych zostaną skonfrontowane z wynikami badań dotyczących częstości występowania deszczy nawalnych na obszarze całego kraju, przeprowadzonych w ramach realizacji dofinansowanego przez NCBiR projektu POIR.01.01.01-00-0119/21: WaterFolder Connect – zintegrowana platforma projektowania i modelowania systemów odwodnienia. Ponadto, w referacie przedstawione zostaną wybrane rozwiązania techniczno-organizacyjne pozwalające w innych krajach obniżać lub likwidować szkodliwe oddziaływanie przelewów na odbiorniki wodne. Na tej podstawie sformułowane zostaną postulaty dotyczące zmian przepisów dotyczących funkcjonowania przelewów burzowych na kanalizacji ogólnospławnej.

dr Tabea Lissner, IPCC – Międzyrządowy Zespół ds. Zmian Klimatu, organ ONZ ds. naukowej oceny zmian klimatu

Główny autor rozdziału poświęconego wodom szóstego Raportu Oceniającego Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu (IPCC). Jest współkierownikiem zespołu naukowego w międzynarodowej organizacji pozarządowej Climate Analytics oraz stypendystą New Institute w Hamburugu. Posiada wykształcenie akademickie w zakresie geografii, nauk politycznych i zarządzania środowiskiem, a w 2014 roku otrzymała tytuł doktora geografii na Uniwersytecie Humboldta w Berlinie. Pracę do rozprawy opracowała jako młodszy badacz w grupie Climate Change& Development w Poczdamskim Instytucie Badań nad Wpływem Klimatu (PIK) i otrzymała nagrodę „Outstanding Young Scientist” przyznawaną przez European Geosciences Union.

Wpływy, zagrożenia i adaptacje związane z wodą – kluczowe ustalenia rozdziału dotyczącego wody w sprawozdaniu oceniającym Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu (IPCC)

W wystąpieniu zostaną zaprezentowane kluczowe ustalenia rozdziału dotyczącego wody w raporcie oceniającym Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu. Podsumowuje on na poziomie globalnym zaobserwowane i przewidywane skutki zmian klimatycznych związane z gospodarką wodną oraz wynikające z nich zagrożenia, jak również ustalenia dotyczące zaobserwowanych i przewidywanych procesów adaptacji do zmian klimatu.

Marcin Łukaszewicz, Wodociągi Miasta Krakowa S.A.

Absolwent wydziału Inżynierii Środowiska Politechniki Krakowskiej w specjalności Inżynieria Komunalna. Od 2010 r. pracuje z Zakładzie Sieci Kanałowej MPWiK S.A. w Krakowie. Specjalizuje się w bezwykopowych renowacjach sieci kanalizacyjnej.

Retencja po krakowsku

W referacie autor przedstawi wymagania dotyczące projektowania zbiorników retencyjnych dla nowych obiektów włączanych do sieci kanalizacji ogólnospławnej na terenie Krakowa. Omówione zostanie również jak na przestrzeni lat, dzięki takiemu podejściu, wzrósł potencjał retencyjny i jakie ma to odniesienie w kontekście ochrony m. Krakowa przed powodziami błyskawicznymi.
Przedstawiony zostanie również długoterminowy MasterPlan Wodociągów Miasta Krakowa w zakresie realizacji projektów wpisujących się w działania związane z budową obiektów retencyjnych zabezpieczających miasto przed wpływem zmian klimatycznych.
O tych i innych aspektach związanych z retencją Krakowa autor postara się opowiedzieć podczas swojego wystąpienia.

Przemysław Matyja, Urząd Miejski Wrocławia – Wydział Planowania Przestrzennego

Absolwent gospodarki przestrzennej na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej, od ponad 18 lat w strukturach Urzędu Miejskiego Wrocławia. Czynny projektant, autor wielu koncepcji urbanistycznych. Uczestniczył jako autor, współautor lub członek zespołu autorskiego w procedurach kilkudziesięciu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego oraz Studium. W tym nagrodzonego wyróżnieniem w kategorii Idea, przez Kapitułę Nagrody im. Jerzego Regulskiego, dokumentu Studium uwarunkowań oraz kierunków zagospodarowania przestrzennego Wrocławia z 2018 roku. Aktualnie Dyrektor Wydziału Planowania Przestrzennego (dawniej Biuro Rozwoju Wrocławia) – Urbanista Miasta.

Panel dyskusyjny

Karol Mikołajewski, RETENCJAPL sp. z o.o.

Absolwent Politechniki Śląskiej, Wydziału Automatyki i Robotyki, z firmą RetencjaPL związany od samego początku – jest odpowiedzialny za projekty hydrologiczno-meteorologiczne i wdrożenia aplikacji RainBrain. Prawie 15-sto letnie doświadczenie zdobywał podczas realizacji wielu dużych projektów hydrologiczno-meteorologicznych w kraju realizowanych dla IMGW, RZGW, miast i gmin, uniwersytetów, parków narodowych, jednostek badawczych i inwestorów prywatnych oraz podczas pracy w jednej z wiodących na świecie firm produkujących urządzenia do pomiarów środowiskowych. Współautor koncepcji i projektów systemów pomiaru opadów dla kilku polskich miast. Zaangażowany w tworzenie Polskiego Atlasu Natężeń Deszczów PANDa. Doktorant na Uniwersytecie Śląskim.

Prosty przepis na monitoring przeciwpowodziowy na przykładzie zbiornika Swinna Poręba

dr hab. inż. Maciej Mrowiec prof. PCz, Politechnika Częstochowska

Prorektor ds. rozwoju Politechniki Częstochowskiej, naukowiec i dydaktyk, kierownik grantów badawczych poświęconych problematyce sterowania w czasie rzeczywistym przepływem ścieków w systemach kanalizacyjnych. Jego działalność badawcza obejmuje zarówno rozwój innowacyjnych konstrukcji zbiorników, jak i metod obliczania wymaganej pojemności urządzeń retencyjnych. Jest autorem i współautorem patentów i zgłoszeń patentowych obejmujących zbiorniki retencyjne oraz urządzenia infiltracyjno-retencyjne. Wykonywał liczne ekspertyzy i prace zlecone dla przedsiębiorstw z branży wodociągowo-kanalizacyjnej.

