Prelegenci
Oczekujemy na zgłoszenia tematów i streszczeń referatów. Prosimy wysyłać je na adres: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Mateusz Karciarz, Dr Krystian Ziemski & Partners Kancelaria Prawna sp. k.
Prawnik w Dziale Prawa Administracyjnego Kancelarii Prawnej Dr Krystian Ziemski & Partners w Poznaniu. Doktorant w Katedrze Prawa Administracyjnego i Nauki o Administracji na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Redaktor Portalu PrawoDlaSamorządu.PL. Prelegent na seminariach i konferencjach poświęconych zagadnieniom prawa administracyjnego, a zwłaszcza prawa samorządowego. Autor wielu publikacji dotyczących prawa samorządowego w czasopismach naukowych oraz branżowych (m.in. Pismo Samorządu Terytorialnego WSPÓLNOTA, Przegląd Komunalny). Specjalizuje się w prawie administracyjnym, ze szczególnym uwzględnieniem prawa samorządowego, procedury administracyjnej i sądowoadministracyjnej. Wspiera jednostki samorządu terytorialnego i podmioty komunalne w rozwiązywaniu problemów prawnych przy realizowaniu przez nie zadań publicznych. W codziennej praktyce zajmuje się projektami dotyczącymi m.in. aspektów funkcjonowania podmiotów komunalnych, prawa ochrony środowiska, nowego systemu gospodarowania odpadami komunalnymi, tworzenia i funkcjonowania związków międzygminnych, tworzenia projektów aktów prawa miejscowego czy dostępu do informacji publicznej.
Przestrzenny rozkład zanieczyszczeń pyłem zawieszonym PM10 na przykładzie woj. małopolskiego i śląskiego
Problem jakości powietrza nagłośniony na nowo w ostatnich kilku latach, w Polsce występuje głównie w rejonach południowych, rzadziej w dużych aglomeracjach Polski Centralnej. Do niedawna istniało przekonanie, że najbardziej zanieczyszczone pyłem zawieszonym są duże miasta i aglomeracje, takie jak Kraków czy Katowice. Przeprowadzenie pomiarów mobilnych oraz stacjonarnych kampanii pomiarowych pozwoliło wskazać, iż problem jakości powietrza jest dużo istotniejszy właśnie w mniejszych miejscowościach. Jednym z głównych czynników, obok wielkości emisji oraz warunków meteorologicznych, decydującym o jakości powietrza w danej lokalizacji jest jej położenie. W południowej Polsce bardzo wiele miejscowości położonych jest w dolinach i kotlinach górskich, gdzie podczas występowania niekorzystnych warunków meteorologicznych bardzo szybko dochodzi do nagromadzenia się w powietrzu szkodliwych substancji emitowanych głównie z palenisk domowych.
Należy zwrócić uwagę na różnice w dynamice zmian stężeń pyłów zawieszonych w Krakowie, który ostatnio stał się polską stolicą smogu, a miastami śląskimi takimi jak Zabrze czy Rybnik (ew. Żywiec). W okresach występowania warunków meteorologicznych sprzyjających wzrostowi stężeń zanieczyszczeń w przypowierzchniowej warstwie powietrza wyraźnie widać różnice w utrzymywaniu się wysokich stężeń. Pomimo iż średnie wartości obserwowane w różnych lokalizacjach utrzymują się na podobnym poziomie, to ekstrema oraz czas trwania przekroczeń znacznie się różnią.
Interesująca z naukowego punktu widzenia jest różnica pomiędzy ostatnimi dwoma sezonami grzewczymi, gdzie wyraźnie widać wpływ panującej danej zimy sytuacji synoptycznej na poziom zanieczyszczeń. Sezon 2016/2017 przejawia się występowanie długotrwałych warunków wyżowych, które w sposób jednoznaczny sprzyjają akumulacji zanieczyszczeń w atmosferze.
Dr inż. Jakub Bartyzel, Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
Doktor nauk fizycznych, asystent w Zespole Fizyki Środowiska, Katedry Zastosowań Fizyki Jądrowej Wydziału Fizyki i Informatyki Stosowanej, Akademii Górniczo-Hutniczej. Pracę doktorską bronił z tematyki związanej z wykorzystaniem antropogenicznych składników gazowych atmosfery do datowania wód podziemnych.
Jego zainteresowania naukowe związane są z szeroko pojętym problemem jakości powietrza, z naciskiem na tematykę pomiarów pyłów zawieszonych oraz opracowywania nowych metod prowadzenia badań. Jest również zaangażowany w badania związane z gazami powodującymi efekt cieplarniany i dynamiką zmian ich stężeń w atmosferze.
Od kilku lat współpracuje ze Stowarzyszeniem Krakowski Alarm Smogowy.
Jakość powietrza w Polsce na tle innych krajów europejskich
Różnorodna działalność człowieka przyczynia się permanentnie do zanieczyszczania środowiska. Jednym z ważnych tego przejawów jest wprowadzanie do powietrza różnego rodzaju substancji w stanie stałym, ciekłym i gazowym, obcych naturalnemu składowi atmosfery i negatywnie wpływających na komponenty środowiska. Szczególnie ważny jest tu aspekt szkodliwego działania zanieczyszczeń zagrażających zdrowiu i życiu człowieka. Powietrze, którym oddychamy zawiera obecnie szereg szkodliwych dla zdrowia substancji chemicznych, w tym takich jak: tlenki azotu (NOx), ozon w przyziemnej warstwie atmosfery (tzw. ozon troposferyczny (O3), węglowodory (w tym w szczególności wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne), czy pył zawieszony PM10 i PM2,5 (pył respirabilny o średnicy cząstki odpowiednio mniejszej niż 10 m i mniejszej niż 2,5 m). Każdy z tych czynników powoduje objawy upośledzenia wentylacji w badaniach czynnościowych oddychania, zwiększa częstotliwość występowania nadreaktywności oskrzeli i zakażeń dolnych dróg oddechowych, nasila objawy istniejących schorzeń alergicznych (zwłaszcza astmy) oraz wywołuje zmiany strukturalne w miąższu płuc.
