dr inż. Tomasz Abel, Politechnika Wrocławska

Absolwent Wydziału Budownictwa Lądowego i Wodnego Politechniki Wrocławskiej. W 2011 r. obronił pracę doktorską dotyczącą właściwości wytrzymałościowych rurociągów poddawanych renowacji z zastosowaniem technologii bezwykopowych. Obecnie adiunkt w Katedrze Mechaniki Budowli i Inżynierii Miejskiej Politechniki Wrocławskiej. Specjalista w zakresie zastosowania technologii bezwykopowych budowy oraz renowacji rurociągów, dzięki pracy naukowo-badawczej oraz wieloletniemu doświadczeniu zdobytemu w wykonawstwie. Autor i współautor wielu publikacji naukowo-technicznych oraz ekspertyz i projektów budowlanych w dziedzinie podziemnej infrastruktury transportowej, w tym realizowanych przez Politechnikę Wrocławską oraz Naczelną Organizację Techniczną. Aktywny uczestnik konferencji i sympozjów naukowych w dziedzinie szeroko pojętego budownictwa podziemnego. Współpracuje z krajowymi i zagranicznymi firmami wykonawczymi, w tym również uczestniczy w organizowanych przez nie szkoleniach, co umożliwia mu ciągły rozwój oraz podnoszenie kwalifikacji zawodowych. Członek Dolnośląskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa oraz Polskiego Stowarzyszenia Mykologów Budownictwa.

Warsztaty – ABC technologii bezwykopowych

Celem warsztatów jest przekazanie informacji podstawowych i wprowadzających w szeroką dziedzinę technologii bezwykopowej budowy i rehabilitacji technicznej rurociągów. Uczestnictwo w warsztatach ma dać słuchaczom umiejętności rozróżniania poszczególnych technologii, znajomość przeznaczenia i głównych uwarunkowań dla ich zastosowania, a także wiedzę nt. podstawowych ograniczeń i wymagań związanych z przygotowaniem realizacji z użyciem tych technologii (od strony technicznej).

Część I 
Technologie bezwykopowej budowy rurociągów – klasyfikacja, uzasadnienie stosowania, obszary zastosowań, zalety i wady w stosunku do rozwiązań alternatywnych, podstawowe aspekty projektowania. Prezentacja technologii:
–  wbijanie rur i zastosowanie przebijaków pneumatycznych,
–  przeciski hydrauliczne, przewierty poziome, mikrotunelowanie,
–  horyzontalne wiercenia kierunkowe HDD i metody hybrydowe.

Część II 
Technologie bezwykopowej rehabilitacji technicznej rurociągów – klasyfikacja, definicje, uzasadnienie stosowania i obszary zastosowań, podstawowe aspekty projektowania. Prezentacja technologii:
–  technologie renowacyjne: wykładanie rurami ciągłymi i ściśle pasowanymi, modułami rurowymi i rurami spiralnie zwijanymi, wykładziny (rury) utwardzane na miejscu, natryskiwanie powłok ochronnych, zastosowanie chemii budowlanej,
–  technologie napraw miejscowych: zastosowanie wkładów odcinkowych, naprawy z zastosowaniem robotów, naprawy w przewodach przełazowych,
–  metody wymiany rurociągów: metoda krakingu, mikrotunelowanie i HDD w rozwiązaniach dla wymiany rurociągów.

Marek Borkowski, BLEJKAN S.A.

Absolwent Politechniki Poznańskiej (kierunek Inżynieria Środowiska). Praktyk, od początku kariery zawodowej związany z branżą wodociągową. W 2000 r. rozpoczął współpracę z firmą Aquanet SA (wcześniej Poznańskie Wodociągi i Kanalizacja), gdzie od podszewki poznał pracę w przedsiębiorstwie wodociągowym –  zarówno jako monter sieci wodociągowo-kanalizacyjnej oraz kanalarz, jak i pracownik umysłowy w większości działów technicznych. W 2008 r. został powołany do Rady Nadzorczej spółki Terlan sp. z o.o. (wcześniej Aquanet Krzesinki) – przedsiębiorstwa, którego 100% udziałów posiada Aquanet SA. W 2009 r. został prezesem zarządu tej spółki. Wspólnie z zespołem przyczynił się do wzrostu jej przychodów z 8 mln w roku 2008 do ponad 90 mln w 2015 r. W wyniku konkursu na członków zarządu Aquanet SA w kwietniu 2016 r. został powołany na stanowisko wiceprezesa zarządu, dyrektora technicznego. W roku 2018 postanowił kontynuować karierę zawodową w firmie wykonawczej – od października jest wiceprzewodniczącym rady nadzorczej BLEJKAN S.A., a zarazem osobą odpowiedzialną za rozwój rumuńskiej spółki córki firmy BLEJKAN S.A., w której pełni funkcję prezesa.

