Prelegenci

Roland Kośka

Roland Kośka

Gaz-System S.A.

Plany realizacyjne operatora gazociągów przesyłowych z wykorzystaniem technologii bezwykopowych

Ekspert w dziedzinie technologii wydobycia i przesyłu gazu, zarządzania projektami inwestycyjnymi oraz zarządzania jakością w procesie inwestycyjnym. Wiedza poparta 20-letnim doświadczeniem przy realizacji strategicznych projektów gazociągowych w Polsce. Wcześniej przez około 10 lat był związany z branżą górniczą i wiertniczą w obszarze inwestycji dotyczących poszukiwania i wydobycia węglowodorów oraz złoż surowców. Aktualnie zajmuje się technologiami bezwykopowymi w ramach budowy gazociągów, organizacją procesu oraz nadzorem nad realizacją, począwszy od fazy inicjowania poprzez projektowanie i budowę do odbiorów przejść bezwykopowych w projektach Operatora Gazociągów Przesyłowych GAZ-SYSTEM S.A.

Absolwent Wydziału Wiertnictwa Nafty i Gazu AGH w Krakowie. Zajmuje się technologią wiercenia otworów kierunkowych i praktycznymi aplikacjami płynów wiertniczych w otworach różnego przeznaczenia. Ponadto w kręgu zainteresowań autora znajdują się: analizy wykonalności, ryzyka, jakości i kosztów dla projektów bezwykopowych.
Ma za sobą pracę w spółkach naftowych i firmach zajmujących się doradztwem w obszarze wiertnictwa i technik pokrewnych. Od 2009 r. pracuje dla firmy Robert Osikowicz Engineering. Publikuje na łamach magazynów: Inżynieria Bezwykopowa, GDMT geoinżynieria drogi mosty tunele, Baltic Transport Journal. Jest autorem kilkunastu referatów wygłoszonych na międzynarodowych konferencjach. Od wielu lat prowadzi seminaria szkoleniowe dla firm wiertniczych. Jest członkiem organizacji DCA Drilling Contractors Association, zrzeszającej firmy wiertnicze, firmy projektowe oraz producentów sprzętu i dostawców technologii związanych z branżą wierceń kierunkowych.

Petrow Ganew Dymitr

Dymitr Petrow-Ganew

Herrenknecht AG

Absolwent Wydziału Mechanicznego Politechniki Łódzkiej ze specjalnością Maszyny Robocze Ciężkie. Jest prekursorem technologii bezwykopowych w Europie Wschodniej. Od 1993 r. zajmował się promocją horyzontalnych przewiertów sterowanych HDD (ang. Horizontal Directional Drilling) w Polsce. Od 2003 r. pracuje w niemieckiej firmie Herrenknecht AG na stanowisku dyrektora handlowego odpowiedzialnego za rynki Europy Wschodniej i Centralnej. Dostarczał na polski rynek m.in. głowice TBM dla Metra Warszawskiego i do budowy tunelu pod Martwą Wisłą w Gdańsku (o średnicy 12,5 m). Jest uczestnikiem ponad 100 konferencji na temat infrastruktury podziemnej i technologii bezwykopowych oraz autorem kilkudziesięciu publikacji i referatów dotyczących mikrotunelowania i tarcz TBM (ang. Tunnel Boring Machine).
Jest członkiem międzynarodowych organizacji ISTT, ITA AITES oraz członkiem Podkomitetu Budownictwa Podziemnego Polskiego Komitetu Geotechniki.

Florian Piechurski

Dr inż.
Florian Piechurski

Politechnika Śląska

Porównanie kosztów budowy sieci gazowych niskiego i średniego ciśnienia różnymi metodami

Przedstawiono analizy porównania kosztów wykonania sieci gazowych dla czterech inwestycji metodą wykopową i bezwykopową. Z analiz tych   wynika, iż dla większości metoda przewiertowa jest wyborem bardziej atrakcyjna pod względem  ekonomicznym. Całkowite koszty wykonania sieci gazowych metodą bezwykopową w 3/4 analizowanych przypadków są niższe i stanowią 83% ÷ 90% kosztów wykonania metodą wykopową. W jednym z przypadków koszty wykonania metodą wykopu otwartego są niższe i stanowią 98% kosztów wykonania metodą przewiertową. Przy analizie prac montażowych, w metodzie bezwykopowej duży udział w  kosztach  stanowi wykonanie przewiertów i przecisków, co niejednokrotnie może przewyższać koszt wykonania wykopów – zwłaszcza przy dużych średnicach sieci. Aby pod względem ekonomicznym ocenić dany projekt budowy sieci gazowej oraz dobrać odpowiednią metodę wykonania, należy wziąć pod uwagę wiele czynników. Są to m.in. rodzaj gruntu występujący na danym obszarze, głębokość występowania wód gruntowych, mnogość infrastruktury podziemnej, nawierzchnia występująca na trasie sieci oraz średnice rur wiążąca się z ceną wykonania przewiertów. Do każdego projektu należy podchodzić indywidualnie.

Emerytowany wykładowca przez 41 lat w Politechnice Śląskiej na Wydziale Inżynierii Środowiska i Energetyki w Gliwicach. Posiada uprawnienia do projektowania i kierowania robotami w zakresie sieci i instalacji sanitarnych. Autor bardzo wielu publikacji, projektów, ekspertyz i opinii. Członek ZG PZITS i głównej sekcji wodociągów i kanalizacji.
Prywatnie dziadek 4 wnucząt, ojciec 2 córek i od 45 lat mąż Alinki.

