dr inż. Tadeusz Brzozowski, Keller Polska

Absolwent Wydziału Hydrotechniki Politechniki Gdańskiej, a w latach 1990-2011 pracownik Katedry Geotechniki tej uczelni. Autor i współautor ponad 50 publikacji naukowych z mechaniki gruntów i fundamentowania. Współautor kilkunastu opracowań naukowych wykonanych w ramach Projektów Badawczych. Członek Polskiego Komitetu Geotechniki oraz International Society for Soil Mechanics and Geotechnical Engineering (ISSMGE), a w latach 2008-2011 Przewodniczący Oddziału Gdańskiego PKG. Współorganizator kilkunastu konferencji, sympozjów i seminariów o zasięgu krajowym i międzynarodowym. Opiekun 18 prac dyplomowych. Współautor kilkuset opinii naukowych, ekspertyz oraz projektów o charakterze geotechnicznym. Od 2011 roku pracownik Działu Technicznego Keller Polska, gdzie między innymi zajmuje się działalnością badawczą na potrzeby firmy.

Technologie wzmacniania podłoża gruntowego w budownictwie komunikacyjnym. Wybrane przykłady realizacji

W referacie zostaną omówione podstawowe technologie służące do wgłębnego wzmacniania podłoża gruntowego w szeroko pojętym budownictwie komunikacyjnym. Zastosowanie technologii zostanie zilustrowane na przykładach będących autorskimi rozwiązaniami Keller Polska prezentującymi możliwości i sposoby projektowania oraz wykonawstwa wzmacniania gruntów. Pokazane zostaną również przykłady zagrożeń wynikających z niewłaściwego zastosowania niektórych technologii lub niewłaściwej kolejności robót.

dr hab. inż. Tomasz Godlewski, Instytut Techniki Budowlanej; Zakład Konstrukcji Budowlanych i Geotechniki

Od 2001 r. pracownik naukowy zatrudniony w Instytucie Techniki Budowlanej, obecnie w Zakładzie Konstrukcji Budowlanych, Geotechniki i Betonu na stanowisku adiunkta. Pełni funkcję kierownika Pracowni Geotechnicznej i zastępcy kierownika Zakładu. Ukończył studia w specjalności geologia inżynierska oraz studia na kierunku budownictwo. W ITB uzyskał tytuł doktora nauk technicznych w zakresie budownictwa.
Jako pracownik ITB wykonuje ekspertyzy i opracowania dotyczące posadowienia różnych obiektów budowlanych, dokumentacje badań podłoża i projekty geotechniczne oraz prowadzi nadzory geotechniczne na budowach (m.in. jako inspektor nadzoru w zakresie geotechniki dla odcinka zachodniego przy rozbudowie II linii metra w Warszawie).
Jest autorem i współautorem ponad 60 publikacji naukowych dotyczących praktycznych zagadnień geotechnicznych, szczególnie związanych z wykonywaniem i interpretacją badań in situ oraz z ustalaniem parametrów geotechnicznych do projektowania, prezentowanych na konferencjach, sympozjach krajowych i zagranicznych oraz publikowanych w prasie technicznej. Jest także współautorem pierwszego w Polsce poradnika dotyczącego projektowania geotechnicznego wg EC7 (Projektowanie geotechniczne według Eurokodu 7, ITB 2011).
Główną dziedziną jego zainteresowań naukowych jest dokumentowanie warunków podłoża w badaniach polowych i laboratoryjnych, w tym z wykorzystaniem metod sejsmicznych oraz analiza współpracy układu konstrukcja–podłoże do realizacji głębokich wykopów, stacji i tuneli metra.
Działa również jako członek zespołu normalizacyjnego Komitetu Technicznego 254 ds. Geotechniki przy PKN oraz jest delegatem na posiedzeniach komitetów CEN TC250/SC7 (Eurokod 7 Committee) i CEN/TC 341 (Geotechnical Investigation and Testing). Jest także członkiem zarządu Podkomitetu Budownictwa Podziemnego przy PKG.