Społeczna odpowiedzialność biznesu (CSR) z punktu widzenia wykonawcy

Anna Dymna, Fundacja „Mimo Wszystko”

Anna Dymna jest doktorem honoris causa Akademii Pedagogiki Specjalnej. W działania na rzecz osób potrzebujących wsparcia angażowała się na długo przed założeniem własnej fundacji.
Funkcję prezesa fundacji „Mimo Wszystko” aktorka pełni społecznie. Od wielu lat uczestniczy w projektach organizacji pozarządowych, m.in.: w kwestach Obywatelskiego Komitetu Ratowania Krakowa, akcjach Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy, Stowarzyszenia „Wielkie Serce”, fundacji: „Mam Marzenie”, „Nuta Nadziei”, „Akogo?” i wielu innych. Od 2006 r. jest ambasadorem Stowarzyszenia Debra Polska „Kruchy Dotyk”, skupiającego osoby cierpiące na rzadką chorobę genetyczną Epidermolysis Bullosa. W 1999 r. rozpoczęła współpracę z Fundacją im. Brata Alberta i jej prezesem ks. mgr. Tadeuszem Isakowiczem-Zaleskim, pomagając m.in. przy realizacjach inscenizacji Teatru „Radwanek”, którego aktorami są osoby niepełnosprawne intelektualnie, mieszkańcy schroniska w podkrakowskich w Radwanowicach. Poświęcając swój prywatny czas, reżyseruje i pisze scenariusze do przedstawień „Radwanka”. W 2001 roku była także pomysłodawczynią Ogólnopolskiego Festiwalu Twórczości Teatralno-Muzycznej Osób Niepełnosprawnych „Albertiana”, którego coroczny finał ma miejsce na Dużej Scenie Teatru im. J. Słowackiego w Krakowie.
W 2016 r. Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie nadała Annie Dymnej najwyższą godność akademicką ­– tytuł doktora honoris causa.
Anna Dymna zadebiutowała na scenie w 1969 r. Ma w dorobku blisko trzysta ról teatralnych i filmowych. Od początku kariery związana jest z Narodowym Starym Teatrem w Krakowie. Pracowała z najwybitniejszymi polskimi reżyserami, m.in.: Andrzejem Wajdą, Konradem Swinarskim, Jerzym Jarockim, Jerzym Grzegorzewskim, Jerzym Hoffmanem, Kazimierzem Kutzem, Teresą Kotlarczyk, Barbarą Sass i Janem Klatą. Od 1990 jest pedagogiem w Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie, a także – od 2002 r. – inicjatorką i gospodynią Krakowskich Salonów Poezji, coniedzielnych spotkań we foyer Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie, gdzie, w kameralnej atmosferze, dzięki wybitnym twórcom oraz aktorom, kultywuje się wartość i piękno żywego słowa. Starania Anny Dymnej sprawiły, że Salony Poezji działają obecnie w kilkudziesięciu polskich miastach, a także za granicą.

Warto pomagać i warto być razem

Marcin Firkowski, PPI Chrobok S.A.

Absolwent Wydziału Wiertnictwa, Nafty i Gazu na Akademii Górniczo-Hutniczej im. S. Staszica w Krakowie. Praktykę zdobywał podczas stażu na platformie wiertniczej na morzu Bałtyckim oraz na Uniwersytecie w Sankt Petersburgu w Rosji. Z firmą PPI CHROBOK S.A. jest związany od 2014 r., Rozpoczynał tam swoją karierę jako inżynier płuczkowy, biorąc udział w największych realizacjach firmy w zakresie przewiertów HDD. Pełnił funkcję kierownika budowy w zakresie wiercenia w technologii Direct Pipe w Grecji podczas budowy gazociągu Trans Adriatic Pipeline. Aktualnie zajmuje się kwotacjami, planowaniem i tworzeniem analiz wykonalności nowych projektów bezwykopowych na skalę krajową i międzynarodową oraz zarządzaniem w czasie cyklu życia projektów.

Doświadczenia firmy PPI CHROBOK S.A. z wykonanych instalacji rurociągów w technologii Direct Pipe

Technologia Direct Pipe jest jedną z najbardziej rozwijających się aktualnie technologii wiertniczych, umożliwiających bezwykopową budowę rurociągów przesyłowych. Zyskuje ona coraz większą popularność, a ilość zaprojektowanych przekroczeń rośnie co roku. W prezentacji przedstawione zostaną doświadczenia ze wszystkich wykonanych do tej pory (w latach 2016–2019) przekroczeń w technologii Direct Pipe przez firmę PPI CHROBOK S.A. Instalacje wykonywane były w zróżnicowanych warunkach gruntowych na długościach od 300 do 700m oraz średnicach 1000 i 1200 mm. Przedstawione będą również możliwości technologii.

Jakub Hilarowicz, PPI Chrobok S.A.

Doświadczenia firmy PPI CHROBOK S.A. z wykonanych instalacji rurociągów w technologii Direct Pipe

Technologia Direct Pipe jest jedną z najbardziej rozwijających się aktualnie technologii wiertniczych, umożliwiających bezwykopową budowę rurociągów przesyłowych. Zyskuje ona coraz większą popularność, a ilość zaprojektowanych przekroczeń rośnie co roku. W prezentacji przedstawione zostaną doświadczenia ze wszystkich wykonanych do tej pory (w latach 2016–2019) przekroczeń w technologii Direct Pipe przez firmę PPI CHROBOK S.A. Instalacje wykonywane były w zróżnicowanych warunkach gruntowych na długościach od 300 do 700m oraz średnicach 1000 i 1200 mm. Przedstawione będą również możliwości technologii.

Jacek Janicki, ZRB Janicki

HDD – spektrum zastosowania

W trakcie referatu przedstawione zostaną możliwości i ograniczenia technologii HDD w porównaniu do technologii alternatywnych.

Jacek Jaworski, Heads sp. z o.o.

