dr inż. Aleksandra Borecka, Akademia Górniczo-Hutnicza

Absolwent, a obecnie adiunkt Wydziału Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska Akademii Górniczo-Hutniczej im. S. Staszica w Krakowie. Specjalista w zakresie geologii inżynierskiej i geotechniki.
Jej zainteresowania naukowe skupiają się wokół zagadnień związanych z oceną stanu technicznego i bezpieczeństwa wałów przeciwpowodziowych, budowaniem kompleksowych systemów monitorowania i prognozowania stanu obwałowań przeciwpowodziowych, zarządzaniem kryzysowym w aspekcie zagrożeń powodziowych, a także tematyką związaną z oceną zagrożeń osuwiskowych oraz monitoringiem geotechnicznym prowadzonym na obiektach liniowych i obszarach objętych procesami geodynamicznymi.
Do dorobku naukowego zaliczyć może szereg wystąpień na konferencjach naukowych oraz publikacji z zakresu tematyki osuwiskowej, monitorowania stanu obwałowań przeciwpowodziowych czy badań nad gruntami zwałowymi.

Integracja systemów wspomagania decyzji w zarządzaniu kryzysowym w aspekcie zagrożeń powodziowych.

Doświadczenia minionych katastrof powodziowych wymuszają na administracji publicznej projektowanie i budowę nowoczesnego systemu bezpieczeństwa ludności opartego między innymi na analizie ryzyka z uwzględnieniem optymalizacji kosztów w aspekcie sprawnego i efektywnego podejmowania decyzji w fazie reagowania. Jedynym z elementów efektywnych decyzji, a zarazem minimalizacji strat w przypadku powodzi i nie tylko, są różnego rodzaju systemy wspomagania decyzji. Systemy, które winny integrować działania wszystkich podmiotów bezpieczeństwa biorących udział w zwalczaniu zagrożeń. Stąd też autorzy przedstawiają w swoim wystąpieniu nie tylko potrzebę wykorzystywania w zarządzaniu kryzysowym nowoczesnych środków i zdobyczy technicznych w procesie podejmowania decyzji, ale przede wszystkim ich wykorzystanie w zintegrowanym alarmowaniu jednostek interwencyjnych i ostrzeganiu społeczności o możliwości i wielkości zaistniałego zagrożenia. Takie podejście powoduje zaangażowanie służb oraz ludności oparte na jednolitych kompatybilnych informacjach, co znacznie zwiększa sprawność działania oraz minimalizuje straty w sytuacji wystąpienia zagrożeń, w tym zagrożenia powodziowego.

Systemy monitorowania w aspekcie ochrony przeciwpowodziowej

Ochrona przed powodzią jest jednym z elementów składowych kompleksowego podejścia do zarządzania kryzysowego. Pamiętajmy, że każda zaistniała sytuacja powodziowa ukazuje słabe punkty w zarządzaniu kryzysowym.
Celem zaprezentowanego referatu jest przedstawienie kilku możliwych do zastosowania rozwiązań wspomagajacych działalność organów państwa i samorządów w zakresie ochrony przeciwpowodziowej opartego o system LHM (Levee Health Monitoring) w celu detekcji, lokalizacji, identyfikacji i przewidywania rozwoju deformacji i uszkodzeń wałów zwłaszcza na odcinkach chroniących obszary silnie zurbanizowane, obszary występowania funkcjonalnych obiektów wchodzące w skład infrastruktury krytycznej czy stanowiących dobro kultury wpisane do rejestru zabytków.
Monitoring wałów przeciwpowodziowych można oprzeć zarówno o pomiary powierzchniowe (z wykorzystaniem zarówno urządzeń stacjonarnych jak i innowacyjnych rozwiązań, czyli bezzałogowych (drony) i załogowych jednostki latające) jak i pomiary wgłębne z wykorzystaniem oprzyrządowania geotechnicznego z uwzględnieniem najlepiej quasi-przestrzennego ich rozmieszczenia. Monitoring powinien być tak zaprojektowany, aby pracować zarówno w sytuacji zagrożenia powodziowego (interwencja – stany ostrzegawcze i alarmowe) oraz przy normalnym stanie wód (prewencja).

