Nowoczesne kierunki zagospodarowania wód opadowych w miastach na przykładzie błękitno-zielonej infrastruktury

We wprowadzeniu omówiona zostanie w skrócie specyfika problemów odprowadzania wód opadowych w miastach. Zaprezentowane zostaną także przykłady skutków braku lub wadliwie działającej gospodarki opadowej. W dalszej części referatu przedstawione będą nowoczesne, a zarazem często alternatywne do aktualnie stosowanych w Polsce sposoby zagospodarowania wód opadowych w miastach. Wśród ciekawszych wymienić można ogrody deszczowe i zielone dachy.
W referacie omówione zostaną wybrane przykłady wielkopowierzchniowych dachów zielonych w Polsce zrealizowane w ostatnich latach. Obok powszechnie znanych przykładów, zaprezentowane będą nowsze przykłady, a także planowane inwestycje w tym zakresie.

Współautorka referatu: dr hab. inż. Jadwiga Królikowska, prof. PK, Politechnika Krakowska

dr inż. Joanna Bąk, Politechnika Krakowska
Absolwentka Wydziału Inżynierii Środowiska Politechniki Krakowskiej. Od 12 lat jest pracownikiem naukowo-dydaktycznym Instytutu Zaopatrzenia w Wodę i Ochrony Środowiska tejże uczelni. Jest autorką lub współautorką kilkudziesięciu publikacji naukowych dotyczących zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków, wykonawcą kilku projektów badawczych. Uczestniczy jako prelegentka w licznych konferencjach krajowych i międzynarodowych oraz w seminariach szkoleniowych.

Systemy retencjonowania wód deszczowych – zbiorniki podziemne

W dobie szybko postępującej urbanizacji terenów coraz częściej mamy do czynienia z ograniczaniem powierzchni zielonych, które w naturalny sposób wchłaniają wody opadowe i roztopowe. Obecnie wody te w większości trafiają do kanalizacji. Niewystarczająca ilość nakładów inwestycyjnych na jej modernizację powoduje, że nie jest ona w stanie odprowadzać nawalnych opadów w krótkim czasie doprowadzając często do lokalnych podtopień dróg, parkingów czy budynków. Nowego znaczenia nabiera potrzeba znalezienia sposobu zagospodarowania wód opadowych i roztopowych, zwłaszcza w kontekście obserwowanych zmian klimatycznych i rosnącej ilości opadów. Jednym ze sposobów retencjonowania wód opadowych jest zastosowanie podziemnych zbiorników retencyjnych.
W trakcie wystąpienia omówione zostaną m.in. takie zagadnienia, jak: prefebrykowane zbiorniki żelbetowe; zbiorniki wykonane z żywic poliestrowych, tzw. GRP; zbiorniki wykonane z polietylenu wysokiej gęstości HDPE; zbiorniki stalowe gładkie z blach grubościennych; zbiorniki produkowane na bazie rur spiralnie karbowanych.

Sławomir Berger, ViaCon Polska sp. z o.o.
Absolwent Politechniki Śląskiej na wydziale Inżynierii Środowiska. Początkowo pracował jako menadżer ds. inwestycji kubaturowych, a od 10 lat zajmuje branżą drogową. Do jego obowiązków należało doradztwo techniczne i sprzedaż systemów odwodnień dróg i mostów w zakresie systemów kanalizacyjnych, drenarskich i zbiorników retencyjnych. Od 2014 r. pracuje w firmie ViaCon Polska sp. z o.o. na stanowisku koordynatora produktu w zakresie systemów retencyjnych.

