Kierownik Zakładu Dróg i Mostów Uniwersytetu Zielonogórskiego. Specjalizuje się w dziedzinie zmęczenia, trwałości, utrzymania i przeglądów mostów a także przepustów komunikacyjnych, w tym konstrukcji gruntowo-powłokowych. Przez wiele lat zajmował się badaniami tych konstrukcji. W ostatnich latach szerzej zajmuje się również zagadnieniami odwodnienia dróg i mostów oraz problemami technicznymi dotyczącymi przejść dla zwierząt w budownictwie komunikacyjnym. Od wielu lat jest aktywny również we wdrażaniu w naszym kraju nowoczesnych materiałów i technologii w budownictwie drogowo-mostowym. W ramach tych prac wykonał wiele badań laboratoryjnych i terenowych oraz przeprowadził kilkadziesiąt cykli szkoleń na ten temat. Wynikiem tych wieloletnich działań jest kilkanaście ogólnie obowiązujących w praktyce drogowo-mostowej zaleceń i specyfikacji opracowanych z jego udziałem, najczęściej pod jego kierunkiem. Ma w swoim dorobku również wdrożenie nowoczesnych metod badań betonu w budownictwie komunikacyjnym.

W ramach pracy habilitacyjnej opracował metodę szacowania wpływu korozji na nośność mostów stalowych nagrodzoną przez Ministra Infrastruktury. Autor lub współautor ponad 150 publikacji i kilku monografii. Przez dwie kadencje członek sekcji materiałów budowlanych Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej PAN. Od 1992 r. członek Normalizacyjnej Komisji Problemowej nr 251 ds. obiektów mostowych PKN. Współkoordynator oraz uczestnik kilku projektów badawczych z zakresu dróg i mostów, realizowanych w ramach Unii Europejskiej (zmęczenie nowoczesnych nawierzchni drogowych o różnej konstrukcji, delaminacja nawierzchni betonowych autostrad i mostów, sprzęt badawczy w dziedzinie transportu w Europie i.in.). W latach 2000-2007 aktywnie działał ze strony polskiej w Europejskiej Federacji Laboratoriów Drogowych FEHRL, czego wynikiem jest chociażby opracowanie „Wizja transportu w Europie 2040”. Jest ekspertem Unii Europejskiej ds. transportu powierzchniowego. Przez dwie kadencje był członkiem Komisji Bezpieczeństwa Budowli WC1- IABSE z siedzibą w Szwajcarii. Zasiada w radach naukowych kilku krajowych czasopism branżowych. Organizator lub współorganizator kilkunastu seminariów i konferencji o zasięgu krajowym.

Działalność dydaktyczną zapoczątkował na Politechnice Wrocławskiej z zakresu inżynierii komunikacyjnej i projektowania mostów. Kontynuuje ją obecnie na swojej macierzystej uczelni – Uniwersytecie Zielonogórskim prowadząc wykłady głównie z mostów metalowych oraz badań i materiałoznawstwa drogowo-mostowego. Dorobek zawodowy to praca w wykonawstwie oraz projektowanie, ekspertyzy, szkolenia, koordynacja i wdrożenie do szerokiej praktyki Systemu Gospodarki Mostowej. Członek Związku Mostowców Rzeczypospolitej Polskiej (ZMRP), Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa (PZITB), International Association of Bridge and Structural Engineering (IABSE), American Society of Civil Engineers (ASCE).

Idea wytycznych projektowania, budowy i utrzymania obiektów realizowanych w technologiach bezwykopowych

Z uwagi na duży zakres prowadzonych obecnie i planowanych inwestycji liniowych i związanych z rozbudową infrastruktury podziemnej w naszym kraju, zarówno na terenie dużych aglomeracji miejskich, jak i w ciągach głównych szlaków komunikacyjnych (drogi kołowe i kolejowe) istnieje konieczność opracowania odpowiednich wytycznych branżowych, co autor postulował już dekadę temu.

Obecna inicjatywa opracowania takich wytycznych podjęta została pod auspicjami Polskiego Stowarzyszenia Technologii Bezwykopowych (PSTB). Na potrzeby opracowania tego typu dokumentu powstała specjalna grupa robocza złożona
z ekspertów w tej dziedzinie zarówno z uznanych ośrodków naukowych, jak również przedstawicieli firm branżowych specjalizujących się w technologiach No-Dig.

Powstanie i przyjęcie przedmiotowych wytycznych może znacząco przyczynić się do powszechnego stosowania technologii bezwykopowych w sektorze budownictwa ogólnego i komunikacyjnego, co miało już miejsce w wielu innych krajach na świecie.
Skutki tego mogą być wielopłaszczyznowe, obejmując poprawę efektywności realizowanych inwestycji, zwiększenie trwałości infrastruktury oraz korzyści ekonomiczne i ekologiczne. Ponadto, w świetle dynamicznego rozwoju sektora „zielonej energii” oraz odnawialnych źródeł energii (OZE), proponowany dokument może również przyczynić się do optymalnego wykorzystania zasobów
i surowców, wprowadzając wysokiej jakości struktury budowlane zgodne z ideą zrównoważonego rozwoju.

W rezultacie, opracowanie i wdrożenie proponowanych wytycznych No-Dig będzie stanowić kluczowy krok w kierunku nowoczesnej, efektywnej i zrównoważonej infrastruktury, przynosząc korzyści dla społeczeństwa, gospodarki i środowiska.