Absolwent Wydziału Wiertnictwa Nafty i Gazu Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Specjalizuje się w technologii wiercenia i projektowaniu płynów wiertniczych. Obszarami szczególnego zainteresowania autora są kwestie praktycznego wykorzystania glinokrzemianów wielowarstwowych oraz aplikacje nowoczesnych materiałów w technologiach wiertniczych. Jest autorem licznych artykułów w prasie branżowej, referatów oraz ekspertyz z zakresu HDD, wierceń pionowych i geoinżynierii.

Wirówka dekantacyjna i stacja flokulacyjna – oczyszczanie płuczek wiertniczych w DP i HDD

Autor przedstawi najnowsze trendy w zakresie oczyszczania płuczek wiertniczych wykorzystujących wirówki dekantacyjne i stacje flokulacyjne przy instalacjach rurociągów w technologii Direct Pipe oraz HDD.

Kamil Kasprzak, ROE

Absolwent Wydziału Wiertnictwa, Nafty i Gazu Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie oraz Wydziału Ekonomicznego, Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie. Doświadczenie zdobywał na licznych praktykach i stażach zagranicznych, a także krajowych m.in.: National Mineral Resources University-Gornyj Instytut Sankt-Petersburg, PGNiG Jasło, GreenGas DPB Paskov, Centrum Badań Energetycznych Vysoka Skola Banska w Ostravie. Współautor opracowania technologii szczelinowania hydraulicznego w celu eliminacji zagrożenia gazowego dla KGHM Polska Miedź S.A z zakresu konfiguracji i doboru osprzętu oraz narzędzi wiertniczych. Praktykę wiertniczą rozpoczął w 2012 r. jako specjalista ds. iniekcji, wierceń obrotowych i obrotowo-udarowych. Swoje doświadczenie nieprzerwanie zdobywał w kilku wiodących spółkach wiertniczych, m.in. jako manager ds. badań i rozwoju technologii wiertniczych. Od 2016 r. pracuje dla firmy Robert Osikowicz Engineering (ROE). W kręgu jego zainteresowań znajdują się m.in.: statystyczne metody analizy procesów wiertniczych, ilościowe metody oceny ryzyka, wpływ warunków geologicznych na realizację projektów wiertniczych, mechanika oddziaływania narzędzi wiertniczych na skałę, warunki pracy przewodu wiertniczego, zjawisko hydraulicznego szczelinowania nadkładu.

HDD w środowisku miejskim. Analiza projektu wiertniczego przeprowadzonego w Kopenhadze

Referat przedstawia dobre praktyki związane z selekcją sprzętu i osprzętu wiertniczego do działań w środowisku miejskim na bazie doświadczeń projektu energetycznego zrealizowanego w stolicy Danii.

Jari Kaukonen, International Society for Trenchless Technology (ISTT), Finnish Trenchless Society for Trenchless Technology (FiSTT)

1. Technologie bezwykopowe w Finlandii

Branża bezwykopowa w Finlandii realizuje wiele ciekawych projektów, wykorzystując pełen wachlarz metod bezwykopowych. Bezwykopowa budowa – pod względem liczby zadań i różnorodności metod – jest obecnie najszybciej rozwijającą się gałęzią technologii bezwykopowych stosowanych w Finlandii.

2. Nowa struktura działań ISTT – rynek i branża bezwykopowa globalnie

Globalny rynek wzmacnia się cały czas – powoli, lecz nieprzerwanie. Zarówno konieczność ochrony środowiska, jak i względy ekonomiczne, wpływają na coraz szersze stosowanie metod bezwykopowych. Jak światowa organizacja zrzeszająca ekspertów – teoretyków i praktyków – z branży bezwykopowej może pozytywnie wpływać na postęp w rozwoju tejże branży, jakie działania może i chce podejmować?

Atef Khemiri, DCA-Europe

Wyzwania związane z realizacją wielkośrednicowych przekroczeń w projekcie TAP (Trans Adriatic Pipeline, Gazociąg Transadriatycki)

Dr inż. Andrzej Kolonko, Politechnika Wrocławska

Absolwent Wydziału Budownictwa Lądowego i Wodnego Politechniki Wrocławskiej. Specjalizuje się w dziedzinie szeroko rozumianej infrastruktury podziemnej miast. Od wielu lat jest sekretarzem organizacyjnym międzynarodowej konferencji naukowo-technicznej pn. „Infrastruktura podziemna miast”.
Promuje upowszechnienie nowoczesnych technologii bezwykopowych, biorąc udział w specjalistycznych szkoleniach. Prowadzi działalność dydaktyczną na wydziałach Budownictwa Lądowego i Wodnego, Inżynierii Środowiska oraz Architektury Politechniki Wrocławskiej. Jest promotorem magisterskich prac dyplomowych, w tym nagrodzonej w konkursie organizowanym przez PZITB.
Dzięki dobrej znajomości języka angielskiego i niemieckiego rozwija współpracę z zagranicznymi ośrodkami naukowymi i firmami, co pozwala na ciągłą aktualizację wiedzy i przekazywanie jej studentom.
Jest autorem i współautorem wielu publikacji w czasopismach krajowych i zagranicznych w tym książek: „Konstrukcje przewodów kanalizacyjnych”, „Mikrotunelowanie” oraz „Renowacja przewodów wodociągowych metodą cementowania”
Ponadto jest autorem i współautorem trzech patentów oraz wzoru użytkowego.
Pełnione funkcje:
– sekretarz organizacyjny cyklicznej konferencji „Infrastruktura podziemna miast”
– członek zespołu redakcyjnego miesięcznika Inżynieria Bezwykopowa
– członek komisji rewizyjnej Polskiego Stowarzyszenia Technologii Bezwykopowych
– członek ITA – AITES Polska (International Tunnelling Association)
– członek EFUC – European Forum on Underground Construction
– członek PZITB – Polski Związek Inżynierów i Techników Budownictwa
– członek wydziałowej komisji dyplomowej
– członek Polskiego Komitetu Normalizacyjnego – Komitet Techniczny 140
Nagrody:
– Za osiągnięcia naukowe, dydaktyczne i organizacyjne wielokrotnie otrzymywał nagrody rektora, dziekana i dyrektora instytutu.
– 2003 – nagroda za monografię (współautor) pt. „Konstrukcje przewodów kanalizacyjnych” na Targach Książki Akademickiej „Atena”, Warszawa 2003.
– 2007 – nagroda Ministra Budownictwa za monografię (współautor) pt. „Mikrotunelowanie”, wydanej przez Dolnośląskie Wydawnictwo Edukacyjne.