Podatek od deszczu – praktyczne problemy pobierania opłat za deszczówkę

W trakcie wystąpienia przedstawione będą aktualne problemy związane z pobieraniem opłat za deszczówkę. Zostaną one skonfrontowane z proponowanymi przepisami nowego prawa wodnego. Chodzi tutaj o następujące problemy:
1) ustawa o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę – opłata za deszczówkę jako element taryfy – opłata zgodna z prawem czy nie? Analiza orzecznictwa;
2) opłata za korzystanie ze środowiska, tj. opłaty za wprowadzanie do wód lub do ziemi wód opadowych lub roztopowych – drugi wymiar opłaty za deszczówkę, którą ponoszą przedsiębiorstwa wod-kan;
3) rozwiązania zaproponowane w projekcie nowego prawa wodnego:
– ograniczenie  definicji ścieków (wyłączenie z definicji ścieków „wód opadowych lub roztopowych”) a opłata za deszczówkę w taryfach;
– jaki będzie status wód opadowych i roztopowych w świetle nowych przepisów;
– zastąpienie opłaty za korzystanie ze środowiska „opłatą za usługę wodną” (wskazanie, jaka jest podstawa wymiaru opłaty, tryb jej pobierania itd.);
– opłata za retencjonowanie, czyli nowy rodzaj opłat związanych z deszczówką, którą będą ponosili właściciele nieruchomości (podstawa wymiaru, tryb pobierania);
4) podsumowanie: czy zaproponowane przepisy rozwiązują dotychczasowe problemy? Jakie będą skutki wejścia w życie nowych regulacji dla PWiK?

MODERATOR PANELU DYSKUSYJNEGO: Praktyczne problemy pobierania opłat za deszczówkę w świetle obowiązujących i proponowanych zmian w ustawie Prawo wodne

dr Jędrzej Bujny, Sójka Maciak Mataczyński Adwokaci sp.k
Radca prawny, doktor nauk prawnych, adiunkt w Katedrze Prawa Administracyjnego i Nauki o Administracji Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Partner i szef działu prawa administracyjnego w Kancelarii Sójka Maciak Mataczyński Adwokaci sp.k. w Poznaniu. W ramach działalności naukowej i eksperckiej specjalizuje się w prawie samorządowym ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień dotyczących publicznego transportu zbiorowego, gospodarki komunalnej, ochrony środowiska oraz zagospodarowania odpadów. Autor i współautor ponad stu opracowań naukowych i popularnonaukowych. Autor i współautor blisko trzydziestu ekspertyz dla Biura Analiz Sejmowych, Związku Miast Polskich, Wielkopolskiego Ośrodka Kształcenia i Studiów Samorządowych. Ekspert prawny i doradca regionalnych i ogólnopolskich organizacji samorządowych i branżowych.

Funkcjonowanie systemów ogólnospławnych w dużych aglomeracjach miejskich

W ostatnich latach, wraz z postępującymi zmianami klimatu oraz rozwojem infrastruktury i włączaniem do aglomeracji miejskich kolejnych obszarów zurbanizowanych, większość miast spotyka się z trudnościami związanymi z eksploatacją istniejących sieci kanalizacji, w szczególności systemów ogólnospławnych. Systemy te, zwłaszcza stare, nie są w stanie podołać zwiększonym spływom wód opadowych, co wywołuje większą ilość podtopień, pociągając za sobą znaczne straty materialne. W wielu przypadkach obserwujemy także zwielokrotnienie i przekraczanie dozwolonej przepisami prawa ilości zrzutów do odbiornika. Przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjne stanęły zatem przed bardzo dużym wyzwaniem technicznym i finansowym. Prezentacja ma na celu przedstawienie, jak można spojrzeć na system kanalizacji ogólnospławnej w kontekście wypracowania modelu i rozwiązań docelowych.
Omówione zostaną m.in. następujące zagadnienia:
• przyczyny niewydolności systemów ogólnospławnych,
• możliwości identyfikacji i weryfikacji punktów newralgicznych,
• sposoby eliminacji przeciążeń sieci kanalizacyjnej,
• optymalizacja rozwiązań,
• przykłady wdrożeń.