Potrzeby i wyzwania w informatyzacji miejskich systemów odwodnienia

W erze dynamicznego rozwoju technologii informatycznych, przesyłania i przetwarzania dużej ilości danych o infrastrukturze miejskiej, sieci odwodnienia charakteryzują się znikomym poziomem informatyzacji. Jeżeli porówna się poziom rejestrowania informacji o działaniu różnych sieci miejskich (wodociągi, gazociągi, sieci ciepłownicze, sieci energetyczne) to infrastruktura odwodnienia jest bez wątpienia opomiarowana w najmniejszym stopniu. Wiedza na temat działania systemów odwodnienia jest oparta głównie na reagowaniu na widoczne przeciążenia hydrauliczne (podtopienia). Podejmowanie decyzji inwestycyjnych w zakresie rozbudowy sieci kanalizacji deszczowej powinno być uzasadnione wiarygodnymi danymi dotyczącymi przepływów i oparte na modelach symulacyjnych.

Paweł Niewiadomski, HABA-BETON Johann Bartlechner sp. z o.o.

Wykorzystanie prefabrykatów betonowych do zagospodarowania wod opadowych i roztopowych

Anna Olejnik, MPWiK w m.st. Warszawie S.A.

Zastępca Dyrektora Pionu Wody. Jest ekspertem w zakresie uzdatniania wody oraz procesów stabilności wody i wtórnego zanieczyszczenia. Jako Zastępca Dyrektora Pionu Wody jest odpowiedzialna za jakość wody dostarczanej do Odbiorców usług. Współpracuje z organizacją branżową Izba Gospodarcza Wodociągi Polski w obszarze regulacji prawnych dotyczących zaopatrzenia w wodę i jakości wody przeznaczonej do spożycia. Jest odpowiedzialna za opracowanie i wdrożenie Planu Bezpieczeństwa Wody MPWiK. Współpracuje z różnymi ośrodkami w ramach poszukiwania rozwiązań i ograniczania skutków zmian klimatycznych i suszy.

Susza – ważny aspekt w gospodarowaniu wodami

Ochrona przeciwpowodziowa z uwagi na skutki, jakie wywołuje jest priorytetem w zarządzaniu kryzysowym. Jednak dynamiczne zmiany klimatyczne do współistniejące zjawiska ekstremalne: powódź i susza. W Polsce zjawisko suszy jest obserwowane już od kilku lat. Mamy potwierdzone okresy suszy atmosferycznej, rolniczej jak i hydrologicznej. To pokazuje, że jest to problem z którym należy się liczyć i pracować nad rozwiązaniami łagodzącymi skutki różnych rodzajów suszy. MPWiK w m.st. Warszawie jako użytkownik rzeki Wisły praktycznie co roku mierzy się zjawiskiem suszy hydrologicznej. A trzeba zwrócić uwagę, że nie jesteśmy jedynym użytkownikiem rzeki na odcinku warszawskim.

Michał Oleszko, Narodowe Centrum Badań i Rozwoju

Kierownik Projektu „Technologie domowej retencji”, Dział Rozwoju Innowacyjnych Metod Zarządzania Programami, Narodowe Centrum Badań i Rozwoju
Absolwent studiów MBA dla Inżynierów i Przedsiębiorców Akademii Leona Koźmińskiego, studiów magisterskich Hydrotechnika i Geoinżynieria na Wydziale Inżynierii Środowiska Politechniki Krakowskiej oraz studiów inżynierskich Instalacje i Sieci Sanitarne na Wydziale Inżynierii Środowiska Politechniki Lubelskiej.
Od 2020 roku w NCBR prowadzi projekt „Technologie domowej retencji” finansowany z Funduszy Europejskich w ramach Programu Inteligentny Rozwój, w którym podmioty prywatne prowadzą prace badawcze nad technologią magazynowania i oczyszczania wody deszczowej, wody szarej i wody czarnej w wieloobiegowych Systemach, chroniących zasoby wód głębinowych.
Swoje wcześniejsze doświadczenie w obszarze zarządzania projektami zdobywał na stanowiskach kierowniczych podczas realizacji budowy oczyszczalni ścieków, stacji uzdatniania wody oraz infrastruktury zarządzającej wodą deszczową dla budynków biurowych w Warszawie.

Smart City – Green City. Zielone technologie NCBR dla miast przyszłości

Dzięki Funduszom Europejskim i Programowi Inteligentny Rozwój, Narodowe Centrum Badań i Rozwoju prowadzi przedsięwzięcia w trybie zamówień przedkomercyjnych (PCP), w efekcie których powstaną innowacyjne technologie wspierające osiągnięcie celów Europejskiego Zielonego Ładu. NCBR jako zamawiający definiuje wyzwanie badawcze wynikające z realnych potrzeb polskiej gospodarki, a wykonawcy wybrani w naborach prowadzą prace badawczo-rozwojowe służące opracowaniu i demonstracji działania innowacyjnego rozwiązania niedostępnego dziś na rynku. W ramach przedsięwzięć powstaną m.in. technologie domowej retencji, czyli innowacyjne systemy do magazynowania, oczyszczania i wykorzystania wody deszczowej. Zapewnią minimalizację poboru wody z sieci wodociągowej, oszczędność cennych zasobów wód głębinowych oraz zmniejszenie ilości ścieków oddawanych do sieci kanalizacyjnej. Ponadto zagwarantują możliwość magazynowania i zatrzymywania wody z deszczy nawalnych. Opracowana technologia ma pozwalać na trzystopniowy obieg odzyskiwanej wody: najpierw wykorzystywana będzie do mycia i potencjalnie do picia, w kolejnym obiegu do spłukiwania toalety i finalnie po lokalnym oczyszczeniu do podlewania ogrodu. Instalowanie takich systemów to nie tylko rozwój kolejnego produktu eksportowego, ale podnoszenie komfortu życia Polaków, ich bezpieczeństwa w zakresie dostępu do wody i zmniejszeniu kosztów życia poprzez dostarczanie bezpłatnej wody.