Optymalizacja obciążeń działających na przewody ułożone w gruncie

Optymalnym rozkładem obciążeń dla rurociągów o przekroju kołowym jest obciążenie radialne, równomiernie rozłożone na całym obwodzie. Dla takiego schematu obciążeń zanikają momenty zginające, a jedynymi siłami wewnętrznymi są siły osiowe i wywołane nimi naprężenia ściskające. W trakcie prezentacji przedstawione zostaną możliwości techniczne pozwalające na modyfikację rozkładu obciążeń w kierunku ich optymalizacji.

Roland Kośka, Gaz-System S.A.

Ekspert w dziedzinie technologii wydobycia i przesyłu gazu, zarządzania projektami inwestycyjnymi oraz zarządzania jakością w procesie inwestycyjnym. Wiedza poparta 20-letnim doświadczeniem przy realizacji strategicznych projektów gazociągowych w Polsce. Wcześniej przez około 10 lat był związany z branżą górniczą i wiertniczą w obszarze inwestycji dotyczących poszukiwania i wydobycia węglowodorów oraz złoż surowców. Aktualnie zajmuje się technologiami bezwykopowymi w ramach budowy gazociągów, organizacją procesu oraz nadzorem nad realizacją, począwszy od fazy inicjowania poprzez projektowanie i budowę do odbiorów przejść bezwykopowych w projektach Operatora Gazociągów Przesyłowych GAZ-SYSTEM S.A.

Kryteria wyboru technologii dla bezwykopowej budowy odcinków gazociągów – doświadczenia Gaz-System S.A.

W prezentacji przedstawione zostaną technologie do wykonania przekroczeń bezwykopowych w grupach do 150 m i powyżej, stosowane w ramach projektów realizowanych przez Gaz-System S.A. Zaprezentowana będzie skala wykonania od 2016 r. oraz uwarunkowania stosowania dla poszczególnych technologii. Zostaną także omówione kryteria, które decydują o wyborze technologii na etapie projektu lub przy późniejszej zmianie technologii po wyłonieniu wykonawcy. Z uwagi na istotność, poruszony zostanie temat efektywności wykonania, ryzyka, a także kosztów obciążeń dla społeczeństwa i środowiska realizowanych prac, które z punktu widzenia inwestora realizującego usługi dla społeczeństwa są kluczowe.

dr Henk M.G. Kruse, Deltares

Od kilkunastu lat pracownik Deltares, specjalista w dziedzinie infrastruktury podziemnej oraz technik instalacji bezwykopowych (np. HDD, mikrotunelowanie, Direct Pipe). W kręgu jego zainteresowań znajdują się też zarządzanie mieniem, wpływ trzęsień ziemi na rurociągi, uszkodzenia rurociągów związane z katastrofami naziemnymi.

Horyzontalne wiercenia kierunkowe: przeszłość, teraźniejszość i przyszłość

Od wczesnych lat 90. ub.w. techniki bezwykopowe wykorzystywane są coraz częściej. Szczególnie popularna stała się technika horyzontalnego wiercenia kierunkowego (HDD), która jest jedną z najszybciej rozwijających się technik bezwykopowej instalacji rurociągów. Z jednej strony HDD stanowi logiczną alternatywę dla prac konwencjonalnych, gdy należy wykonać przekroczenie torów kolejowych, rzek lub innych obiektów. Z drugiej strony – techniki HDD minimalizują negatywny wpływ prowadzenia prac w terenach zurbanizowanych na mieszkańców i środowisko. W ciągu ostatnich dziesięcioleci nastąpił znaczący rozwój HDD. Ulepszono nie tylko sprzęt, ale też ze względu na znaczny wzrost poziomu wiedzy, podjęto poważne kroki naprzód. Zmiany są w toku, w najbliższej przyszłości oczekuje się dalszych ulepszeń. 

Tomek Łucek, Wydawnictwo INŻYNIERIA sp. z o.o.