Katarzyna Czarkowska, CDM Smith 
Absolwentka Politechniki Warszawskiej Wydziału Inżynierii Środowiska. Specjalista w branży wodno-ściekowej i ochrony środowiska.
Od ośmiu lat zdobywa doświadczenie zawodowe w zakresie systemów zagospodarowania i unieszkodliwiania ścieków oraz zarządzania jakością wody, zarówno dla przemysłu, jak i w sektorze komunalnym. Posiada bogate doświadczenie w projektach międzynarodowych. Jest współautorką wielu prac związanych z przygotowaniem dokumentacji technicznej i środowiskowej w zakresie gospodarki wodno- ściekowej.

Intensywne opady deszczu a funkcjonowanie systemu kanalizacyjnego na przykładzie m. Poznania

W referacie omówione zostanie funkcjonowanie systemu kanalizacji m. Poznania w czasie występowania nawalnych deszczy. Na wstępie scharakteryzowany będzie działający system oraz omówiony zostanie problem tego, jak ciągła rozbudowa kanalizacji w zlewni wpłynęła na sprawność sieci w obrębie Starego Miasta. Słuchacze dowiedzą się, jak zdefiniowano niekorzystne uwarunkowania, zmiany urbanistyczne mające charakter uszczelniania powierzchni oraz wzrost intensywności opadu w czasie. Poznają też działania inwestycyjne, które krok po kroku zmieniają hydraulikę spływu ścieków do dwóch funkcjonujących oczyszczalni ścieków. Prelegent omówi efekty tych zmian oraz dalsze postępowania inwestycyjne, które w przyszłości zapobiegać będą podtopieniom. Na przykładzie aglomeracji poznańskiej dokonana zostanie wstępna analiza zadań do wykonania przez samorządy.

Włodzimierz Dudlik, Aquanet S.A.
Absolwent Politechniki Poznańskiej Wydziału Budownictwa Lądowego o kierunku inżynieria środowiska. W branży wodociągowo-kanalizacyjnej pracuje od 1985 r. Zajmował stanowiska na różnych szczeblach kierowniczych. W latach 2003–2015 pełnił funkcję dyrektora technicznego i członka zarządu Aquanet S.A. W ramach organizacji był odpowiedzialny za realizację inwestycji z funduszy europejskich. Jest współautorem, uczestnikiem modernizacji i rozbudowy systemu wodociągowo-kanalizacyjnego aglomeracji poznańskiej. Zawodowo w sposób szczególny związany z technologią oczyszczania ścieków i przetwarzaniem osadu. W działaniach zawsze zaangażowany na rzecz ochrony środowiska. Obecne sprawuje stanowisko dyrektora departamentu technologii oraz pełnomocnika prezydenta m. Poznania ds. gospodarowania wodami opadowymi i roztopowymi

Miasto jak gąbka – retencja w miastach w oparciu o zielono-niebieską infrastrukturę. Jak skorzystać z doświadczeń światowych i czy w naszych realiach to możliwe?

Podczas prezentacji omówione zostaną przykłady zarówno z Polski, jak i ze świata związane z wdrażaniem projektów zrównoważonego zarządzania wodami opadowymi, opartych o zintegrowane modelowanie hydrauliczne. Modelowanie to, łącząc model kanalizacji deszczowej i numeryczny model terenu, umożliwia analizowanie szczegółowych rozproszonych rozwiązań retencyjnych powiązanych z planowaniem przestrzennym. Dzięki takiemu podejściu możliwe jest ograniczenie kosztownych rozwiązań punktowych, np. dużych zbiorników retencyjnych na wylotach sieci, a także zniwelowanie skutków zagęszczenia zabudowy lub przewidywanych skutków zmian klimatycznych. Na bazie doświadczeń firmy Ove Arup & Partners autorzy przedstawią ocenę możliwości i warunków wdrożenia rozproszonych rozwiązań retencyjnych - „zielono-niebieskiej” infrastruktury w przykładowym mieście w Polsce.
Przedstawione zostaną także doświadczenia z wdrażania takich projektów za granicą, uzyskane korzyści oraz praktyczne wnioski, które mogą pomóc w przeniesieniu doświadczeń na grunt Polski. Przedstawiane analizy wielkoskalowe pomogą także wskazać kierunek wdrażania projektów inwestycyjnych w ramach adaptacji miast do zmian klimatu i racjonalnego inwestowania w infrastrukturę służącą zarządzaniu wodami opadowymi. Prezentacja stanowi przyczynek do dyskusji, czy miasta w Polsce, zmierzając do uzyskania odporności na zagrożenia związane z opadami nawalnymi i wysoką temperaturą w lecie, mogą działać jak „gąbka”, akumulując wody deszczowe i oddając wilgoć w czasie suszy?