Andrzej Osiński, Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych

Absolwent Politechniki Gdańskiej, Instytutu Hydrotechniki – Inżynierii Środowiska. Ukończył studia podyplomowe i staże zagraniczne. Posiada wieloletnie doświadczenie w wykonawstwie, eksploatacji i zarządzaniu systemami wodociągowo-kanalizacyjnymi.
Pracując jako dyrektor eksploatacji w Saur Neptun Gdańsk, samodzielnie opracował i wdrożył wiele elementów istotnie reformujących system zarzadzania eksploatacją i utrzymania infrastruktury, zapewniając mu niezawodność – zgodnie z nowoczesnymi standardami. Od 2012 r. pracuje na stanowisku dyrektora ds. eksploatacji w firmie Ecol-Unicon sp. z o.o., specjalizując się w problemach wód opadowych i roztopowych.
Jest członkiem Pomorskiej Izby Budownictwa o numerze ewidencyjnym POM/IS/0027/12. Posiada uprawnienia w specjalności sanitarnej w zakresie kierowania robotami budowlanymi bez ograniczeń oraz uprawnienia do kierowania robotami budowlanymi bez ograniczeń w specjalności instalacyjno-inżynieryjnej. Rzeczoznawca PZiTS w specjalności: wodociągi i kanalizacja w zakresie eksploatacji i zarzadzania – zaświadczenie nr 1946098. Wielokrotnie przewodniczył misjom specjalistycznym ekspertów Grupy Saur dotyczących optymalizacji eksploatacji i utrzymania obiektów w kraju i za granicą (Senegal , Libia , Rosja). Uczestniczył również w misji eksperckiej Banku Światowego w Uzbekistanie, oceniającej możliwości prywatyzacyjne usług wodociągowo-kanalizacyjnych. Współtworzył koncepcję powstania specjalistycznej firmy Gdańskie Melioracje. Autor licznych publikacji branżowych, m.in. w „Przeglądzie Komunalnym” czy w czasopiśmie „Gaz Woda i technika sanitarna”. Obecnie jest również ekspertem Izby Gospodarczej Wodociągi Polskie – przewodniczącym zespołu ekspertów ds. wód opadowych i roztopowych oraz w grupie tworzącej benchmarking firm infrastrukturalnych.

Specyfika systemów opadowych i płynące z niej zagrożenia

Zmiany klimatu, skażenie Odry , intensywne opady i powodzie opadowe oraz przewidywane inwestycje powinny samorządom zwrócić uwagę na potrzebę rozwiązania kompleksowego problemów systemów opadowych. Znajomość tych systemów, ich rozsądne zarządzanie , finansowanie i monitorowanie mają coraz większy wpływ na środowisko oraz komfort życia mieszkańców. Potrzebne jest wykraczające ponad horyzont kadencji  spojrzenie na aktualny model lokalnego zarządzania, ocena zagrożeń i stworzenie lokalnego standardu, który ma zapewnione finansowanie. Bez profesjonalnych działań związanych z utrzymaniem i ciągłą, a nie punktową eksploatacją, elementy systemów opadowych podlegają degradacji, co szczególnie dotyka niewidoczne systemy sieciowe. Prezentacja pokaże, w jaki sposób brak działań stwarza problemy dla właścicieli infrastruktury, a brak ich zrozumienia staje się kosztowny społecznie i ekonomicznie.

Michał Pancewicz, SCALGO, Dania

Absolwent Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu, mgr inż. inżynierii i gospodarki wodnej oraz inż. budownictwa, od ponad 8 lat związany z gospodarką wodną.
Z bogatym doświadczniem praktycznym z rynku skandynawskiego, w szczególności w zakresie modelowania opadów nawalnych i przepustowości obiektów takich jak mosty i przepusty, a także analiz związanych z zagrożeniem i ryzykiem powodziowym.
Obecnie Market Developer w firmie SCALGO, odpowiedzialny za wdrożenie innowacyjnej platformy SCALGO Live w Polsce, służącej do m.in. analiz spływu powierzchniowego i miejsc zagrożenia powodziowego na skutek nawalnych opadów w oparciu o NMT dla całego kraju.
Zainteresowany innowacjami w gospodarce wodnej oraz naturalnymi metodami mitygacji zagrożenia powodziowego i retencji.

Od identyfikacji do mitygacji – interaktywne zarządzanie zagrożeniem powodziowym na skutek intensywnych opadów deszczu

W trakcie wystąpienia zostanie poruszony temat istotności dobrego rozpoznania warunków istniejących dotyczących zagrożenia powodziowego wynikającego z intensywnych opadów deszczu, przy planowaniu działań mitygujących i retencjonujących, jak również samym planowaniu przestrzennym. Rozpoznanie tych warunków opiera się m.in. o rzetelnie opracowane dane dla całej Polski i przeliczone na ich podstawie analizy, dostępne natychmiastowo i zawierające w sobie cenne informacje – niezbędną do efektywnego planowania i optymalizowania proponowanych rozwiązań dotyczących gospodarki wodnej.

SCALGO powstało w celu wprowadzenia na rynek najnowocześniejszej technologii przetwarzania ogromnych danych wysokościowych. Posiadając ponad 20 lat doświadczenia w badaniach naukowych nad przetwarzaniem algorytmów przestrzennych, SCALGO opracowało innowacyjną platformę SCALGO Live, służącą do m.in. pracy z gospodarką wodną. Platforma wykorzystywana jest obecnie przez ponad 15 000 inżynierów, planistów, architektów i specjalistów innych dziedzin w Europie.

SCALGO Live zapewnia natychmiastowy dostęp do analiz przeliczonych w skali całego kraju, również dla Polski. Analizy opierają się na numerycznym modelu terenu, oferując w rezultacie natychmiastowy dostęp do wartościowych informacji, niezbędnych do m.in. efektywnego zarządzania zlewnią i spływem powierzchniowym, dając użytkownikowi możliwość natychmiastowej identyfikacji miejsc akumulacji spływu, a tym samym zaproponowania rozwiązań, pozwalających zatrzymać opad w miejscu jego wystąpienia. .

