prof. dr hab. inż. Anna Siemińska-Lewandowska, Politechnika Warszawska

Od 1 stycznia 2014 r. pełni funkcję kierownika Zakład Geotechniki i Budowli Podziemnych na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej. Przez wiele lat była przewodniczącą Podkomitetu Budownictwa Podziemnego PKG. Reprezentuje Polskę w zarządzie organizacji ITA-AITES (Międzynarodowego Stowarzyszenia Budowy Tuneli oraz Przestrzeni Podziemnej). Specjalizuje się w obszarze budownictwa podziemnego i szeroko pojętej geoinżynierii. Brała udział m.in. w opracowywaniu ekspertyz i opiniowaniu Założeń Techniczno-Ekonomicznych I linii metra, ocenie stanu technicznego tunelu Trasy W-Z w Warszawie, ocenie wpływu prowadzenia głębokich wykopów na otoczenie dla powstających w stolicy wysokich budynków. Jest współautorką projektów budowlanych, technicznych i wykonawczych ścian szczelinowych dla wielu obiektów biurowych, usługowych i mieszkalnych. Autorka wielu publikacji naukowych, m.in. książki „Głębokie wykopy. Projektowanie i wykonawstwo”.

Metoda tarczowa budowy tuneli: wyzwania i światowe realizacje ostatnich lat

Metoda tarczowa jest znana od wielu lat, ale dopiero ostatnie dziesięciolecia to przekraczanie kolejnych granic, które wydawały się nie do zdobycia. Początkowo średnice tarcz zmechanizowanych (tzw. TBM) wynosiły od 6 m do 8 m, a drążono nimi tunele metra i jednotorowe tunele kolejowe. Następnie wykorzystywano tę metodę do budowy tuneli kolejowych dwutorowych. W miarę rozwoju metody i potrzeb budowy tuneli komunikacyjnych, tarczami zaczęto budować tunele drogowe o jednym, dwóch lub trzech pasach ruchu w każdym kierunku.
Kolejny etap to tunele drogowo-kolejowe. Konstruowano maszyny o coraz większych średnicach, przekraczając wymiar głowicy skrawającej równy 13 m, 15 m, a ostatnio 17,5 m. Tarcze zawiesinowe stosowano do drążenia tuneli pod rzekami, cieśninami i morzami na głębokościach ponad 100 m poniżej lustra wody, co wiązało się z ciśnieniami na głowicę skrawającą rzędu 11 barów. Maszyny typu EPB drążą tunele o długości kilkudziesięciu kilometrów w trudnych warunkach geologicznych – skałach.
W prezentacji zostaną omówione przykłady tuneli wybudowanych w ostatnich latach na świecie tarczami zmechanizowanymi o rekordowych średnicach, długościach i głębokościach.