Zagrożenia związane ze zmianą uwarunkowań gruntowo-wodnych w okresie użytkowania obiektów budowlanych

Świadome podejście do identyfikacji i opisu potencjalnych zagrożeń daje podstawę do zarządzania możliwym (geo)ryzykiem. W praktyce projektowej (w tym geotechnicznej) przyjęte rozwiązania konstrukcyjne powinny uwzględniać nie tylko stan realizacji, ale również możliwe niekorzystne oddziaływania związane z użytkowaniem. Ważnym elementem w zakresie wiarygodności takich prognoz jest też odpowiedni zakres i jakość rozpoznania podłoża. Na etapie projektowania, wskazując na sposób posadowienia obiektu, należy brać pod uwagę możliwość wystąpienia takich zmian w okresie użytkowania wraz z prognozą skutków. Powinno być to wręcz obligatoryjne w przypadku takich przesłanek jak obecność gruntów wrażliwych na zmiany wilgotnościowe w podłożu (grunty organiczne, grunty ekspansywne), czy istniejąca sytuacja geomorfologiczna i związany z nią obieg wody w cyklu hydrologicznym. Taka ocena wymaga też prognozy zmian i możliwych wahań poziomu wód gruntowych, w oparciu o dane archiwalne. Referat przedstawia rzeczywiste przypadki awarii związanych z regionalnym trendem obniżania zwierciadła wód gruntowych o charakterze zmian globalnych i lokalnych. Opisane zagrożenia dotyczą zjawisk, które mogą wystąpić jedynie w przypadku zaistnienia określonych uwarunkowań, jednak zawsze elementem inicjującym jest tu zmiana warunków gruntowo-wodnych.

Michał Januszewski, ArcelorMittal

Dyrektor działu grodzic w ArcelorMittal. Absolwent Wydziału Budownictwa Politechniki Śląskiej w Gliwicach.

Rozwiązania stalowe w zabezpieczeniach przeciwpowodziowych i ochronie środowiska

Najciekawsze realizacje 2019–2020 w budownictwie kubaturowym i infrastrukturalnym z wykorzystaniem rozwiązań stalowych

Dawid Kruk, Keller Polska

Absolwent Akademii Górniczo-Hutniczej kierunek „Budownictwo na terenach górniczych”. Pracę w Keller Polska rozpoczął zaraz po studiach jako Inżynier Budowy w 2009 r. W 2012 r. uzyskał uprawnienia budowlane w specjalności konstrukcyjno-budowlanej bez ograniczeń. Kontynuował pracę w Keller Polska na stanowisku Kierownik Robót. W 2015 r. wraz z kolegami z Keller Polska, Keller UK, Keller Ukraina, Keller Wietnam oraz Keller Rosja rozpoczął projekt w Kazachstanie, Tengiz. Prace prowadzone były dla jednego z potentatów w branży naftowej firmy Chervon. W trakcie 3,5 letniego pobytu w Kazachchstanie uczestniczył w jeszcze jednym projekcie dla klienta z branży naftowej. Po powrocie do kraju oraz wznowieniu pracy w Keller Polska na stanowisku Kierownik Projektu rozpoczął wraz ze współpracownikami działu GW realizację projektów zw. z hydrotechniką oraz zabezpieczeniem osuwisk.

Hydrotechnika śródlądowa w wykonaniu Keller Polska

Mariusz Leszczyński, Komitet techniczny KT254 ds. geotechniki w Polskim Komitecie Normalizacyjnym

Mariusz Leszczyński jest prezesem firmy Geomechanika sp. z o.o., a jednocześnie pełni rolę eksperta w dziedzinie geotechniki. W swojej karierze zawodowej zajmował się szeroką gamą aspektów geotechnicznych w kraju i zagranicą, projektowaniem i doradztwem technicznym, jak również zarządzaniem projektami i kierowaniem dużymi zespołami ludzi. Posiada 22-letnie doświadczenie zawodowe, a od dziewięciu lat sprawuje również funkcję przewodniczącego komitetu technicznego KT254 ds. geotechniki w Polskim Komitecie Normalizacyjnym. Jest członkiem europejskiego komitetu technicznego TC250/SC7 w ramach CEN ds. normalizacji w geotechnice.
Brał udział w realizacji takich projektów, jak wysokościowiec Złota 44 w Warszawie, Silesia City Center w Katowicach, most Roskilde Fjord Forbindelse w Danii, Muzeum Lotnictwa w Krakowie czy też Wheatstone Gas Terminal w Australii. Był kierownikiem projektów oraz wiodącym ekspertem w zakresie geotechniki dla studiów wykonalności, analiz techniczno-ekonomicznych, a także ocen due diligence budynków oraz infrastruktury w Polsce oraz zagranicą.