Łukasz Pawlik, Zarząd Zieleni Miejskiej w Krakowie

Doświadczony pracownik administracji samorządowej. Absolwent Wydziału Leśnego krakowskiego UR i studiów podyplomowych Zarządzanie w Administracji Publicznej w MSAP UEK, Szacowania Nieruchomości AGH Kraków, a także projektowania ogrodów i terenów zieleni przy UR i PK. Przez cały czas związany z krakowską zielenią, początkowo jako inspektor, a następnie kierownik Wydziału Kształtowania Środowiska Urzędu Miasta Krakowa, gdzie zajmował się sprawami ochrony zieleni. Obecnie w ZZM odpowiada za jej utrzymanie. Pełni także obowiązki Miejskiego Architekta Krajobrazu w Krakowie.

Błękitno-zielona infrastruktura w aspekcie zmian klimatycznych – doświadczenia Zarządu Zieleni Miejskiej w Krakowie

Zmiany klimatyczne coraz bardziej dotykają mieszkańców, szczególnie dużych miast. Ważną rolę w adaptacji miast do zmian klimatu odgrywa zieleń. Do najistotniejszych funkcji zieleni w tym kontekście możemy zaliczyć obniżanie temperatury i łagodzenie efektu miejskiej wyspy ciepła, retencję wody opadowej w miejscu jej opadu oraz zapewnienie wody roślinom i zwierzętom. Zarząd Zieleni Miejskiej w swoich działaniach stosuje wiele rozwiązań mających na celu adaptację miasta do zmian klimatu, począwszy od rozszczelniania powierzchni, po wprowadzanie nowej zieleni w pasach drogowych, budowę ogrodów deszczowych czy też po prostu wykorzystywanie potencjału miejskich ekosystemów. Wszystkie te elementy tworzą błękitno-zieloną infrastrukturę przynosząc jednocześnie korzyści gospodarcze, społeczne i środowiskowe.

dr inż. Florian G. Piechurski, Politechnika Śląska

Od 1 października 1980 r. pracuje jako nauczyciel akademicki na Politechnice Śląskiej, Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki, jako asystent, adiunkt i obecnie jako docent. Posiada uprawnienia do projektowania i kierowania robotami budowlanymi w specjalności instalacyjnej w zakresie sieci, instalacji i urządzeń cieplnych, wentylacyjnych, gazowych, wodociągowych i kanalizacyjnych bez ograniczeń. Jako organizator i sekretarz naukowy działał w zakresie: 11 sympozjów naukowo-technicznych „Nowe technologie w sieciach i instalacjach wod-kan” (w 1994, 1996, 2000, 2002, 2004, 2006, 2008, 2010, 2012) na Politechnice Śląskiej, 10 sympozjów naukowo-technicznych (w 1997, 1999, 2001, 2003, 2005, 2007, 2009, 2011) „Instalacje Basenów” na Politechnice Śląskiej. Jest autorem i współautorem 400 publikacji naukowych i technicznych, promotorem 120 prac dyplomowych magisterskich oraz 160 prac dyplomowych inżynierskich. Współpracował w ramach 64 projektów instalacji basenowych w zakresie instalacji wody basenowej i wentylacji, 124 projektów instalacji wod-kan oraz 68 projektów sieci wodociągowej i kanalizacyjnej.
Był opiekunem merytorycznym konferencji: „Straty wody w systemach wodociągowych” (2009–2015), „Projektowanie oraz budowa sieci i przyłączy wodociągowo-kanalizacyjnych” (2011), „Bezwykopowe technologie renowacji oraz budowy sieci wodociągowych i kanalizacyjnych” (2012), członkiem rady programowej IX konferencji naukowo-technicznej „Monitoring Automatyzacja Eksploatacja w Inżynierii Środowiska” oraz członkiem rady naukowej i programowej w XV Sympozjum „HYDROPREZENTACJE”.
Prywatnie jest mężem Aliny, ojcem Pauliny i Małgorzaty, dziadkiem Amelki, Olafa i Bartosza. Lubi pływać – głównie w wodach otwartych, ciepłych morzach, jest ratownikiem wodnym WOPR i sternikiem motorowodnym. Jest również instruktorem koszykówki, był asystentem trenera II-ligowej drużyny koszykówki kobiet AZS Gliwice. Lubi podróże i poznawanie historii różnych krajów.

Możliwości wykorzystania rowów do obniżenia uciążliwości podtopień

Do hamowania odpływu wody służą różne urządzenia techniczne. Wybierając między nimi, trzeba uwzględnić następujące czynniki:
– czy istnieje potrzeba regulowania poziomu wody? W wielu przypadkach najlepsze jest rozwiązanie najprostsze – piętrzenie stałe, nie wymagające obsługi. Niekiedy jednak, gdy przy zastosowaniu urządzeń chcemy np. naśladować naturalną dynamikę poziomu wody, regulacja poziomu piętrzenia (praca zastawką) jest konieczna i trzeba wybrać odpowiednie rozwiązania techniczne,
– w jakich warunkach hydrologicznych (najbardziej niekorzystnych) będzie pracować piętrzenie? Jeżeli chcemy zablokować ciek, na którym występuje obfity spływ wód roztopowych, musimy zastosować rozwiązanie, które go wytrzyma,
– ile może kosztować zablokowanie odpływu, jakie materiały są dostępne, jak trwałe ma być piętrzenie? W większości przypadków dobre skutki można osiągnąć nawet niewielkim nakładem środków,
– do jakiego stopnia urządzenie musi być odporne na złośliwe działania ludzkie? Trzeba pamiętać, że niszczenie prostych urządzeń piętrzących i spuszczanie wody nie należy do rzadkości.