Tomasz Glixelli, Ove Arup & Partners
Absolwent Politechniki Krakowskiej, Wydziału Inżynierii Środowiska. Prowadzi zespół inżynierii wodnej w firmie Arup. Dzięki wieloletniej międzynarodowej praktyce w różnych obszarach gospodarki wodnej swobodnie porusza się w zagadnieniach technicznych, prowadząc projekty infrastrukturalne. Posiada wieloletnie doświadczenie w zagadnieniach związanych z hydrauliką, szczególnie dla sieci kanalizacyjnych. Umiejętnie łączy wiedzę w zakresie modelowania kanalizacji i projektowania zrównoważonych, ekonomicznie racjonalnych rozwiązań technicznych. Zespół pod jego kierunkiem przygotował w ostatnim czasie kilka różnej skali projektów dotyczących zarządzania wodami opadowymi, a także analiz zagrożenia podtopieniami w miastach z oceną skutków zmian klimatu.

Analiza punktowego zalewania miasta Krakowa – studium przypadku

W ostatnich latach mamy liczne sygnały, iż systemy kanalizacyjne wielu polskich miast nie radzą sobie ze skutecznym odprowadzaniem wód opadowych. Jest kilka przyczyn takiego stanu rzeczy, ale kluczowe są dwie kwestie – nienadążanie z dostosowaniem systemów do dynamicznego rozwoju zabudowy terenów oraz zaniechania w czynnościach eksploatacyjnych. Takim wieloprzyczynowym przykładem zaniedbań w kwestii odwodnienia miasta jest stan, jaki nastąpił w jednej ze zlewni Krakowa.

Mieczysław Góra, Wiceprezes Zarządu, Dyrektor Techniczno-Inwestycyjny Miejskiego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji S.A. w Krakowie 
Absolwent Wyższej Szkoły Rolniczej Wydziału Melioracji Wodnych, absolwent Politechniki Krakowskiej Wydział Inżynierii Sanitarnej i Wodnej. Do 1994 r. projektant infrastruktury miejskiej w zakresie wodociągów i kanalizacji w Polsce południowej w tym w Krakowie. Pracownik MPWiK S.A. od 1994 r. – od 2003 r. na stanowisku wiceprezesa. Fachowiec mający uprawnienia budowlane do sporządzania projektów i kierowanie robotami. Posiada znajomość zagadnień z dziedziny kontraktów międzynarodowych i procedur przetargowych kontraktów międzynarodowych. Do szczególnych osiągnięć zalicza pierwsze w historii sprawdzenie hydrauliczne kanalizacji Krakowa nowoczesnymi metodami w ramach programu PHARE w składzie Duńskiej Firmy KRÜGER – CONSULT oraz wykonanie koncepcji kanalizacji dla większości rejonów Krakowa pozbawionych tej sieci.

Przykłady nowoczesnych rozwiązań zagospodarowywania wód deszczowych

W referacie przedstawione zostaną przykłady nowoczesnych rozwiązań zagospodarowania wód deszczowych. Omówione zostaną naturalne metody zagospodarowania wód deszczowych oraz projekty oparte na zrównoważonym rozwoju. Autorka przedstawi także alternatywę dla tradycyjnych odwodnień.

