Warsztaty: Geosyntetyki w nowoczesnym budownictwie infrastrukturalnym

Wprowadzenie – rodzaje i funkcje geosyntetyków

Geosyntetyki cieszą się w ostatnich latach niebywałą popularnością. Stanowią obecnie jedną z najszybciej rozwijających się grup wyrobów znajdujących szerokie zastosowanie w budownictwie i inżynierii środowiska. Powszechność ich wykorzystywania mogłaby świadczyć o tym, że dogłębnie poznano już zalety geosyntetyków i nauczono się je efektywnie stosować. Niestety, praktyka dowodzi, że jest inaczej. Pomimo iż problematyka dotycząca geosyntetyków jest już dość głęboko zakorzeniona w polskim środowisku inżynierskim, widoczna jest istotna potrzeba usystematyzowana tej wiedzy, przede wszystkim ze względu na zauważalne luki w podstawach dot. m.in. rozróżniania rodzajów geosyntetyków, jak również definiowania ich funkcji i właściwości funkcjonalnych.
W trakcie referatu wprowadzającego do Warsztatów pt. „Geosyntetyki w nowoczesnym budownictwie infrastrukturalnym” omówione zostaną podstawowe zagadnienia dotyczące tej problematyki, a wśród nich: podstawowe definicje, klasyfikacja, funkcje i właściwości geosyntetyków.

Dobór zbrojenia geosyntetycznego

Prawidłowe zaprojektowanie konstrukcji z gruntu zbrojonego geosyntetykami wymaga szczegółowych informacji dotyczących zbrojenia. Należą do nich przede wszystkim: wytrzymałość geosyntetyku na rozciąganie z uwzględnieniem pełzania w okresie projektowym, wpływ uszkodzeń w trakcie wbudowania zbrojenia i zagęszczania gruntu, wpływ oddziaływań środowiskowych oraz wpływ rodzaju polimeru, sposobu produkcji geosyntetyku i ekstrapolacji wyników badań.
W trakcie wystąpienia zostaną omówione ww. aspekty dotyczące doboru zbrojenia geosyntetycznego, jak również schematy zniszczenia konstrukcji z gruntu zbrojonego. Zasadniczo analiza stateczności konstrukcji jest podzielona na dwie części – analizę stateczności zewnętrznej oraz analizę stateczności wewnętrznej. Pierwsza prowadzi do ustalenia minimalnej długości zbrojenia, wykluczającej możliwość poślizgu, utraty nośności podłoża, wywrócenia i utraty stateczności konstrukcji jako całości. W wyniku analizy stateczności wewnętrznej konstrukcji z gruntu zbrojnego geosyntetykami określa się: wymaganą długoterminową wytrzymałość, rozstaw i długość zbrojenia, które gwarantują zachowanie integralności konstrukcji i bezpieczną współpracę zbrojenia i gruntu w projektowanym okresie użytkowalności.

dr inż. Angelika Duszyńska, Politechnika Gdańska

Absolwentka kierunku Budownictwo Wodne Wydziału Hydrotechniki Politechniki Gdańskiej. W 2002 r. uzyskała tytuł doktora nauk technicznych w dziedzinie geotechniki. Obecnie jest nauczycielem akademickim i zastępcą kierownika Katedry Geotechniki, Geologii i Budownictwa Morskiego na Wydziale Inżynierii Lądowej i Środowiska Politechniki Gdańskiej. Prowadzi zajęcia z takich przedmiotów, jak: geoinżynieria, geotechnika, budowle ziemne i wzmacnianie podłoża, geosyntetyki w budownictwie. Od ponad 20 lat prowadzi badania laboratoryjne geotekstyliów i wyrobów pokrewnych.
Jest wykonawcą trzech projektów naukowo-badawczych realizowanych z funduszy krajowych i europejskich. Jako autorka lub współautorka uczestniczyła w powstaniu: czterech książek nt. zastosowań geosyntetyków, ponad 70 artykułów naukowo-technicznych i referatów (w języku polskim i angielskim), jak również ponad 150 niepublikowanych opracowań naukowo-badawczych, projektów i ekspertyz z zakresu geotechniki.
Pełni funkcję  członka Polskiego Komitetu Normalizacyjnego KT 142 ds. geosyntetyków. Jest też członkiem International Society of Soil Mechanics and Foundation Engineering, International Geosynthetics Society i Zarządu Polskiego Stowarzyszenia Geosyntetycznego oraz wiceprzewodniczącą Oddziału Gdańskiego Polskiego Komitetu Geotechniki.