Corporate Social Responsibility – znaczenie i rola dla biznesu

Społeczna odpowiedzialność biznesu to szeroka i popularna na całym świecie koncepcja, według której przedstawiciele biznesu w swoich strategiach biznesowych uwzględniają i wdrażają działania uwzględniające m.in. interesy społeczne, ochronę środowiska a także wpływają na relację z innymi grupami interesariuszy.
W trakcie prezentacji przybliżone zostanie zarówno samo pojęcie CSR, jak i przedstawione będą wybrane aspekty z tego obszaru, istotne dla firm i przedsiębiorstw. Materiał uzupełnią przykłady wybranych akcji i projektów.

dr inż. Beata Nienartowicz, Politechnika Wrocławska

Absolwentka Wydziału Budownictwa Lądowego i Wodnego Politechniki Wrocławskiej. W swojej działalności zawodowej zajmuje się zagadnieniami związanymi z bezwykopową renowacją przewodów wodociągowych i kanalizacyjnych, ze szczególnym uwzględnieniem kwestii dotyczących projektowania, w tym komputerowego modelowania pracy rurociągów odnawianych z wykorzystaniem metod bezwykopowych. Obroniła rozprawę doktorską nt. badań i analiz nośności paneli GRP stosowanych w technologii relining. W latach 2008–2018 pełniła funkcję opiekuna i operatora Mobilnego Laboratorium Infrastruktury Podziemnej Miast Politechniki Wrocławskiej, co pozwoliło jej zdobyć bogate doświadczenie w prowadzeniu i opracowywaniu wyników badań in situ związanych z kompleksową oceną stanu technicznego obiektów infrastruktury podziemnej. Obecnie jest pracownikiem Katedry Mechaniki Budowli i Inżynierii Miejskiej Wydziału Budownictwa Lądowego i Wodnego Politechniki Wrocławskiej oraz kierownikiem działu projektowego w firmie GSG Industria.
Jest autorem kilkunastu publikacji krajowych i międzynarodowych oraz współautorem licznych ekspertyz i opinii technicznych o stanie technicznym obiektów infrastruktury podziemnej realizowanych na Wydziale Budownictwa Politechniki Wrocławskiej. Z pasją dzieli się swoją wiedzą i propaguje technologie bezwykopowe, m.in. prowadząc zajęcia w ramach letnich szkół dla studentów z całego świata.

Warsztaty – ABC technologii bezwykopowych

Celem warsztatów jest przekazanie informacji podstawowych i wprowadzających w szeroką dziedzinę technologii bezwykopowej budowy i rehabilitacji technicznej rurociągów. Uczestnictwo w warsztatach ma dać słuchaczom umiejętności rozróżniania poszczególnych technologii, znajomość przeznaczenia i głównych uwarunkowań dla ich zastosowania, a także wiedzę nt. podstawowych ograniczeń i wymagań związanych z przygotowaniem realizacji z użyciem tych technologii (od strony technicznej).

Część I 
Technologie bezwykopowej budowy rurociągów – klasyfikacja, uzasadnienie stosowania, obszary zastosowań, zalety i wady w stosunku do rozwiązań alternatywnych, podstawowe aspekty projektowania. Prezentacja technologii:
–  wbijanie rur i zastosowanie przebijaków pneumatycznych,
–  przeciski hydrauliczne, przewierty poziome, mikrotunelowanie,
–  horyzontalne wiercenia kierunkowe HDD i metody hybrydowe.

Część II 
Technologie bezwykopowej rehabilitacji technicznej rurociągów – klasyfikacja, definicje, uzasadnienie stosowania i obszary zastosowań, podstawowe aspekty projektowania. Prezentacja technologii:
–  technologie renowacyjne: wykładanie rurami ciągłymi i ściśle pasowanymi, modułami rurowymi i rurami spiralnie zwijanymi, wykładziny (rury) utwardzane na miejscu, natryskiwanie powłok ochronnych, zastosowanie chemii budowlanej,
–  technologie napraw miejscowych: zastosowanie wkładów odcinkowych, naprawy z zastosowaniem robotów, naprawy w przewodach przełazowych,
–  metody wymiany rurociągów: metoda krakingu, mikrotunelowanie i HDD w rozwiązaniach dla wymiany rurociągów.

Robert Osikowicz, ROE

Absolwent Wydziału Wiertnictwa Nafty i Gazu AGH w Krakowie. Zajmuje się technologią wiercenia otworów kierunkowych i praktycznymi aplikacjami płynów wiertniczych w otworach różnego przeznaczenia. Ponadto w kręgu zainteresowań autora znajdują się: analizy wykonalności, ryzyka, jakości i kosztów dla projektów bezwykopowych.
Ma za sobą pracę w spółkach naftowych i firmach zajmujących się doradztwem w obszarze wiertnictwa i technik pokrewnych. Od 2009 r. pracuje dla firmy Robert Osikowicz Engineering. Publikuje na łamach magazynów: Inżynieria Bezwykopowa, GDMT geoinżynieria drogi mosty tunele, Baltic Transport Journal. Jest autorem kilkunastu referatów wygłoszonych na międzynarodowych konferencjach. Od wielu lat prowadzi seminaria szkoleniowe dla firm wiertniczych. Jest członkiem organizacji DCA Drilling Contractors Association, zrzeszającej firmy wiertnicze, firmy projektowe oraz producentów sprzętu i dostawców technologii związanych z branżą wierceń kierunkowych.

Optymalizacja procesu wiertniczego na przykładzie projektów HDD

Referat przedstawia metodykę postępowania i potencjalne obszary dla efektywnej optymalizacji procesu wiertniczego. Analizie poddano szereg projektów HDD wykonywanych w standardzie DN1000 zrealizowanych w latach 2016–2019.