Piotr-Zakrzewski

Grzegorz Styś

Wodociągi Miasta Krakowa S.A.

Aspekty projektowe, wykonawcze i eksploatacyjne, realizacji inwestycji liniowych, metodami bezrozkopowymi w Wodociągach Miasta Krakowa

Piotr-Zakrzewski

Piotr Zakrzewski

Operator Gazociągów Przesyłowych GAZ-SYSTEM S.A.

Ekspert w dziedzinie geologii specjalizujący się w technologiach bezwykopowych. Od ponad 8 lat związany jest z branżą gazowniczą, gdzie brał udział w największych projektach bezwykopowych w technologiach DP oraz HDD w Polsce. Jego praca skupia się na minimalizacji ryzyka prac budowlanych, co przekłada się na zwiększenie efektywności i redukcję kosztów operacyjnych. Współautor pierwszego w Polsce standardu dotyczącego technologii HDD. Autor zaawansowanych programów badawczych m.in. dla przekroczeń bezwykopowych. Company Representative podczas morskiej kampanii geotechnicznej w programie FSRU.

Piotr-Zakrzewski

Marek Zapart

Wodociągi Miasta Krakowa S.A.

Aspekty projektowe, wykonawcze i eksploatacyjne, realizacji inwestycji liniowych, metodami bezrozkopowymi w Wodociągach Miasta Krakowa

Ziaja

Dr hab. inż. Jan Ziaja, profesor Akademii Górniczo-Hutniczej

Akademia Górniczo-Hutnicza 
w Krakowie

Budowa farm wiatrowych na Bałtyku a technologie bezwykopowe w Polsce

Zgodnie z zapowiedziami gremiów rządowych wyartykułowanymi w „Polityce energetycznej Polski do 2040”, do 2030 roku morska energetyka wiatrowa charakteryzować się ma mocą 5.9 GW, a pierwsze instalacje wiatrowe na polskich obszarach morskich powstać mają już w 2026 roku. A do roku 2040 osiągnięty ma zostać poziom 11 GW.
Wstępnie, Krajowy Plan Odbudowy przewidywał wsparcie morskiej energetyki wiatrowej jako ważnego elementu rozbudowy potencjału gospodarczego kraju, z inwestycjami rzędu 3,25 mld euro.
Szacunki dotyczące zrealizowania tych projektów wiatrowych do 2040 mówią nie tylko o potrzebie wybudowania 700 wiatraków i 27 trafostacji na Bałtyku, ale i konieczności obsadzenia co najmniej 9 tys. miejsc pracy stworzonych bezpośrednio przy budowie i obsłudze farm wykwalifikowanymi kadrami co wymaga zdecydowanych działań zapewniających szkolenie i kształcenie inżynierów i pracowników technicznych oraz produkcyjnych.
Z raportu Pomorskiego Centrum Kompetencji Morskiej Energetyki Wiatrowej wynika, że część zawodów i kompetencji niezbędnych w poszczególnych etapach realizacji tak złożonego procesu tj. przygotowaniu inwestycji, instalacji i obsłudze turbin, realizacji prac związanych z fundamentami i instalacjami elektrycznymi czy wreszcie utrzymaniu morskich farm wiatrowych, nie jest jeszcze w pełni realizowana czy to przez szkoły zawodowe czy uczelnie wyższe. Są oddolne inicjatywy w tej dziedzinie, jednak bez rozwiązań systemowych okazać się może, że zbudowanie przewag konkurencyjnych bez odpowiedniej kadry jest po prostu niemożliwe, a beneficjentami ogromnej puli pieniędzy (szacunki mówią o 130-150 mld zł.), na rozwój MEW będą w dużym stopniu firmy zagraniczne.
Znaczącą część tych pieniędzy będą mogły zagospodarować także polskie firmy zajmujące się technologiami bezwykopowymi mogącymi pokonywać linię brzegową w celu instalowania wejść w ląd kablami energetycznymi z farm wiatrowych. Proces ten już się co prawda rozpoczął, ale jeszcze bardzo dużo jest do zrobienia.
Autor w swojej prezentacji przedstawi całą gamę technicznych możliwości wykonania tego typu przekroczeń. Opisując ich zalety, wady i ograniczenia oraz pułapki czyhające na Wykonawcę.

Studia magisterskie ukończył w roku 1990 na Wydziale Wiertniczo-Naftowym AGH. Od 1990 roku jest pracownikiem Wydziału Wiertnictwa, Nafty i Gazu AGH. W roku 2000 uzyskał stopień doktora nauk technicznych, a w roku 2014 stopień doktora habilitowanego na tym samym Wydziale. Obecna dyscyplina naukowa: inżynieria środowiska, górnictwo i energetyka. Główne kierunki działalności naukowej to: technologie bezwykopowe, wiertnictwo, geoinżynieria. Aktualnie jest kierownikiem Katedry Wiertnictwa i Geoinżynierii na WWNiG Akademii Górniczo – Hutniczej im. St. Staszica w Krakowie. W latach 2008-2016 był prodziekanem ds. studiów stacjonarnych. Kierownik studiów podyplomowych „Nowoczesne technologie wykopowej budowy rurociągów”. Autor i współautor ponad 120 publikacji, 100 opinii i opracowań dla przemysłu, promotor blisko 70 prac magisterskich i ponad 50 inżynierskich. Jest zapalonym wędkarzem, byłym sportowcem i koneserem dobrej kuchni.