dr hab. inż. Paweł Popielski, prof. PW, Politechnika Warszawska

Profesor Politechniki Warszawskiej, hydrotechnik. Absolwent Politechniki Warszawskiej w specjalności budownictwo hydrotechniczne. Od roku 2014 kierownik Zakładu Budownictwa Wodnego i Hydrauliki, do roku 2016 dyrektor Centrum Analiz Geo i Hydrotechnicznych Instytutu Badań Stosowanych PW. Zawodowo pracuje nad: zastosowaniem zaawansowanych symulacji numerycznych w problemach: geotechniki, hydrotechniki i inżynierii środowiska; oceną stanu technicznego obiektów na podstawie prowadzonego monitoringu i zgodności danych pomiarowych z wynikami modelowania matematycznego; analizą oddziaływań głębokich posadowień na obiekty budowlane i wodę gruntową w środowisku zurbanizowanym oraz ustalaniem wartości granicznych dla prowadzonego monitoringu; weryfikacją parametrów przyjmowanych w modelowaniu matematycznym; wykorzystaniem nowoczesnych metod pomiarowych (np. skaning laserowy, termomonitoring) do generacji danych i weryfikacji wyników modelowania matematycznego; uwzględnianiem w obliczeniach i analizie dotyczącej bezpieczeństwa obiektów budowlanych zmian w stosunkach wód gruntowych i zjawisk zachodzących w gruncie, a spowodowanych przez filtrującą wodę (erozja, sufozja, kolmatacja).
Współorganizator i wykonawca pierwszych w Polsce pomiarów szczelności ścian szczelinowych z wykorzystaniem metody termomonitoringu.

Wybrane aspekty oceny stanu technicznego obiektów hydrotechnicznych dostosowanych do stałego piętrzenia wody

W referacie przedstawione zostaną przykłady analiz przeprowadzonych w celu oceny stanu obiektów hydrotechnicznych dostosowanych do stałego piętrzenia wody (zapór ziemnych, betonowych, obwałowań mokrych składowisk odpadów). Oceny stanu technicznego zostały wykonane na podstawie wskazań monitoringu z wykorzystaniem analiz numerycznych. Przeprowadzone analizy dotyczyły m.in. występowania niekorzystny zjawisk spowodowanych przez filtrację wody w gruncie – deformacji filtracyjnych. Analizy oparte zostały na podstawie wieloletnich obserwacji i doświadczeń przy ocenie stanu technicznego obiektów z wykorzystaniem nowoczesnych metod pomiarowych i badań geofizycznych. W prezentacji zostanie omówiona klasyfikacja występujących deformacji filtracyjnych skutki ich wystąpienia dla obiektu budowlanego oraz możliwości ich wczesnej detekcji.

dr Robert Radaszewski, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza

Zgubne skutki samowolnego składowania ziemi – od codzienności do katastrofy

„Przyjmę ziemię/gruz” – to częsta treść tablic zapraszających do zrzucania niepotrzebnego urobku w terenie niezagospodarowanym. Właściciel działki nie kieruje się oczywiście chęcią zagospodarowania odpadu, lecz własnym interesem, tj. na ogół chęcią zasypania jakiegoś obniżenia niskim kosztem, by tak przygotowany teren wykorzystać np. pod zabudowę. W większości przypadków powstają w ten sposób nasypy niekontrolowane, o wątpliwych własnościach geoinżynierskich. Niekiedy taka beztroska prowadzi do awarii budowlanych, w ekstremalnych sytuacjach zagrażających życiu ludzkiemu.
W prezentacji omówiono ciekawy i pouczający przykład takiej sytuacji. Wieloletnie składowanie ziemi i gruzu na terenie bagnistym spowodowało znaczne odkształcenia podłoża organicznego i akumulację naprężeń w warstwie mineralnej, słabiej odkształcalnej. Zmiany te w znacznym stopniu mogły przyczynić się do spektakularnej awarii budowlanej, której skutki tylko szczęśliwym zbiegiem okoliczności ograniczyły się do strat materialnych.