Do najważniejszych źródeł emitujących dziś zanieczyszczenia powietrza w Polsce należą: sektor komunalno-bytowy (w tym budownictwo mieszkaniowe, lokalne kotłownie, niewielkie punkty usługowe, w tym warsztaty, itp.), sektor transportu (przede wszystkim drogowego) oraz sektor produkcji i dystrybucji energii. Każdy z nich nieco inaczej wpływa na jakość otaczającego powietrza. Procesy spalania w instalacjach domowych, czy lokalnych kotłowniach i ciepłowniach, w największym stopniu przyczyniają się do emisji zanieczyszczeń pyłowych (prawie 56% całkowitej emisji pyłów PM2,5 i ponad 52% pyłów PM10), tlenku węgla (65%) i wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych (86%), z których wiele to substancje o udowodnionym działaniu rakotwórczym. Sektor ten w dużej części odpowiada również za zauważalną część emisji niektórych metali ciężkich (np. kadmu). Transport przede wszystkim odpowiada za emisję tlenków azotu (30% całkowitej emisji), będąc również zauważalnym źródłem emisji tlenku węgla (21%) i pyłów (13% w przypadku PM2,5 i 9% w przypadku PM10). Energetyka z kolei jest dominującym źródłem emisji tlenków siarki (53%), emitując również podobne ilości tlenków azotu i pyłów, jak to ma miejsce w przypadku sektora transportu. Produkcja energii z węgla przyczynia się również do istotnego udziału tego sektora w emisji rtęci (56%).
Skutkiem tych emisji są zanieczyszczenia obecne m.in. w powietrzu, którym każdy z nas oddycha. Należy podkreślić, że ostatnie lata przyczyniły się co prawda do znaczącego ograniczenia emisji ze wszystkich w zasadzie sektorów gospodarki (zwłaszcza w przypadku tlenków siarki i tlenku węgla), niemniej jednak nadal nie rozwiązało to problemu wysokich stężeń w powietrzu niektórych rodzajów zanieczyszczeń. Obecnie głównym problemem jakości powietrza w Europie, wymagającym pilnego rozwiązania, w szczególności w kontekście zdrowotnym, jest wysokie narażenie na zanieczyszczenia pyłowe (w szczególności w Europie Środkowo-Wschodniej) i ozon (stanowiący poważny problem Europy Południowej), choć w niektórych rejonach rejestruje się również wysokie stężenia tlenków azotu (Europa Środkowa) czy, jak w przypadku Polski, także benzo[a]pirenu.
Dr hab. inż. Artur Badyda, Politechnika Warszawska
Doktor habilitowany nauk technicznych, adiunkt (i obecnie kierownik) w Zakładzie Informatyki i Badań Jakości Środowiska Politechniki Warszawskiej, kierownik Laboratorium Badań Fizycznych Środowiska.
Jego zainteresowania naukowe związane są ściśle z tematyką środowiskowych uwarunkowań zdrowia, w tym zwłaszcza z oddziaływaniem zanieczyszczeń powietrza na środowisko i zdrowie człowieka. Zainteresowania zawodowe skupione są wokół zagadnień związanych z zarządzaniem ochroną środowiska, monitorowaniem zanieczyszczeń powietrza atmosferycznego, szeroko pojętą ochroną środowiska, oddziaływaniem na środowisko dużych inwestycji infrastrukturalnych i przemysłowych, efektywnością energetyczną i rozwojem nowych w Polsce sektorów energetyki. Od 2005 r. zajmuje się również problematyką konsultacji społecznych w obszarze inwestycji infrastrukturalnych.
Jest byłym doradcą Ministra Środowiska.
Obecnie działa m.in. jako członek rady naukowej czasopisma “Medycyna Środowiskowa – Environmental Medicine” (od 2015) i czasopisma “Complementary and Alternative Medicine in Science” (od 2013); redaktor statystyczny w czasopiśmie naukowym “Medycyna sportowa” (od 2011) i redaktor naczelny czasopisma naukowego “Challenges of modern technology” (od 2010). Jest członkiem Krajowej Komisji Ocen Oddziaływania na Środowisko (od 2010), prezesem Fundacji na rzecz Młodych Naukowców (od 2010) i przewodniczącym Głównej Komisji Młodzieży w Naczelnej Organizacji Technicznej (od 2008). Działa w towarzystwach naukowych i branżowych, będąc obecnie członkiem Polskiego Towarzystwa Medycyny Środowiskowej (od 2014), ekspertem ds. środowiskowych uwarunkowań zdrowia w Polskiej Federacji Stowarzyszeń Chorych na Astmę, Choroby Alergiczne i POChP (od 2013), członkiem stowarzyszenia Polski Ruch Czystszej Produkcji (od 2012), członkiem Polskiego Towarzystwa Chorób Płuc (od 2012) i członkiem European Respiratory Society (od 2011). Członek licznych grup doradczych w organach administracji publicznej i przedsiębiorstwach komercyjnych.