Michał Januszewski, ArcelorMittal

Dyrektor działu grodzic w ArcelorMittal. Absolwent Wydziału Budownictwa Politechniki Śląskiej w Gliwicach.

Technologie rozwiązań stalowych w obiektach ochrony przeciwpowodziowej

Dawid Jasiński, Grupa Pietrucha

Geotechnik i doradca projektowy w Grupie Pietrucha, współpracuje z wykonawcami i wspiera działania z zakresu badań i rozwoju. Absolwent Politechniki Śląskiej, wydziału Górnictwa i Geologii (specjalizacja: budownictwo podziemne i ochrona powierzchni). Doświadczenie zawodowe w geologii inżynierskiej i geotechnice zdobył, pracując zarówno w Polsce, jak i za granicą, m.in. w Anglii, Kazachstanie i Australii. Prelegent wielu konferencji branżowych.

Projekty z zakresu ochrony przeciwpowodziowej i retencji wodnej – nowoczesne rozwiązania Grupy Pietrucha w odpowiedzi na zmiany klimatyczne.

Grupa Pietrucha od ponad 30 lat rozwija technologie stosowane w inżynierii wodnej oraz lądowej. Posiadane doświadczenie, własne zaplecze badawczo-rozwojowe i najlepsze standardy zarządzania sprawiają, że należymy obecnie do światowej czołówki producentów rozwiązań geotechnicznych, które wyróżnia trwałość, konkurencyjna cena, estetyczny wygląd i niski ślad węglowy. W ramach konferencji zaprezentujemy projekty związane z ochroną przeciwpowodziową i zrównoważonym gospodarowaniem zasobami wodnymi, w których produkty Grupy Pietrucha znalazły zastosowanie.

dr hab. inż. prof. UJ Bogdan Kosowski, Uniwersytet Jagielloński
Pracownik Katedry Bezpieczeństwa Narodowego Uniwersytetu Jagiellońskiego. Specjalizuje się w szeroko rozumianych zagadnieniach teorii systemów związanych z organizacją zarządzania bezpieczeństwem w podmiotach gospodarczych, instytucjach i administracji publicznej. Konfrontuje wiedzę teoretyczną z praktycznym doświadczeniem zdobytym w Państwowej Straży Pożarnej, administracji rządowej i samorządowej, instytucjach publicznych i podmiotach gospodarczych. Łączy i adaptuje teorię organizacji i nauk o zarządzaniu z nauką o bezpieczeństwie, stosując kompleksowe podejście oparte na analizie ryzyka związanego ze zmiennością zagrożeń.
Jego dorobek naukowy to szereg publikacji naukowych, wystąpień na konferencjach krajowych i międzynarodowych, a także prace badawcze z zakresu szeroko pojętego bezpieczeństwa narodowego.

Integracja systemów wspomagania decyzji w zarządzaniu kryzysowym w aspekcie zagrożeń powodziowych.

Doświadczenia minionych katastrof powodziowych wymuszają na administracji publicznej projektowanie i budowę nowoczesnego systemu bezpieczeństwa ludności opartego między innymi na analizie ryzyka z uwzględnieniem optymalizacji kosztów w aspekcie sprawnego i efektywnego podejmowania decyzji w fazie reagowania. Jedynym z elementów efektywnych decyzji, a zarazem minimalizacji strat w przypadku powodzi i nie tylko, są różnego rodzaju systemy wspomagania decyzji. Systemy, które winny integrować działania wszystkich podmiotów bezpieczeństwa biorących udział w zwalczaniu zagrożeń. Stąd też autorzy przedstawiają w swoim wystąpieniu nie tylko potrzebę wykorzystywania w zarządzaniu kryzysowym nowoczesnych środków i zdobyczy technicznych w procesie podejmowania decyzji, ale przede wszystkim ich wykorzystanie w zintegrowanym alarmowaniu jednostek interwencyjnych i ostrzeganiu społeczności o możliwości i wielkości zaistniałego zagrożenia. Takie podejście powoduje zaangażowanie służb oraz ludności oparte na jednolitych kompatybilnych informacjach, co znacznie zwiększa sprawność działania oraz minimalizuje straty w sytuacji wystąpienia zagrożeń, w tym zagrożenia powodziowego.

