Pale przemieszczeniowe – praktyczne zastosowania do posadowień konstrukcji

Projektowanie fundamentów palowych jest wciąż bardzo aktualne i atrakcyjne. Obiekty budowlane coraz częściej są wykonywane w złożonych i skomplikowanych warunkach gruntowych, w podłożu uwarstwionym z przewarstwieniem gruntu o małej nośności. W ostatnich latach zastosowano w praktyce wiele różnych technologii. Są to technologie efektywne z punku widzenia nośności, osiadań i ekologii. Do tego typu pali można zaliczyć również pale przemieszczeniowe. Technologie tego rodzaju pozwalają na poprawienie parametrów geotechnicznych w celu bardziej racjonalnego przekazywania obciążeń na podłoże gruntowe i umożliwiają wykonanie pala bez wydobywania gruntu na powierzchnię (często są to namuły, torfy, gytie), który jest uciążliwy w utylizacji.
Wykonywanie pali w takich technologiach ma swoją specyfikę i wymaga dużej ostrożności oraz doświadczenia aby uzyskać zamierzone rezultaty.
W ramach wystąpienia scharakteryzowanych i przedyskutowanych zostanie kilka obiektów zlokalizowanych w rejonie Gdańska, posadowionych w warunkach gruntowych delty Wisły. Są to m.in.: podpory wiaduktów Trasy Sucharskiego w Gdańsku, posadowienie budynku biurowego Rafinerii Gdańskiej, posadowienie nowego budynku Elektroniki na terenie Politechniki Gdańskiej, budynki mieszkalne na Starym Mieście w Gdańsku.
W formie „do dyskusji” zostaną przedstawione problemy związane z technologią, długością pali, średnicą, oceną nośności, osiadań dużych grup palowych.

prof. dr hab. inż. Kazimierz Gwizdała, Profesor Emeritus PG, Politechnika Gdańska

Ukończył studia w Instytucie Hydrotechniki Politechniki Gdańskiej. Jest doktorem nauk technicznych – stopień został nadany uchwałą Instytutu Hydrotechniki Politechniki Gdańskiej. Tytuł doktora habilitowanego nauk technicznych w zakresie budownictwa − geotechniki, uzyskał na Wydziale Inżynierii Środowiska Politechniki Gdańskiej. Odbywał staże naukowo-badawcze i zawodowe w Danish Geotechnical Institute, Swedish Geotechnical Institute, Aalborg University i Ghent University. Jest członkiem ISSMFE, European Reginal Technical Committee 3 „Piles”, ERTC 3 oraz rzeczoznawcą NOT w zakresie geotechniki i fundamentowania.
Jest autorem prac naukowo-badawczych dotyczących nośności i osiadań pali fundamentów palowych w złożonych warunkach gruntowych oraz w zakresie stateczności i ochrony zboczy i klifów. Zajmuje się klasycznymi i probabilistycznymi metodami analizy, analityczną oceną pełnej krzywej osiadania dla pali pojedynczych z zastosowaniem funkcji transformacyjnych t-z oraz q-z, oceną stateczności fundamentów palowych z wykorzystaniem badań in situ, szczególnie sondy statycznej CPT, pracami wdrożeniowymi dotyczącymi wzmacniania podstaw pali wielkośrednicowych. Jest również współautorem normy palowej PN-83/B-02482. Współpracował przy opracowaniu „Wytycznych technicznych projektowania pali wielkośrednicowych w obiektach mostowych”, 1993. Prowadzi w ramach NOT szkolenia dotyczące PN-81/B- 03020 oraz PN-83/B-02482. Jego opublikowany dorobek naukowy obejmuje ogółem około 250 prac naukowych, naukowo-badawczych i naukowo-technicznych. Na szczególne podkreślenie zasługuje, wydanie przez Wydawnictwo Naukowe PWN w Warszawie, monografii indywidualnej: „Fundamenty Palowe. Technologie i obliczenia”, Tom 1 i „Fundamenty Palowe. Badania i zastosowania”, Tom 2.