dr inż. Jarosław Rybak, Politechnika Wrocławska

Piotr Rychlewski, Instytut Badawczy Dróg i Mostów

Absolwent Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej – specjalność: mosty i budowle podziemne. Od 1998 r. pracownik Instytutu Badawczego Dróg i Mostów – kierownik Pracowni Inżynierii Geotechnicznej w Zakładzie Geotechniki. Specjalista w dziedzinie szeroko pojętej geoinżynierii: fundamentowania, wzmacniania podłoża, głębokich wykopów i tunelowania.
Autor lub współautor blisko 100 publikacji z tego obszaru. Członek Rady Programowej Inżyniera Budownictwa – największego czasopisma dla inżynierów budowlanych. Członek Kolegium Redakcyjnego Inżynierii i Budownictwa.
Twórca licznych ekspertyz i opinii technicznych dotyczących fundamentowania, w tym posadowienia dużych wieżowców w Warszawie. Uczestnik wielu projektów dotyczących ścian szczelinowych, głębokich wykopów i fundamentów, w tym np. nadzoru naukowego nad wykonaniem posadowienia Stadionu Narodowego w Warszawie. Członek zespołu eksperckiego ds. projektów i realizacji centralnego odcinka II linii metra w Warszawie.
Przewodniczący Komitetu Organizacyjnego cyklu seminariów „Geotechnika dla Inżynierów”, gromadzącego każdorazowo kilkuset uczestników. Badacz nowych lub nietypowych rodzajów fundamentów.

Szczelność obudowy wykopu – wątpliwości i dylematy

Wykonawstwo obudów wykopów rodzi szereg problemów przy końcowym odbiorze pracy.
Oczekiwania inwestora niejednokrotnie rozmijają się z możliwościami wykonawcy i efektem końcowym.
Powody mogą być różnorakie, np.: nadmierne oczekiwania, niezrozumienie pojęć, sprzeczne wymagania, błędy konstrukcyjne, złe wykonawstwo itp. Jednym z pól kontrowersji przy odbiorze jest szczelność obudowy.
W referacie zaprezentowane zostaną różne przykłady dotyczące tego zagadnienia.

Piotr Śliwiński, IMGW–PIB, CTKZ

Absolwent Politechniki Gdańskiej (specjalność budownictwo wodne), hydrotechnik. Posiada uprawnienia budowlane wykonawcze i projektowe. Od 2010 r. pracownik Centrum Technicznej Kontroli Zapór.

Wybrane aspekty oceny stanu technicznego obiektów hydrotechnicznych okresowo piętrzących wodę

W referacie przedstawione zostaną przykłady analiz przeprowadzonych w celu oceny stanu obiektów hydrotechnicznych dostosowanych do czasowego piętrzenia wody m.in. wałów przeciwpowodziowych i obwałowań zbiorników suchych, takich jak Racibórz. Wały przeciwpowodziowe są obiektami liniowymi, o bardzo dużej długości i posadowionymi w różnych warunkach gruntowych. W trakcie wezbrania, które może nastąpić bardzo szybko, następuje obciążenie budowli parciem wody oraz stopniowe nasycanie korpusy wału i wzrost ciśnienia w jego podłożu. Ocena techniczna wałów przeciwpowodziowych wymaga przeprowadzenia badań terenowych oraz wykorzystania analiz numerycznych z uwzględnieniem opisu filtracji nieustalonej i analizy stateczności w poszczególnych chwilach wezbrania. W zależności od chwili wezbrania (wznoszenie się czy opadanie wody w międzywału) utratą stateczności jest zagrożona różna skarpa obwałowania – odpowietrzna lub odwodna.