Dymitr Petrow-Ganew, Herrenknecht AG

Absolwent Wydziału Mechanicznego Politechniki Łódzkiej ze specjalnością Maszyny Robocze Ciężkie. Jest prekursorem technologii bezwykopowych w Europie Wschodniej. Od 1993 r. zajmował się promocją horyzontalnych przewiertów sterowanych HDD (ang. Horizontal Directional Drilling) w Polsce. Od 2003 r. pracuje w niemieckiej firmie Herrenknecht AG na stanowisku dyrektora handlowego odpowiedzialnego za rynki Europy Wschodniej i Centralnej. Dostarczał na polski rynek m.in. głowice TBM dla Metra Warszawskiego i do budowy tunelu pod Martwą Wisłą w Gdańsku (o średnicy 12,5 m). Jest uczestnikiem ponad 100 konferencji na temat infrastruktury podziemnej i technologii bezwykopowych oraz autorem kilkudziesięciu publikacji i referatów dotyczących mikrotunelowania i tarcz TBM (ang. Tunnel Boring Machine).
Jest członkiem międzynarodowych organizacji ISTT, ITA AITES oraz członkiem Podkomitetu Budownictwa Podziemnego Polskiego Komitetu Geotechniki.

Direct Pipe dla małych średnic. Porównanie technologii Direct Pipe, HDD i mikrotunelowania

Technologia Direct Pipe dla małych średnic została opracowana dla przekroczeń przeszkód terenowych rurociągami stalowymi o średnicy od DN500 do DN800 na odległość do 1000 m.
Do tej pory ograniczeniem w zastosowaniu mniejszych średnic w tradycyjnej technologii Direct Pipe były gabaryty pomp wirnikowych dla układu transportu płuczki, które montowano w rurociągach oraz wielkość agregatu hydraulicznego dla napędu tarczy skrawającej głowicy. Wraz z opracowaniem i przetestowaniem pompy strumieniowej i kompaktowego agregatu hydraulicznego technologia Direct Pipe uzyskała możliwość wykonywania przekroczeń rurociągami o średnicach od 20” (508 mm) do 28” (711 mm) na odległość nawet do 1000 m.
W drugiej części prezentacji porównane zostaną technologie: Direct Pipe, HDD i mikrotunelowanie wraz ze wskazaniem ich zalet i ograniczeń, szczególnie w układaniu rurociągów gazowych.

dr hab. inż. Paweł Popielski, prof. PW, Politechnika Warszawska

Profesor Politechniki Warszawskiej, hydrotechnik. Absolwent Politechniki Warszawskiej w specjalności budownictwo hydrotechniczne. Od roku 2014 kierownik Zakładu Budownictwa Wodnego i Hydrauliki, do roku 2016 dyrektor Centrum Analiz Geo i Hydrotechnicznych Instytutu Badań Stosowanych PW. Zawodowo pracuje nad: zastosowaniem zaawansowanych symulacji numerycznych w problemach: geotechniki, hydrotechniki i inżynierii środowiska; oceną stanu technicznego obiektów na podstawie prowadzonego monitoringu i zgodności danych pomiarowych z wynikami modelowania matematycznego; analizą oddziaływań głębokich posadowień na obiekty budowlane i wodę gruntową w środowisku zurbanizowanym oraz ustalaniem wartości granicznych dla prowadzonego monitoringu; weryfikacją parametrów przyjmowanych w modelowaniu matematycznym; wykorzystaniem nowoczesnych metod pomiarowych (np. skaning laserowy, termomonitoring) do generacji danych i weryfikacji wyników modelowania matematycznego; uwzględnianiem w obliczeniach i analizie dotyczącej bezpieczeństwa obiektów budowlanych zmian w stosunkach wód gruntowych i zjawisk zachodzących w gruncie, a spowodowanych przez filtrującą wodę (erozja, sufozja, kolmatacja).
Współorganizator i wykonawca pierwszych w Polsce pomiarów szczelności ścian szczelinowych z wykorzystaniem metody termomonitoringu.

Diagnostyka, ocena stanu technicznego i monitoring wielkośrednicowych kolektorów ściekowych

W ciągu ostatnich lat przeprowadzonych zostało wiele nowych bezwykopowych inwestycji oraz modernizacji infrastruktury podziemnej dużych miast. Wykonawstwo nowych obiektów, szczególnie w środowisku silnie zurbanizowanym, wiąże się z oddziaływaniem na znajdujące się w pobliżu obiekty budowlane oraz może powodować zmianę warunków wodno-gruntowych. Diagnostyka i ocena stanu technicznego kolektorów wymaga przeprowadzania wielokryterialnych, skomplikowanych analiz (często wychodzących poza zalecenia normowe) oraz wykorzystania nowoczesnych technik pomiarowych zwiększających bezpieczeństwo ich eksploatacji.
W prowadzeniu analiz można posłużyć się, zarówno na etapie projektowania, jak i eksploatacji, obliczeniami numerycznymi w celu wyznaczania przemieszczeń oraz lokalizacji punktów pomiarowych oraz doboru metod monitoringu.
Podczas występowania problemów w eksploatacji obiektów istotne jest: przeprowadzenie, za pomocą nowoczesnych technik pomiarowych (np. geofizyki), oceny stanu konstrukcji i otaczającego gruntu, wyznaczenie aktualnych wartości parametrów materiałów oraz bardzo dokładna analiza różnych czynników, które mogły wpłynąć na powstanie stanu awaryjnego.
Niewystarczający monitoring obiektów doprowadza często do powstania przecieków i niespodziewanych awarii, którym można by było zapobiec. Wystąpienie ich może powodować zagrożenie dla mieszkańców oraz wysokie koszty społeczne. Aby precyzyjnie i szybko lokalizować powstawanie awarii w nowych obiektach infrastruktury podziemnej, istotne jest stosowanie nowoczesnych metod monitorowania, począwszy od geofizyki, termomonitoringu i skaningu laserowego, poprzez różnego rodzaju tensometry i inklinometry oraz czujniki ciśnienia, a skończywszy na klasycznych pomiarach geodezyjnych.
W referacie przedstawione zostaną doświadczenia oparte na ocenach stanu technicznego istniejących wielkośrednicowych kolektorów ściekowych, sposobach diagnozowania przyczyn powstałych problemów eksploatacyjnych za pomocą nowoczesnych technik pomiarowych oraz modeli numerycznych, odzwierciedlających lokalne uwarunkowania geotechniczne i istniejącą infrastrukturę.

