Wykorzystanie materiałów alternatywnych, ze szczególnym uwzględnieniem odpadów naturalnych, w zrównoważonej geoinżynierii

„Zrównoważona” geotechnika (w szerszym pojęciu – geoinżynieria) kojarzona jest z podejmowaniem takich działań w dziedzinie inżynierii lądowej, które wpisują się w zasady gospodarki niskoemisyjnej i gospodarki obiegu zamkniętego w ramach Europejskiego Zielonego Ładu. Jednym z kierunków takich działań jest wzmacnianie podłoża z wykorzystaniem materiałów odpadowych, zwłaszcza naturalnych, w mieszaninach gruntowych, gruntowo-cementowych lub w postaci samodzielnych warstw podbudowy (np. warstwa opon gumowych).
Za materiały odpadowe uznaje się materiały, które straciły status odpadu i mogą być wykorzystane jako zamienniki materiałów stosowanych tradycyjnie. Jednak, ponowne użycie tak zakwalifikowanych odpadów wymaga przygotowania ich do nowej roli, co generuje nie tylko dodatkowe koszty, ale również może wpływać obciążająco na środowisko, szczególnie w zakresie dodatkowego zapotrzebowania na energię i wodę. Warto więc rozważyć nie tylko sam fakt ponownego wykorzystania materiałów odpadowych, ale również zastanowić się nad tym w jaki sposób ograniczyć energochłonność i emisję CO2 podczas opracowywania i stosowania nowych technologii.
Celem referatu będzie zaprezentowanie możliwości wykorzystania w geoinżynierii odpadów naturalnych (włókien roślinnych i zwierzęcych oraz innych), krótkie omówienie stanu badań laboratoryjnych (udokumentowanych praktycznych zastosowań jest bardzo niewiele) oraz zwrócenie uwagi na podstawy formalno-prawne takich zastosowań. Jedną z ważniejszych kwestii będzie próba odpowiedzi na pytania: czy rzeczywiście stosowane odpady spełniają kryteria rozwiązań ekologicznych i niskoemisyjnych oraz, czy biodegradowalność, do której się dąży, jest wadą czy zaletą w kontekście trwałości rozwiązań opartych na odpadach naturalnych?