Mateusz Letki, kierownik Centrum Operacyjnego Ochrony Przeciwpowodziowej RZGW w Gliwicach

Kierownik Centrum Operacyjnego Ochrony Przeciwpowodziowej Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Gliwicach. Od początku kariery zawodowej związany z zarządzaniem kryzysowym. Od 2011 r. pracownik Opolskiego Urzędu Wojewódzkiego, Wydziału Bezpieczeństwa i Zarządzania Kryzysowego, Wojewódzkiego Centrum Zarządzania Kryzysowego, gdzie zajmował się ochroną przeciwpowodziową. Od 2017 r. związany z gospodarką wodną jako pracownik Wojewódzkiego Zarządu Melioracji i Urządzeń Wodnych w Opolu. Od 2018 r. pracownik wydziału Systemu Informacyjnego Gospodarowania Wodami w Wodach Polskich w Gliwicach – Zarząd Zlewni w Opolu, natomiast od roku 2019 kierownik Centrum Operacyjnego Ochrony Przeciwpowodziowej RZGW Gliwice. Uczestnik licznych konferencji z zakresu zarządzania kryzysowego oraz gospodarki wodnej.

Strategia Zarządzania Ryzykiem Powodziowym w Dorzeczu Górnej Odry na obszarze działalności Wód Polskich w Gliwicach. Zbiornik przeciwpowodziowy Racibórz Dolny w służbie bezpieczeństwa publicznego

Prezentując zagadnienia z zakresu aktualizacji Planów Zarządzania Ryzykiem Powodzi, prelegenci PGW WP RZGW w Gliwicach skupią się na kluczowych kwestiach związanych zarówno z technicznymi, jak i nietechnicznymi elementami przygotowywanych właśnie strategicznych Planów. Przybliżą ich genezę oraz pochylą się rzeczowo nad efektami realizacji zadań ujętych w I edycji PZRP, w tym budowy zbiornika przeciwpowodziowego Racibórz Dolny. Merytorykę prelekcji uzupełni materiał filmowy, przestawiający tę kluczową dla bezpieczeństwa przeciwpowodziowego mieszkańców trzech nadodrzańskich województw, inwestycję.

Przemysław Mrzilek, Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Gliwicach

Wieloletni pracownik Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Gliwicach. Od 2011 r. pracownik wydziałów zajmujących się planowaniem przestrzennym w kontekście ochrony przeciwpowodziowej. Od 2018 r. kierownik Wydziału Koordynacji Ochrony Przed Powodzią i Suszą.
W swojej pracy zajmuje się uzgadnianiem zagospodarowania przestrzennego w obszarach szczególnego zagrożenia powodzią. Uczestnik prac nad Planami Zarządzania Ryzykiem Powodziowym pierwszej (2016–2021) oraz drugiej edycji (2022–2027).

Strategia Zarządzania Ryzykiem Powodziowym w Dorzeczu Górnej Odry na obszarze działalności Wód Polskich w Gliwicach. Zbiornik przeciwpowodziowy Racibórz Dolny w służbie bezpieczeństwa publicznego

Prezentując zagadnienia z zakresu aktualizacji Planów Zarządzania Ryzykiem Powodzi, prelegenci PGW WP RZGW w Gliwicach skupią się na kluczowych kwestiach związanych zarówno z technicznymi, jak i nietechnicznymi elementami przygotowywanych właśnie strategicznych Planów. Przybliżą ich genezę oraz pochylą się rzeczowo nad efektami realizacji zadań ujętych w I edycji PZRP, w tym budowy zbiornika przeciwpowodziowego Racibórz Dolny. Merytorykę prelekcji uzupełni materiał filmowy, przestawiający tę kluczową dla bezpieczeństwa przeciwpowodziowego mieszkańców trzech nadodrzańskich województw, inwestycję.