dr inż. Bogdan Przybyła, Politechnika Wrocławska

Absolwent Wydziału Budownictwa Lądowego i Wodnego Politechniki Wrocławskiej. Obronił pracę doktorską pt.: „Ocena i kształtowanie konstrukcji przewodów kanalizacyjnych w ujęciu teorii niezawodności” (1999 r., Instytut Inżynierii Lądowej Politechniki Wrocławskiej). Uczestniczył w stażach naukowych na uczelniach w Niemczech (Technische Unversität Dresden i Technische Hochschule w Münster). Obecnie adiunkt w Katedrze Mechaniki Budowli i Inżynierii Miejskiej Politechniki Wrocławskiej.
Specjalizuje się w tematyce oceny stanu technicznego i rehabilitacji przewodów wodociągowych i kanalizacyjnych. Jest autorem i współautorem prac ekspertyzowych, realizowanych na Wydziale Budownictwa PWr oraz licznych publikacji naukowo-technicznych w tym jednej monografii zwartej pt. „Badania i ocena stanu technicznego przewodów kanalizacyjnych”.
Od wielu lat współpracuje z Wydawnictwem INŻYNIERIA sp. z o.o., będąc na liście recenzentów czasopisma „Inżynieria Bezwykopowa”.

Warsztaty – ABC technologii bezwykopowych

Celem warsztatów jest przekazanie informacji podstawowych i wprowadzających w szeroką dziedzinę technologii bezwykopowej budowy i rehabilitacji technicznej rurociągów. Uczestnictwo w warsztatach ma dać słuchaczom umiejętności rozróżniania poszczególnych technologii, znajomość przeznaczenia i głównych uwarunkowań dla ich zastosowania, a także wiedzę nt. podstawowych ograniczeń i wymagań związanych z przygotowaniem realizacji z użyciem tych technologii (od strony technicznej).

Część I 
Technologie bezwykopowej budowy rurociągów – klasyfikacja, uzasadnienie stosowania, obszary zastosowań, zalety i wady w stosunku do rozwiązań alternatywnych, podstawowe aspekty projektowania. Prezentacja technologii:
–  wbijanie rur i zastosowanie przebijaków pneumatycznych,
–  przeciski hydrauliczne, przewierty poziome, mikrotunelowanie,
–  horyzontalne wiercenia kierunkowe HDD i metody hybrydowe.

Część II 
Technologie bezwykopowej rehabilitacji technicznej rurociągów – klasyfikacja, definicje, uzasadnienie stosowania i obszary zastosowań, podstawowe aspekty projektowania. Prezentacja technologii:
–  technologie renowacyjne: wykładanie rurami ciągłymi i ściśle pasowanymi, modułami rurowymi i rurami spiralnie zwijanymi, wykładziny (rury) utwardzane na miejscu, natryskiwanie powłok ochronnych, zastosowanie chemii budowlanej,
–  technologie napraw miejscowych: zastosowanie wkładów odcinkowych, naprawy z zastosowaniem robotów, naprawy w przewodach przełazowych,
–  metody wymiany rurociągów: metoda krakingu, mikrotunelowanie i HDD w rozwiązaniach dla wymiany rurociągów.

Dipl.-Ök. Roland W. Waniek, IKT – Institut für UnterirdischeInfrastruktur gGmbH

Dyrektor generalny IKT (Instytut Infrastruktury Podziemnej) z siedzibą w Gelsenkirchen (Niemcy). IKT jest neutralnym i niezależnym instytutem badawczym non-profit, działającym się w zakresie tematyki związanej z kanałami wodnymi i kanalizacyjnymi. Waniek specjalizuje się w infrastrukturze i ekonomii wody, a także w obiektach użyteczności publicznej. Studiował ekonomię na Uniwersytecie w Bochum (Niemcy), które ukończył w 1993 r. Był pracownikiem Uniwersytetu w Bochum oraz RWI, niemieckiego instytutu badań i doradztwa w dziedzinie polityki ekonomicznej. W 1999 r. został mianowany dyrektorem generalnym IKT.

Testy porównawcze metod renowacji studni kanalizacyjnych

Czy studzienki kanalizacyjne można poddać renowacji w taki sposób, by były wodoszczelne? Odnowa rurociągów nie ma sensu, jeśli nie zwrócimy uwagi na wadliwe studzienki i nie przeprowadzimy ich naprawy. Jakiego typu powłoki powinniśmy jednak zastosować, jakie są ich zalety i wady? Podczas prezentacji przedstawione zostaną wyniki badań trzynastu metod renowacji studzienek.