Rowy melioracyjne, zgodnie z ustawą – Prawo Wodne melioracje wodne, polegają na regulacji stosunków wodnych w celu polepszenia zdolności produkcyjnych gleby, ułatwienia jej uprawy oraz na ochronie użytków rolnych przed powodzią. Urządzenia melioracji wodnych dzielą się na podstawowe i szczegółowe, co wynika z ich funkcji oraz parametrów. Urządzenia melioracji wodnych podstawowych stanowią własność Skarbu Państwa i są wykonywane oraz eksploatowane na jego koszt. Administrowaniem, utrzymaniem i konserwacją urządzeń melioracji podstawowych oraz cieków naturalnych służących rolnictwu zajmuje się Zarząd Melioracji i Urządzeń Wodnych, będący wojewódzką samorządową jednostką budżetową
Rowy przydrożne ciągną się wzdłuż dróg, po jednej lub obu stronach. Zbierają wodę z nawierzchni lub nie dopuszczają do jej zalania wodą deszczową z wyżej położonego terenu. Dlatego ich profil jest nierówny i zmienny, zależny od otoczenia drogi. Są też mocno pochylone – po to, aby dostającą się do nich wodę szybko odprowadzić dalej i nie dopuścić do rozmoknięcia i osłabienia wytrzymałości nasypu drogowego. Dlatego woda znajduje się w nich najczęściej tylko bezpośrednio po deszczu. Z tego samego powodu prawie na całej długości porasta je normalna roślinność lądowa. Rowy te są elementem technicznym drogi i należą do wyposażenia technicznego pasa drogowego Rozdział 1 dział IV Rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 43, poz. 430) – zatem nie są rowami, o których mowa w Rozdział 1, Art. 16 pkt 47, Ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne, Dz.U.2020.310). W ujęciu ekologicznym rów przydrożny powinien być tak przygotowany, aby nie odprowadzał wody pełnej zanieczyszczeń komunikacyjnych, lecz ją zatrzymywał.

Radosław Radoń, Państwowe Gospodarstwo Wodne Wody Polskie, Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Krakowie

Wieloletni pracownik Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Krakowie. Od 2018 r. z-ca Dyrektora ds. Ochrony przed Powodzią i Suszą. W swojej pracy przez lata zajmował się modelowaniem hydrodynamicznym i wyznaczaniem stref zalewowych. Doktorant na Uniwersytecie Rolniczym. Tytuł przygotowywanej dysertacji doktorskiej to „Wpływ wybranych czynników antropopresji na zagrożenie powodziowe”. Koordynator działań związanych z wdrażaniem dyrektywy powodziowej. Współautor opracowania „Wytyczne do opracowywania map powodziowych” wykonanego na zlecenie Ministerstwa Środowiska (rok 2006). Kierownik licznych kursów i szkoleń z zakresu zastosowania oprogramowania w hydrologii i inżynierii wodnej. Uczestnik licznych konferencji krajowych i międzynarodowych z zakresu gospodarki wodnej. Współautor szeregu artykułów i publikacji z zakresu gospodarki wodnej. Posiada dyplom eMBA.

Modelowanie i cyfryzacja w ochronie przeciwpowodziowej na przykładzie obszaru działania RZGW Kraków

Modelowanie komputerowe zjawisk hydrologicznych oraz hydraulicznych od wielu lat służy organom właściwym w sprawach gospodarowania wodami do wyznaczania potencjalnego zasięgu obszarów, które mogą zostać zalane w wyniku powodzi. Tworzone modele hydrauliczne stanowią metodyczną bazę do wyznaczenia obszarów zalewowych np. w ramach map zagrożenia i ryzyka powodziowego, ale stanowią również ważny instrument na dalszym etapie prac planistyczno-projektowych tj. szczegółowego projektowania, zarządzania urządzeń wodnych, a także utrzymania całych systemów rzecznych np. jako środek wspierający prognozowanie i reagowanie na zjawiska powodziowe. Ponadto na obiektach hydrotechnicznych standardem staje się stosowanie rozwiązań cyfrowych, pozwalających na monitoring stanu wody i sytuacji na obiektach hydrotechnicznych w czasie rzeczywistym. Dzięki temu usprawniona jest łączność między obiektami hydrotechnicznymi, centrami operacyjnymi i odpowiednimi służbami, w efekcie wzmacniając zdolność administracji publicznej w skutecznym ograniczaniu skutków powodzi.

dr inż. Krzysztof Radzicki, Politechnika Krakowska

Nowoczesne i innowacyjne metody oraz aktualne wyzwania, trendy i wizja na przyszłość metodyki badań i monitoringu stanu wałów przeciwpowodziowych

Koniec ubiegłego, a zwłaszcza obecne tysiąclecie charakteryzują liczne katastrofalne powodzie i ich narastające ryzyko powiązane ze zmianami klimatu. To zagrożenie, oraz niejednokrotnie niezadowalający lub zły stan licznych odcinków wałów przeciwpowodziowych stworzyły na całym świecie, w tym w Polsce, istotną presję na poprawę bezpieczeństwa tych budowli oraz znaczące problemy eksploatacyjne – zwłaszcza w aspekcie bardzo wysokich kosztów ich remontów i modernizacji. To zagadnienie dotyczy bez wyjątku każdego kraju, rozwiniętego lub dopiero rozwijającego się, który posiada na swoim obszarze znaczącą liczbę wałów przeciwpowodziowych. Równocześnie bardzo istotnym i narastającym problemem stało się starzenie się i degradacja budowli piętrzących w hydrotechnice, tj. zapór, wałów przeciwpowodziowych oraz wałów kanałów. W odpowiedzi na te wyzwania opracowano (zwłaszcza w ostatniej dekadzie) nowe innowacyjne metody badań i monitoringu procesów destrukcyjnych, zwłaszcza filtracyjno-erozyjnych, pozwalające na wczesną i jednoznaczną ich identyfikację oraz analizę parametrów i dynamiki rozwoju. Zostały one zastosowane na setkach zapór ziemnych i wałów kanałów, a obecnie są wdrażane coraz liczniej na całym świecie w badaniach wałów przeciwpowodziowych. Metody te wykorzystują po pierwsze czujniki liniowe umożliwiające ciągły lub quasi-ciągły pomiar wartości wybranych parametrów na długości budowli. Po drugie – rozwinięto czujniki termiczne pozwalające na jednoznaczną detekcję przecieków oraz określenie prędkości filtracji in-situ w gruncie. Te innowacyjne rozwiązania pomiarowe uzupełniają w istotny sposób dotychczasowe metody badań wałów. Wszystkie istniejące metody badań wałów przeciwpowodziowych zostały zweryfikowane wspólnie w wielkoskalowych badaniach i na licznych obiektach pilotażowych, co pozwoliło opracować uzupełnioną metodykę badań wałów – także z zastosowaniem metod ich monitoringu w trakcie wezbrania. Celem tej metodyki jest nie tylko maksymalizacja bezpieczeństwa wałów, ale zwłaszcza minimalizacja kosztów ich eksploatacji poprzez optymalne wykorzystanie badań, czyli pozyskanie wiarygodnej, jak najwcześniejszej i jak najdokładniejszej informacji o procesach destrukcyjnych i stanie wału. Wszystkie wspomniane powyżej zagadnienia zostaną poruszone w prelekcji. Będą one omówione na przykładach z Polski, ale z istotnym odniesieniem do stanu wiedzy, rozwiązań i aplikacji na poziomie światowym. Przedstawione zostaną aktualne wyzwania, trendy i wizja na przyszłość metodyki badań i monitoringu stanu wałów przeciwpowodziowych.