Monika Piszczek, Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Krakowie

Absolwentka Politechniki Krakowskiej na Wydziale Inżynierii Środowiska.  Od początku 2020 r. zatrudniona w strukturach Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie na stanowisku Kierownika Jednostki Realizującej Projekt przy Regionalnym Zarządzie Gospodarki Wodnej w Krakowie. Posiada wieloletnie doświadczenie w koordynacji projektów związanych z ochronną przeciwpowodziową.

Ochrona przeciwpowodziowa w Sandomierzu

W tym roku minęło dokładnie 11 lat od tzw. „powodzi stulecia”, która w maju i czerwcu 2010 r. nawiedziła Sandomierz i jego okolice. Żywioł uderzył z niespotykaną nigdy wcześniej siłą, stan wody w Wiśle osiągnął historyczny, nieodnotowany nigdy wcześniej poziom ponad 840 cm. Pomimo starań strażaków, wojska, mieszkańców oraz władz, woda doprowadziła do rozmycia wału, który nie wytrzymał jej naporu. Przez powstałą w wale wyrwę pod wodą znalazło się około 11 km² powierzchni miasta. Woda zagroziła życiu i majątkom tysięcy mieszkańców.  Podtopionych i zalanych zostało 3,5 tys. domów.

To tragiczne w skutkach wydarzenie doprowadziło do podjęcia decyzji o realizacji inwestycji, która kompleksowo zabezpieczy tereny Sandomierza i Tarnobrzega oraz okolicznych miejscowości przed skutkami kolejnych powodzi.

Dlatego właśnie w ramach Projektu Ochrony przeciwpowodziowej w dorzeczu Odry i Wisły, Państwowe Gospodarstwo Wodne Wody Polskie realizuje inwestycje mające na celu poprawę ochrony przed powodzią osób mieszkających w wybranych obszarach dorzecza Odry i dorzecza górnej Wisły. Takie inwestycje realizowane są między innymi w woj. świętokrzyskim i podkarpackim, a ich celem jest kompleksowe zabezpieczenie terenów Sandomierza i Tarnobrzega.

Jednym z takich projektów jest „Ochrona przeciwpowodziowa Sandomierza”, realizowana w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko.

Celem przedsięwzięcia jest poprawa stanu ochrony przeciwpowodziowej Sandomierza, zabezpieczenie osiedla mieszkaniowego przed zalewem od rzeki Wisły, zabezpieczenie doliny Koprzywianki przed powodzią, poprawienie ochrony przed podtopieniami oraz zmniejszenie ryzyka występowania powodzi w miejscowościach Zajeziorze, Szewce i Sośniczany oraz okolicznych terenów.

W ramach „Ochrony przeciwpowodziowej Sandomierza” realizowanych jest sześć zadań, które pozwolą na wykonanie szeregu zabezpieczeń przeciwpowodziowych.

Zrealizowanie tej inwestycji to koszt w granicach 300 mln zł.

Radosław Radoń, zastępca dyrektora ds. ochrony przed powodzią i suszą, Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Krakowie

Wieloletni pracownik Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Krakowie. Od 2018 r. zastępca dyrektora ds. ochrony przed powodzią i suszą.
W swojej pracy przez lata zajmował się modelowaniem hydrodynamicznym i wyznaczaniem stref zalewowych. Doktorant na Uniwersytecie Rolniczym (tytuł przygotowywanej dysertacji doktorskiej: „Wpływ wybranych czynników antropopresji na zagrożenie powodziowe”). Koordynator działań związanych z wdrażaniem dyrektywy powodziowej. Współautor opracowania „Wytyczne do opracowywania map powodziowych” wykonanego na zlecenie Ministerstwa Środowiska (rok 2006)
Kierownik licznych kursów i szkoleń z zakresu zastosowania oprogramowania w hydrologii i inżynierii wodnej.
Uczestnik licznych konferencji krajowych i międzynarodowych z zakresu gospodarki wodnej i współautor szeregu artykułów i publikacji z zakresu gospodarki wodnej.

