Co, jak i dlaczego należy sprawdzić przy odbiorze prac renowacyjnych w technologii CIPP, aby wydać pieniądze bez ryzyka nieuzyskania oczekiwanych efektów? Doświadczenia i zalecenia europejskie, czyli zestaw dobrych praktyk a rzeczywistość placu budowy
Technologia renowacji przewodów rurowych z zastosowaniem technologii CIPP – nasączonego żywicą rękawa utwardzanego na miejscu, nie jest technologią nową na polskim rynku. Inwestorzy i wykonawcy mają już obecnie sporo doświadczeń zarówno z bardzo dobrymi projektami, jak też tzw. trudnymi. Wynika to przede wszystkim z faktu, że w Polsce brakuje dobrych wytycznych dotyczących przygotowania oraz odbioru takich inwestycji. Przy braku konkretnych zapisów jest to albo daleko idąca ich „interpretacja”, albo też pole do nie zawsze uczciwej konkurencji. Sytuacja ta stwarza duże ryzyko także dla inwestorów, którzy pomimo poniesienia znacznych nakładów mogą nie uzyskać oczekiwanego celu inwestycyjnego.
Prezentacja ma na celu przypomnienie podstawowych aspektów technicznych związanych z materiałami i technologią CIPP oraz zwrócenie uwagi na punkty krytyczne, które decydują o jakości i trwałości tej metody renowacji. Zostaną omówione możliwe do zastosowania procedury kontrolne oraz ich minimalny zakres, które należy wykonać na etapie odbioru prac, w tym normy, które są najbardziej odpowiednie dla tej technologii. Autor odniesie się w tym względzie krytycznie do aktualnej praktyki stosowanej przy projektach CIPP realizowanych w Polsce. Zaprezentowane zostaną m.in. doświadczenia niemieckiego Instytutu IKT (Institute for Underground Infrastructure gGmbH) w tym zakresie. W podsumowaniu zostanie pokazany pożądany kierunek zmian mających na celu jak najbardziej obiektywną i rzetelną ocenę wykonanych prac oraz zminimalizowanie ryzyka „źle wydanych pieniędzy” przez inwestora.
dr Inż. Dariusz Zwierzchowski, Centrum Badań i Certyfikacji sp. z o.o.
W latach 1990–2010 zatrudniony jako pracownik naukowo-dydaktyczny na Wydziale Budownictwa i Inżynierii Środowiska, Politechniki Świętokrzyskiej w Kielcach. Od 2010 r. zatrudniony jako pracownik dydaktyczny Wydziału Budownictwa i Bezpieczeństwa Pracy w Wyższej Inżynierskiej Szkole Bezpieczeństwa i Organizacji Pracy w Radomiu oraz jako Prezes Zarządu w Centrum Badań i Certyfikacji w Kielcach. Autor wielu projektów, ekspertyz, opinii technicznych oraz publikacji naukowych. Współorganizator krajowych i międzynarodowych konferencji naukowo-technicznych a także promotor licznych prac dyplomowych, inżynierskich oraz magisterskich.