dr inż. Joanna Rayss, Stowarzyszenie Architektury Krajobrazu

Ekspert w zakresie wdrażania elementów Zielonej Infrastruktury Miasta oraz Systemów Powierzchniowej Retencji Miejskiej jako narzędzi w adaptacji do zmian klimatu. Pracując jako specjalista ds. małej retencji w spółce komunalnej Gdańskie Wody, dzięki opracowaniu autorskich narzędzi projektowo-organizacyjnych miała okazję wpływać na zmianę miejskiej polityki zarządzania wodą opadową w kierunku większego wykorzystania zasad ekohydrologii, ekologii miasta oraz usług ekosystemów. W latach 2009–2020 prowadziła autorską pracownię projektową Zieleniarium. Od 2019 r. wspólniczka w Rayss Group Sp. z o.o., Sp. k. Specjalizuje się w projektowaniu terenów publicznych, zieleni osiedlowej oraz rozwiązań z zakresu Nature Based Solutions. Członkini Zarządu Stowarzyszenia Architektury Krajobrazu.

Ekosystem jako podstawa projektowania zieleni retencyjnej 

dr inż. Jarosław Rybak, Politechnika Wrocławska

Adiunkt w Katedrze Geotechniki, Hydrotechniki, Budownictwa Podziemnego i Wodnego na Wydziale Budownictwa Lądowego i Wodnego Politechniki Wrocławskiej. Studiował w Politechnice Wrocławskiej, gdzie obronił doktorat w dziedzinie budownictwa. Studiował też w politechnice w Horsens w Danii. W przeszłości pracował w Merkur Wohnbau Gmbh w Niemczech i w firmie Geoservice Wrocław.

Modernizacja systemów ochrony przeciwpowodziowej – z perspektywy konsultanta geotechnika

Roboty hydrotechniczne, jak większość prac budowlanych, obejmują w zasadzie dwie etapy: fazę przygotowania (zdefiniowanie potrzeb, decyzja o inwestycji, projektowanie z niezbędnymi uzgodnieniami) oraz fazę wykonawstwa (realizacja robót, procedury kontrolne i odbiorowe). Do drugiej fazy można też zaliczyć przeglądy w czasie gwarancji – ze świadomością, że realne zagrożenie powodziowe nie musi w tym czasie wystąpić.

W prezentacji zostanie przedstawiony szereg refleksji ze sprawowania nadzoru geotechnicznego na budowach obiektów ochrony przeciwpowodziowej (wałów, suchych zbiorników). Omówione zostaną kwestie:
– doboru rozwiązań (przebudowa, wzmocnienie, budowa nowego obiektu),
– doboru technologii (materiał lokalny lub dowożony, modyfikacje dostępnego materiału, zastosowanie nowoczesnych materiałów),
– bieżącej kontroli efektów prowadzonych robót (kontrole zagęszczenia nasypów, badania wytrzymałości kompozytów),
– bieżącej modyfikacji (zmian) uwarunkowanych niespodziankami w obrębie podłoża gruntowego (głębokości realizowanych przesłon, długości pali pod obiektami),
– „opieka powykonawcza” – konsultacje w zakresie oceny wyników badań prowadzonych w okresie gwarancyjnym, w tym testowanie jakości robót warunkami pogodowymi i ich skutkami.

Małgorzata Sikora, Państwowe Gospodarstwo Wodne Wody Polskie, Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Krakowie

Absolwentka Akademii Górniczo-Hutniczej im. St. Staszica w Krakowie. Ukończyła Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska, kierunek: Inżynieria Środowiska, specjalność: hydrogeologia, geologia inżynierska i ochrona wód. Od 2001 r. inspektor w wydziale ochrony środowiska w Starostwie Powiatowym w Oświęcimiu. Od 2007 r. geolog powiatowy (uprawniony geolog i hydrogeolog). Od 06.2008 r. do 12.04.2018 r. Naczelnik Wydziału Ochrony Środowiska w Starostwie Powiatowym w Oświęcimiu pełniący również funkcję geologa powiatowego. Od 12.04.2018 r. w strukturach Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie pełni funkcję Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Krakowie. Posiada dyplom eMBA.

Plany Zarządzania Ryzykiem Powodziowym, a ochrona przed powodzią w regionie wodnym Górnej Wisły

Plany Zarządzania Ryzykiem Powodziowym (PZRP) to kluczowy dokument obejmujący wszystkie elementy zarządzania ryzykiem powodziowym, ze szczególnym uwzględnieniem działań służących zapobieganiu powodzi i ochronie przed nią. Zgodnie z ustawą Prawo Wodne wszystkie działania związane z ochroną przed powodzią, jakie realizują Wody Polskie uwzględniają PZRP. RZGW w Krakowie, który administruje ponad 47 000 km rzek i potoków oraz prawie 1500 km wałów przeciwpowodziowych prowadzi szereg inwestycji, które w sposób kompleksowy zabezpieczają mieszkańców przed powodzią. W 2022 r., w zakresie działań przeciwpowodziowych, realizujemy 39 zadań inwestycyjnych na łączną kwotę ponad 265 mln zł. Natomiast w planach jest realizacja ok. 1400 zadań, dla których poszukujemy finansowania, na łączną kwotę ponad 71 miliardów zł.