Ochrona przeciwpowodziowa w Sandomierzu

W tym roku minęło dokładnie 11 lat od tzw. „powodzi stulecia”, która w maju i czerwcu 2010 r. nawiedziła Sandomierz i jego okolice. Żywioł uderzył z niespotykaną nigdy wcześniej siłą, stan wody w Wiśle osiągnął historyczny, nieodnotowany nigdy wcześniej poziom ponad 840 cm. Pomimo starań strażaków, wojska, mieszkańców oraz władz, woda doprowadziła do rozmycia wału, który nie wytrzymał jej naporu. Przez powstałą w wale wyrwę pod wodą znalazło się około 11 km² powierzchni miasta. Woda zagroziła życiu i majątkom tysięcy mieszkańców.  Podtopionych i zalanych zostało 3,5 tys. domów.

To tragiczne w skutkach wydarzenie doprowadziło do podjęcia decyzji o realizacji inwestycji, która kompleksowo zabezpieczy tereny Sandomierza i Tarnobrzega oraz okolicznych miejscowości przed skutkami kolejnych powodzi.

Dlatego właśnie w ramach Projektu Ochrony przeciwpowodziowej w dorzeczu Odry i Wisły, Państwowe Gospodarstwo Wodne Wody Polskie realizuje inwestycje mające na celu poprawę ochrony przed powodzią osób mieszkających w wybranych obszarach dorzecza Odry i dorzecza górnej Wisły. Takie inwestycje realizowane są między innymi w woj. świętokrzyskim i podkarpackim, a ich celem jest kompleksowe zabezpieczenie terenów Sandomierza i Tarnobrzega.

Jednym z takich projektów jest „Ochrona przeciwpowodziowa Sandomierza”, realizowana w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko.

Celem przedsięwzięcia jest poprawa stanu ochrony przeciwpowodziowej Sandomierza, zabezpieczenie osiedla mieszkaniowego przed zalewem od rzeki Wisły, zabezpieczenie doliny Koprzywianki przed powodzią, poprawienie ochrony przed podtopieniami oraz zmniejszenie ryzyka występowania powodzi w miejscowościach Zajeziorze, Szewce i Sośniczany oraz okolicznych terenów.

W ramach „Ochrony przeciwpowodziowej Sandomierza” realizowanych jest sześć zadań, które pozwolą na wykonanie szeregu zabezpieczeń przeciwpowodziowych.

Zrealizowanie tej inwestycji to koszt w granicach 300 mln zł.

Andrzej Sidorski, Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej

Główny specjalista w Departamencie Adaptacji do Zmian Klimatu. Sprawami finansowania gospodarki wodnej zajmuje się od 2008 r., obecnie odpowiada za koordynowanie programu priorytetowego NFOŚiGW – Adaptacja do zmian klimatu oraz ograniczanie skutków zagrożeń – środki funduszu podstawowego.

Koordynator umów dofinansowujących realizację inwestycji ze środków NFOŚiGW (dotacje i pożyczki) oraz w ramach programu POIiŚ 2014–2020 – w ramach działania 2.1 Adaptacja do zmian klimatu wraz z zabezpieczeniem i zwiększeniem odporności na klęski żywiołowe, w szczególności katastrofy naturalne oraz monitoring środowiska oś priorytetowa II Ochrona środowiska, w tym adaptacja do zmian klimatu.

Działania NFOŚiGW w zakresie adaptacji do zmian klimatu

Małgorzata Sikora, dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Krakowie

Absolwentka Akademii Górniczo-Hutniczej im. St. Staszica w Krakowie. Ukończyła Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska na kierunku inżynieria środowiska w specjalności hydrogeologia, geologia inżynierska i ochrona wód.
Od 2001 r. pełniła funkcję inspektora w wydziale ochrony środowiska w Starostwie Powiatowym w Oświęcimiu. Od 2007 r. była geologiem powiatowym (uprawniony geolog i hydrogeolog). W okresie od czerwca 2008 r. do kwietnia 2018 r. pracowała jako Naczelnik Wydziału Ochrony Środowiska w Starostwie Powiatowym w Oświęcimiu, pełniąc również funkcję geologa powiatowego. Od kwietnia 2018 r. jest zatrudniona w strukturach Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie, gdzie pełni funkcję Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Krakowie.

