Dr inż. Florian G. Piechurski, Politechnika Śląska

Od 1 października 1980 r. pracuje jako nauczyciel akademicki na Politechnice Śląskiej, Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki, jako asystent, adiunkt i obecnie jako docent.
Posiada uprawnienia do projektowania i kierowania robotami budowlanymi w specjalności instalacyjnej w zakresie sieci, instalacji i urządzeń cieplnych, wentylacyjnych, gazowych wodociągowych i kanalizacyjnych bez ograniczeń.
Jako organizator i sekretarz naukowy działał w zakresie: 11 sympozjów naukowo-technicznych „Nowe technologie w sieciach i instalacjach wod-kan” w 1994, 1996, 2000, 2002, 2004, 2006, 2008, 2010, 2012 na Politechnice Śląskiej; 10 sympozjów naukowo-technicznych 1997, 1999, 2001, 2003, 2005, 2007, 2009, 2011 „Instalacje Basenów” na Politechnice Śląskiej.
Jest autorem i współautorem 400 publikacji naukowych i technicznych; promotorem 120 prac dyplomowych magisterskich oraz 160 prac dyplomowych inżynierskich.
Współpracował w ramach 64 projektów instalacji basenowych w zakresie instalacji wody basenowej i wentylacji; 124 projektów instalacji wod-kan oraz 68 projektów sieci wodociągowej i kanalizacyjnej.
Był opiekunem merytorycznym takich konferencji, jak: „Straty wody w systemach wodociągowych” (2009–2015), „Projektowanie oraz budowa sieci i przyłączy wodociągowo-kanalizacyjnych” (2011), „Bezwykopowe technologie renowacji oraz budowy sieci wodociągowych i kanalizacyjnych” (2012); członkiem rady programowej IX konferencji naukowo-technicznej „Monitoring Automatyzacja Eksploatacja w Inżynierii Środowiska”; członkiem rady naukowej i programowej w XV Sympozjum „HYDROPREZENTACJE”.
Prywatnie jest mężem Aliny, ojcem Pauliny i Małgorzaty, dziadkiem Amelki, Olafa i Bartosza. Lubi pływać – głównie w wodach otwartych, ciepłych morzach, jest ratownikiem wodny WOPR i sternikiem motorowodnym. Uprawiał amatorsko sport. Jest również instruktorem koszykówki, był asystentem trenera II-ligowej drużyny koszykówki kobiet AZS Gliwice. Lubi podróże i poznawanie historii różnych krajów.

Porównanie wybranych technologii bezwykopowych w renowacji i rekonstrukcji sieci wodociągowej DN 600

Przedmiotem pracy jest porównanie technologii dla zadania w zakresie modernizacji wodociągu stalowego DN600. Do przeprowadzenia analizy przyjęto do porównania cztery warianty dla wykonania modernizacji wodociągu: Wariant I – Swagelining, Wariant II – Relining długi, Wariant III – cementowanie oraz Wariant IV – Rękaw elastyczny. Dokonany wybór technologii dla przedmiotowego zadania, został podjęty z uwzględnieniem parametrów charakteryzujących każdą z metod: kosztów wykonania, terminu realizacji, ingerencji w otoczenie. Jako najbardziej optymalną spośród porównywanych technologii wybrano technologie zabezpieczenia wodociągu poprzez Cementowanie. Technologia polega na pokryciu wewnętrznej powierzchni istniejącego wodociągu stalowego zaprawą cementową. Wybrana technologia wydaje się być najlepszą spośród porównywanych w zakresie modernizacji analizowanego wodociągu. Z uwagi na stan techniczny wodociągu i jego możliwości wytrzymałościowe w okresie planowanej eksploatacji., metoda pozwala na osiągnięcie wszystkich z założonych celów przeprowadzenia modernizacji. Zapewnia szczelność, poprawę hydrauliki, zabezpiecza wodociąg antykorozyjnie. Jest metodą najtańszą spośród porównywanych i jednocześnie najmniej skomplikowaną. Charakteryzuje się najkrótszym terminem realizacji.