prof. dr hab. inż. Michał Topolnicki, Politechnika Gdańska

Kierownik Katedry Budownictwa Morskiego (2001–2005) oraz Katedry Budownictwa Morskiego i Wodnego (2006–2007) Politechniki Gdańskiej.
Rzeczoznawca SITWiM oraz rzeczoznawca budowlany w zakresie geotechniki, fundamentowania i budownictwa hydrotechnicznego. W latach 1994–1998 prowadził własną działalność projektową i menadżerską. W okresie od 1999 do 2013 r. dyrektor naczelny i projektant firmy Keller Polska, którą doprowadził do pozycji lidera usług geotechnicznych w kraju, a od 2007 r. także menadżer odpowiedzialny za Skandynawię, Rosję, Ukrainę i kraje bałtyckie. W 2014 r. objął stanowisko dyrektora w Keller Holding GmbH, odpowiedzialnego za ofertowanie i ocenę ryzyka dużych projektów realizowanych w Europie, Afryce, Ameryce Południowej, na Bliskim Wschodzie i w Azji Centralnej. Od 2016 r. starszy doradca techniczny Keller Holding GmbH oraz profesor emeritus PG.
Międzynarodowy ekspert w dziedzinie wzmacniania gruntu metodą wgłębnego mieszania DSM. Członek Komitetu Technicznego TC211 (Wzmacnianie gruntu) oraz Polskiego Komitetu Geotechniki.

Wzmocnienie gruntu jako alternatywny sposób posadowienia silnie obciążonych obiektów budowlanych 

Różne sposoby wzmocnienia gruntu są czasami postrzegane jako mało przydatne do przeniesienia dużych nacisków – przekazywanych przez fundamenty na podłoże. Dotyczy to m.in. wysokich budynków, dużych silosów, wiaduktów i mostów. Nie podważając zasadności stosowania w takich przypadkach sprawdzonych metod fundamentowania, np. palowania, wskazane zostaną dostępne technologie wzmocnienia gruntu mogące stanowić interesującą alternatywę dla ciężkiego fundamentowania, przy zachowaniu pełnego bezpieczeństwa oraz wysokich wymagań funkcjonalnych. W trakcie wystąpienia omówione zostaną kryteria projektowe oraz ich znaczenie dla wyboru sposobu wzmocnienia gruntu, uwzględniając kilka technologii, w tym bez i z udziałem spoiw hydraulicznych. Nie zabraknie również przytoczenia wybranych aspektów projektowania i wykonawstwa oraz weryfikacji wdrożonych rozwiązań.

dr hab. inż. Jędrzej Wierzbicki, prof. UAM, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza

Absolwent geologii na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu i budownictwa na Politechnice Poznańskiej. Członek Komitetu Technicznego TC-102 (Ground Property Characterization from In-Situ Tests) International Society on Soil Mechanics and Geotechnical Engineering. Członek Komisji Dokumentacji Geologiczno-Inżynierskich przy Ministrze Środowiska. Były przewodniczący, obecnie wiceprzewodniczący Oddziału Wielkopolskiego Polskiego Komitetu Geotechniki. Współorganizator cyklicznych seminariów międzynarodowych International Workshop on in situ and laboratory soil characterization. Autor ponad 80 prac naukowych oraz ponad 100 ekspertyz z zakresu geologii inżynierskiej i geotechniki.

Zgubne skutki samowolnego składowania ziemi – od codzienności do katastrofy

„Przyjmę ziemię/gruz” – to częsta treść tablic zapraszających do zrzucania niepotrzebnego urobku w terenie niezagospodarowanym. Właściciel działki nie kieruje się oczywiście chęcią zagospodarowania odpadu, lecz własnym interesem, tj. na ogół chęcią zasypania jakiegoś obniżenia niskim kosztem, by tak przygotowany teren wykorzystać np. pod zabudowę. W większości przypadków powstają w ten sposób nasypy niekontrolowane, o wątpliwych własnościach geoinżynieryjnych. Niekiedy taka beztroska prowadzi do awarii budowlanych, w ekstremalnych sytuacjach zagrażających życiu ludzkiemu.
W prezentacji omówiono ciekawy i pouczający przykład takiej sytuacji. Wieloletnie składowanie ziemi i gruzu na terenie bagnistym spowodowało znaczne odkształcenia podłoża organicznego i akumulację naprężeń w warstwie mineralnej, słabiej odkształcalnej. Zmiany te w znacznym stopniu mogły przyczynić się do spektakularnej awarii budowlanej, której skutki tylko szczęśliwym zbiegiem okoliczności ograniczyły się do strat materialnych.