Wojciech Zatyka, Herrenknecht AG

Absolwent Wydziału Humanistycznego i Ekonomicznego Wyższej Szkoły Rolniczo-Pedagogicznej w Siedlcach (obecnie Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny). Od 1998 r. związany z rynkiem technologii bezwykopowych w Polsce. Od roku 2012 pracuje w firmie Herrenknecht AG na stanowisku przedstawiciela handlowego w Polsce i na rynkach Europy Środkowej.

E-Power Pipe – technologia bezwykopowego układania sieci wysokiego napięcia

Od kilku lat właściciele i zarządcy sieci energetycznych zmagają się z protestami społecznymi związanymi z budową napowietrznych linii przesyłowych wysokiego napięcia. W związku z tym firma Herrenknecht opracowała nowoczesną, bezwykopową technologię E-Power Pipe na potrzeby budowy podziemnych, liniowych rurociągów z tworzyw sztucznych dla instalacji sieci przesyłowych wysokiego napięcia. Technologia ta umożliwia instalację rurociągów z tworzyw sztucznych o średnicy od 300 mm do 700 mm na dystansach do 1500 m. Rurociągi te w późniejszym etapie wykorzystane są do układania w nich kabli przesyłowych wysokiego napięcia.

Piotr Ziętara, MPWiK S.A. w Krakowie

Związany z Wodociągami Miasta Krakowa od 2001 roku. Pracę rozpoczął jako referent, w następnych latach stopniowo awansując na stanowiska Kierownika Biura Zarządu i PR (jednocześnie rzecznika prasowego MPWiK S.A.), Dyrektora ds. Organizacji i Zarządzania Personelem, Dyrektora Zarządzającego. W 2015 r. został Członkiem Zarządu Spółki, a następnie Wiceprezesem. Od 1 kwietnia 2017 roku pełni funkcję Prezesa Zarządu. W latach 2013 – 2015 był Prokurentem, a także Pełnomocnikiem ds. Organizacji i Komunikacji Społecznej w Krakowskim Holdingu Komunalnym S.A., w ramach realizacji projektu budowy ekospalarni. W lipcu 2017 r. został Wiceprzewodniczącym Rady Izby Gospodarczej Wodociągi Polskie.

Piotr Ziętara jest absolwentem Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie i studiów podyplomowych z zakresu zarządzania bezpieczeństwem informacji, współczesnych koncepcji zarządzania przedsiębiorstwem, metod i technik zarządzania procesowego. Ukończył studia MBA in Public Management organizowane przy Krakowskiej Szkole Biznesu Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie. Posiada uprawnienia do zasiadania w Radach Nadzorczych.

Swoje wykształcenie systematycznie poszerzał, zdobywając wiedzę w zakresie funkcjonowania spółek prawa handlowego oraz zarządzania, współpracy i koordynacji pomiędzy spółką i otoczeniem rynkowym, współpracy pomiędzy organami statutowymi. Przez lata pracy w Wodociągach Miasta Krakowa skutecznie budował pozytywny wizerunek przedsiębiorstwa, współuczestniczył w realizacji projektów inwestycyjnych, wdrażaniu nowych systemów zarządczych i narzędzi informatycznych. Nabył doświadczenie w kierowaniu zespołami ludzkimi i zarządzaniu przedsiębiorstwem w czasie sytuacji nadzwyczajnych.

Piotr Ziętara od lat współpracuje ze światem nauki. Jest Przewodniczącym Komitetu Sterującego Małopolskiego Klastra Wodnego, bierze udział w wielu konferencjach i sympozjach naukowych w kraju, jest członkiem Konwentu Przedstawicieli otoczenia społeczno-gospodarczego Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, czynnie uczestniczy w międzynarodowych branżowych warsztatach benchmarkingowych, organizowanych przez European Benchmarking Co-operation. Był przedstawicielem Izby Gospodarczej Wodociągi Polskie w EUREAU ds. ścieków, przy Komisji Europejskiej.

Społeczna odpowiedzialność biznesu (CSR) z punktu widzenia inwestora

dr inż. Dariusz Zwierzchowski, Centrum Badań i Certyfikacji sp. z o.o.

W latach 1990–2010 zatrudniony jako pracownik naukowo-dydaktyczny na Wydziale Budownictwa i Inżynierii Środowiska, Politechniki Świętokrzyskiej w Kielcach. Od 2010 r. zatrudniony jako pracownik dydaktyczny Wydziału Budownictwa i Bezpieczeństwa Pracy w Wyższej Inżynierskiej Szkole Bezpieczeństwa i Organizacji Pracy w Radomiu oraz jako Prezes Zarządu w Centrum Badań i Certyfikacji w Kielcach. Autor wielu projektów, ekspertyz, opinii technicznych oraz publikacji naukowych. Współorganizator krajowych i międzynarodowych konferencji naukowo-technicznych a także promotor licznych prac dyplomowych, inżynierskich oraz magisterskich.

Badania konstrukcji budowli podziemnych niezbędne do oceny ich stanu technicznego

Budowle podziemne ze względu choćby na swoje usytuowanie, narażone są na oddziaływanie wielu czynników, które mają destrukcyjny wpływ na ich konstrukcje. Aby możliwe było rzetelne opracowanie ekspertyzy technicznej dotyczącej rzeczywistego stanu technicznego budowli podziemnej, niezbędne jest wykonanie specjalistycznych badań jej konstrukcji. Obecnie istnieje wiele metod badawczych umożliwiających wykonanie badań bezpośrednio na obiekcie bez konieczności ingerencji w jego konstrukcję w celu poboru próbek i zbadania ich w laboratorium.