Wyzwania Wód Polskich w aspekcie suszy i powodzi. Retencja polderowa w dolinie Wisły

Gospodarka wodna jest procesem, w którym kluczową rolę odgrywa adaptacja do zmian klimatu i towarzyszących im zjawisk, zwłaszcza skrajnych zjawisk hydrologicznych, jakimi są powodzie i susze.

Państwowe Gospodarstwo Wodne Wody Polskie Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Krakowie, realizując zadania, działa na rzecz zapobiegania skutkom suszy. To działania wynikające z obowiązujących instrukcji gospodarowania wodą polegające na utrzymaniu i zwiększaniu retencji wody w zbiornikach oraz wyrównywaniu przepływów w korytach poniżej. Retencja najskuteczniej zapobiega skutkom skrajnych zjawisk hydrologicznych.

Dobrym przykładem jest zbiornik wodny Świnna Poręba, który podczas normalnego poziomu piętrzenia (NPP) może zmagazynować przeszło 100 mln m³ wody.

Zbiorniki retencyjne pełnią również ważną rolę w ochronie przeciwpowodziowej. Skuteczność pracy zbiorników widoczna jest w redukcji kulminacji fali, czego przykładem może być zeszłoroczne czerwcowe wezbranie.

Wraz z zachodzącymi zmianami klimatu i przewidywanym wzrostem wielkości przepływów w rzekach Wody Polskie podejmują działania nastawione na retencję polderową, która pozwala na bezpieczne przejście wód przez obwałowane koryta rzek bez ryzyka przelania. Dodatkowo zabezpiecza wały przed zniszczeniem i pozwala utrzymać ich parametry techniczne w zmieniających się warunkach środowiskowych.

Takie działania planujemy realizować w dolinie Wisły – między Oświęcimiem a Krakowem, gdzie ochroną przeciwpowodziową zostanie objętych prawie 100 000 osób oraz w dolinie Prądnika, gdzie zlokalizowane byłyby małe, naturalne zbiorniki retencyjne.

Retencja polderowa to forma ochrony przeciwpowodziowej przyjazna środowisku.

Robert Sołtysik, Soley sp. z o.o.

Od lutego 1992 r. zatrudniony w Soley sp. z o.o. Posiada wieloletnie doświadczenie w prowadzeniu prac geotechnicznych i hydrotechnicznych oraz prac projektowych w budownictwie geotechnicznym, a także realizacji projektów badawczo-rozwojowych wraz z ich wdrożeniem do oferty firmy.

Jest autorem ponad 20 publikacji z dziedziny geotechniki i geoinżynierii. Posiada uprawnienia budowlane. Pełnił funkcję kierownika kilku projektów badawczo-rozwojowych.

Wykorzystanie trenczmikserów o zmiennym położeniu miecza roboczego do realizacji przesłon przeciwfiltracyjnych w technologii wgłębnego mieszania gruntu

Od wielu lat dominującymi technologiami wgłębnego mieszania gruntu do realizacji przesłon przeciwfiltracyjnych były Deep Soil Mixing i, rzadziej, Cutter Soil Mixing. W pierwszej dekadzie XXI w. pojawiła się w Europie, a potem w Polsce, kolejna technologia – CDMM (Continuos Deep Mixing Metod).

Firma Soley wykonała krok milowy w technologii CDMM, wprowadziła możliwość realizacji przesłon, wzmocnień gruntu, ścian oporowych w dowolnym miejscu w obrysie i nawet do 2,5 m poza obrysem gąsienic nośnika narzędzia za pomocą innowacyjnego narzędzia geotechnicznego TFoW.

Prelegent przedstawi ideę i zalety tego innowacyjnego rozwiązania, które przewyższa parametry współczynnika filtracji przesłony kopanej i jest odporne na różnice ciśnienia hydrostatycznego podczas realizacji, a także okazuje się bardziej uzasadnione ekonomicznie.

Na zakończenie zaprezentowana zostanie możliwość wykorzystania powierzchni wodnej zbiorników retencyjnych do budowy Ptasich Wysp dla gatunków chronionych, na przykładzie realizacji na Jeziorze Goczałkowickim