Jacek Sobkowiak, Tormel sp. z o.o

Retencjonowanie wody i zatrzymanie jej w miejscu opadu oraz minimalizowanie efektu miejskiej wyspy ciepła na przykładzie inwestycji realizowanych przez Tormel sp z o.o.

Robert Sołtysik, Soley sp. z o.o.

Obecnie pełni rolę Prezesa Spółki oraz dyrektora ds. technicznych. Posiada wieloletnie doświadczenie w prowadzeniu prac geotechnicznych i hydrotechnicznych oraz prac projektowych w budownictwie geotechnicznym. Jest autorem ponad 20 publikacji z dziedziny geotechniki i geoinżynierii. Posiada uprawnienia budowlane do projektowania i kierowania robotami budowlanymi w specjalności konstrukcyjno-budowlanej bez ograniczeń oraz w specjalności inżynieryjno-hydrotechnicznej bez ograniczeń.

Przesłony przeciwfiltracyjne CDMM w wałach przeciwpowodziowych i zbiornikach piętrzących

W wystąpieniu zaprezentowany zostanie krótki przegląd metod wykonywania przesłon przeciwfiltracyjnych w remontowanych wałach przeciwpowodziowych i w zbiornikach piętrzących wodę. Szczególna uwaga zostanie zwrócona na technologię CDMM (Continuos Deep Mixing Method), która zdominowała obecnie realizacje przesłon. Zaprezentowane zostaną nowoczesne urządzenia do wykonywania przesłon w tej technologii oraz ich możliwości techniczne, osiągi i parametry.

Wojciech Stanek, MPWiK S.A. we Wrocławiu

Wiceprezes zarządu MPWiK SA we Wrocławiu od 2019 roku. Absolwent Wydziału Inżynierii i Środowiska Politechniki Wrocławskiej. Posiada uprawnienia projektowe i budowlane, dotyczące projektowania i kierowania robotami budowlanymi w zakresie ochrony środowiska i sieci sanitarnych.
Swoją karierę zawodową rozpoczął w Biurze Projektów i Realizacji Obiektów Gospodarki Wodnej i Ścieków „BIPPROWOD”, gdzie był kolejno asystentem, starszym projektantem, a następnie kierownikiem Pracowni Projektowej. W latach 1995-2007 pracował w Miejskim Przedsiębiorstwie Wodociągów i Kanalizacji we Wrocławiu, gdzie był odpowiedzialny między innymi za realizację Wrocławskiej Oczyszczalni Ścieków, planowanie i przygotowywanie procesów inwestycyjnych finansowanych. Do jego obowiązków należała również eksploatacja Zakładu Oczyszczania Ścieków. W tym okresie był także odpowiedzialny za realizację programów odbudowy obiektów Spółki po powodzi w 1997 roku – finansowanych z Banku Światowego i europejskich funduszy pomocowych.
Następnie objął funkcję Prezesa Zarządu Biura Projektów Budownictwa Komunalnego we Wrocławiu Sp. z o.o.
W 2012 roku został odznaczony srebrnym medalem za staż pracy oraz za nienaganny i sumiennie wykonywany, wzorowy przebieg pracy zawodowej. Pasjonuje się sportem – uprawia m.in. narciarstwo alpejskie. Jest wieloletnim, czynnym działaczem Akademickiego Związku Sportowego, uhonorowanym złotą i srebrną odznaką. Jego pasją jest również siatkówka i tenis ziemny – dyscypliny te uprawia regularnie.
Przez lata stale szkolił się i dokształcał, dzięki czemu jest niekwestionowanym ekspertem w branży. Pełni funkcję konsultanta Izby Gospodarczej „Wodociągi Polskie” w dziedzinie pozyskiwania środków pomocowych, a od roku 2016 jest również członkiem honorowego Konwentu Wydziału Inżynierii Środowiska Politechniki Wrocławskiej.

Wpływ wód opadowych na oczyszczalnię ścieków we Wrocławiu

Witold Sumisławski, Pełnomocnik Prezydenta Wrocławia oraz MPWiK S.A. ds. Gospodarowania Wodami Opadowymi i Roztopowymi

Właściciel firmy doradczej, menedżer o wieloletnim doświadczeniu w zarządzaniu sektorem publicznym i prywatnym. Specjalizuje się w zarządzaniu strategicznym i operacyjnym w gospodarce wodnej na szczeblu krajowym, regionalnym i lokalnym. Twórca wizji i strategii organizacji. Ekspert w zakresie konsolidacji gospodarki wodnej, tworzenia prawa na poziomie międzynarodowym, krajowym i lokalnym. Autor kilkudziesięciu opracowań, analiz, ekspertyz dla podmiotów zagranicznych i krajowych, m.in. z obszaru europejskich systemów taryfowych, regulacji taryf oraz wpływu opłat za wodę i ścieki na dochody rozporządzalne w Polsce, analizy wielokryterialnej (MCA) wielowariantowego strategicznego projektu systemu zaopatrzenia aglomeracji w wodę, analizy potrzeb i możliwości zabezpieczenia miasta w wodę na wypadek wystąpienia zjawisk kryzysowych, analizy stanu oraz koncepcji zarządzania wodami opadowymi i roztopowymi. Pełnione funkcje to m.in. Prezes MPWiK we Wrocławiu, Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej we Wrocławiu, Prezes Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej, Pełnomocnik Prezydenta Wrocławia ds. Gospodarowania Wodami Opadowymi i Roztopowymi we Wrocławiu, Pełnomocnik Spółki MPWiK S.A. ds. Gospodarowania Wodami Opadowymi.

Panel dyskusyjny: Zarządzanie kryzysowe w gospodarce wodnej

Powódź tysiąclecia jako model wyjściowy. Doświadczenia z perspektywy 25 lat
Obszar tematyczny:
– Polska gospodarka wodna – w odniesieniu do relacji międzynarodowych
– Reakcje na poważny stan kryzysowy w gospodarce wodnej
– Poziom współpracy na linii administracja rządowa a samorządowa,
– Planowanie przestrzenne a gospodarowanie wodami (powódź, susza, wyspy ciepła)
– Zielono-niebieska infrastruktura w teorii i praktyce

Joanna Szafron, Uponor Infra sp. z o.o.

