Wpływ geometrii stożka sondy CPT na rejestrowane parametry w świetle norm ISO i ASTM

Norma Eurokod 7, a w szczególności wskazana w niej norma PN-EN ISO 22476-1, szczegółowo przedstawiają wymagania co do budowy stożka sondy CPTU. Podstawowe jego cechy geometryczne to: kąt wierzchołkowy 60 stopni, średnica około 36 mm i wynikająca z niej pwierzchnia przekoju poprzecznego wynosząca 10 cm2. Producenci sprzętu CPTU wykonują oczywiście dokładnie takie stożki, jednak w ofercie niemal każdego z nich znajdziemy też inne, większe – o powierzchni przekroju 15 cm2 (średnica około 44 mm i dopasowana do niej inna geometria tulei ciernej).
Doświadczenie wskazuje, że to właśnie te większe stożki częściej znajdują zastosowanie w codziennej praktyce badań in-situ sondą CPTU (przede wszystkim w Stanach Zjednoczonych, gdzie uwzględniono je w normie ASTM D5778-12, ale także w Europie zachodniej i Polsce), mimo iż nie są do końca zgodne ze wspomnianą specyfikacją techniczną ISO.
W prezentacji postaram się wyjaśnić dlaczego tak się dzieje. Dowiedzą się też Państwo na czym polegają podstawowe różnice w budowie obu typów stożków, jaki jest ich wpływ (bądź też brak takowego) na poszczególne mierzone parametry oraz na interpretację wyników. Przedstawione i omówione zostaną również wyniki serii badań porównawczych, wykonanych przez BAARS stożkami obu typów.

dr inż. Bartłomiej Czado, BAARS
Absolwent kierunku budownictwo na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej. W latach 2006-2015 był asystentem naukowo-dydaktycznym w Zakładzie Współdziałania Budowli z Podłożem, WIL, PK. W roku 2015 obronił doktorat w dziedzinie budownictwo (specjalność geotechnika) pt. „Analiza nośności pali fundamentowych na podstawie polowych badań gruntów sondą statyczną”.
Jest autorem kilkunastu publikacji z dziedziny geotechniki, specjalistą ds. interpretacji wyników sondowań w firmie BAARS. Obecnie pracuje również jako wykładowca w Zakładzie Budownictwa Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Krośnie.