Absolwentka Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki Melioracji i Inżynierii Środowiska Politechniki Śląskiej w Gliwicach. Posiada wieloletnie doświadczenie w doborze i optymalizacji sieci kanalizacyjnych, wodociągów oraz zabudowie kolektorów o dużych średnicach z rur polietylenowych. Od ponad 19 lat pracuje w Uponor Infra pełniąc funkcję Kierownika Działu Technicznego, a obecnie Kierownika Śląskiego Biura Sprzedaży, odpowiedzialnego za sprzedaż w regionie.

Inteligentna retencja Uponor Infra w technologii PEHD odpowiedzią na potrzeby wynikające ze zmian klimatu

dr inż. Wojciech Szpakowski, Gdańskie Wody sp. z o.o.

Dr. inż. inżynierii środowiska oraz inż. budownictwa. Dyrektor ds. Technicznych w spółce Gdańskie Wody. Jest również adiunktem dydaktycznym w Katedrze Geotechniki i Inżynierii Wodnej Wydziału Inżynierii Lądowej i Środowiska Politechniki Gdańskiej. Jako autor lub współautor przygotował około 50 publikacji naukowych oraz dydaktycznych z zakresu hydrauliki, hydrologii, hydrogeologii oraz ponad 20 dzieł eksperckich (w tym opinie hydrologiczne wykorzystywane w postępowaniach administracyjnych oraz sądowych). Aktualnie prowadzi przedmioty kierunkowe dla studentów Inżynierii Środowiska: Melioracje i Odwodnienia, Prawo Wodne. Jest wykładowcą studium podyplomowego na kierunku Współczesne metody hydrologii inżynierskiej w gospodarce wodnej, realizowanego na Politechnice Gdańskiej. Współautor książki „System powierzchniowej retencji miejskiej w adaptacji miast do zmian klimatu – od wizji do wdrożenia” – Wydawnictwo Politechniki Gdańskiej.

Gdańskie podejście do zarządzania kryzysowego związanego z gospodarowaniem wodami. Wnioski z wdrażania nowej polityki zagospodarowania wód opadowych w Gdańsku – mała retencja

Michał Tomusiak, Ministerstwo Infrastruktury — Departament Gospodarki Wodnej i Żeglugi Śródlądowej

Absolwent Międzywydziałowego Studium Ochrony Środowiska w SGGW w Warszawie. Przez całe zawodowe życie związany z gospodarką wodną i ochroną przeciwpowodziową w jednostkach sektora finansów publicznych. Od 2011 roku zaangażowany w prace nad dokumentami planistycznymi w gospodarce wodnej szczebla wojewódzkiego i krajowego oraz we wdrażanie i programowanie wieloletnich ram finansowych UE. Obecnie szczególnie zainteresowany przygotowaniem perspektywy finansowej UE 2021-2027 i rolą, jaką programy operacyjne mogą odegrać w kształtowaniu podejścia do ochrony przeciwpowodziowej w kolejnych latach.

Systemowe finansowanie publicznych inwestycji przeciwpowodziowych i minimalizujących skutki suszy

Referat pokaże kompleksowy model finansowania publicznych inwestycji przeciwpowodziowych i przeciwsuszowych w Polsce, ze szczególnym naciskiem na finansowanie podległego Ministrowi Infrastruktury Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie. Od małych projektów retencyjnych po duże zbiorniki wodne.

Piotr Ziętara, Wodociągi Miasta Krakowa S.A.

Związany z Wodociągami Miasta Krakowa od 2001 r. Pracę rozpoczął jako referent, w następnych latach stopniowo awansując na stanowiska Kierownika Biura Zarządu i PR (jednocześnie rzecznika prasowego MPWiK S.A.), Dyrektora ds. Organizacji i Zarządzania Personelem, Dyrektora Zarządzającego. W 2015 r. został Członkiem Zarządu Spółki, a następnie Wiceprezesem. Od 1 kwietnia 2017 r. pełni funkcję Prezesa Zarządu. W latach 2013–2015 był Prokurentem, a także Pełnomocnikiem ds. Organizacji i Komunikacji Społecznej w Krakowskim Holdingu Komunalnym S.A., w ramach realizacji projektu budowy ekospalarni. W lipcu 2017 r. został Wiceprzewodniczącym Rady Izby Gospodarczej Wodociągi Polskie.
Absolwent Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie i studiów podyplomowych z zakresu zarządzania bezpieczeństwem informacji, współczesnych koncepcji zarządzania przedsiębiorstwem, metod i technik zarządzania procesowego. Ukończył studia MBA in Public Management organizowane przy Krakowskiej Szkole Biznesu Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie. Posiada uprawnienia do zasiadania w Radach Nadzorczych.
Swoje wykształcenie systematycznie poszerzał, zdobywając wiedzę w zakresie funkcjonowania spółek prawa handlowego oraz zarządzania, współpracy i koordynacji pomiędzy spółką i otoczeniem rynkowym, współpracy pomiędzy organami statutowymi. Przez lata pracy w Wodociągach Miasta Krakowa skutecznie budował pozytywny wizerunek przedsiębiorstwa, współuczestniczył w realizacji projektów inwestycyjnych, wdrażaniu nowych systemów zarządczych i narzędzi informatycznych. Nabył doświadczenie w kierowaniu zespołami ludzkimi i zarządzaniu przedsiębiorstwem w czasie sytuacji nadzwyczajnych.
Od lat współpracuje ze światem nauki. Jest Przewodniczącym Komitetu Sterującego Małopolskiego Klastra Wodnego, bierze udział w wielu konferencjach i sympozjach naukowych w kraju, jest członkiem Konwentu Przedstawicieli otoczenia społeczno-gospodarczego Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, czynnie uczestniczy w międzynarodowych branżowych warsztatach benchmarkingowych, organizowanych przez European Benchmarking Co-operation. Był przedstawicielem Izby Gospodarczej Wodociągi Polskie w EUREAU ds. ścieków, przy Komisji Europejskiej. W dniu 29 kwietnia 2019 roku Uchwałą Senatu Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie został przewodniczącym I Rady Uczelni.

Panel dyskusyjny