Katarzyna Gudelis-Taraszkiewicz, EKOBUDEX sp. z o.o.
Absolwentka Politechniki Gdańskiej Wydziału Budownictwa Wodnego i Inżynierii Środowiska. Autorka i współautorka kilkudziesięciu artykułów i referatów opublikowanych w czasopismach fachowych. Współautorka książki „Kanalizacja – projektowanie, wykonanie, eksploatacja”.
Od ponad 15-tu lat zajmuje się zrównoważonym zagospodarowaniem wody deszczowej oraz promowaniem praktycznych zastosowań alternatywnych rozwiązań zarządzania wodami deszczowymi.

Prognozowanie odpływu z wód opadowych i roztopowych – wybrane problemy

Jako wprowadzenie do głównej treści prezentacji przedstawione zostaną różne aspekty gospodarowania wodami opadowymi i roztopowymi (gospodarowanie in situ/ex situ, działania bezpośrednie i pośrednie, działania zamierzone i niezamierzone). Scharakteryzowane zostaną metody szacowania zasobów wód opadowych na podstawie danych z deszczomierzy, danych radarowych i satelitarnych. Omówione zostaną wybrane programy międzynarodowe, w ramach których tworzone są produkty opadowe: NASA Global Precipitation Measurement, H–SAF. Przedstawione będą główne źródła prognostycznych danych opadowych (prognoza synoptyczna, nowcasting, krótko- i średnioterminowe prognozy z numerycznych modeli pogody). Następnie Autor omówi czynniki i procesy kształtujące odpływ opadowy i roztopowy oraz odpowie na pytanie, czym są i jakie znaczenie w określaniu wielkości odpływu mają metody „bias correction” i tworzenia łączonych produktów opadowych. Zaprezentowane zostaną główne zagadnienia związane z modelowaniem odpływu opadowego i roztopowego w ujęciu prognostycznym (wymagane dane wejściowe do modeli, rodzaje i struktura modeli, kalibracja, sprawdzalność, ocena niepewności modeli i danych wejściowych, metody poprawy wyników symulacji i prognoz – techniki updatingu i asymilacji, eksperymenty hindcastowe, znaczenie prognoz wiązkowych). Słuchacze będą się mogli również dowiedzieć, jakie są zastosowania prognoz.

dr Michał Kasina, IMGW–PIB Oddział Kraków
Pełni funkcję zastępcy kierownika Biura Prognoz Hydrologicznych IMGW–PIB Oddział Kraków. M.in. kieruje pracami zespołu zajmującego się rozwijaniem, wdrażaniem, utrzymaniem i operacyjnym uruchamianiem modeli opad-odpływ w zlewni Wisły po Tczew, zwłaszcza pod kątem prognozowania hydrologicznego przepływów i stanów wody. Koordynuje prace Grupy Walidacji Hydrologicznej w ramach projektu „EUMETSAT Satellite Application Facility on Support to Operational Hydrology and Water Management” (akronim: H–SAF), którego celem jest tworzenie, rozwój i dostarczanie produktów satelitarnych na potrzeby społeczności hydrologicznej, ze szczególnym uwzględnieniem działalności operacyjnej. Jest członkiem grupy zadaniowej WMO RAVI „Hydrological modeling, forecasting and warning”.

1. Nowoczesne kierunki zagospodarowania wód opadowych w miastach na przykładzie błękitno-zielonej infrastruktury

We wprowadzeniu omówiona zostanie w skrócie specyfika problemów odprowadzania wód opadowych w miastach. Zaprezentowane zostaną także przykłady skutków braku lub wadliwie działającej gospodarki opadowej. W dalszej części referatu przedstawione będą nowoczesne, a zarazem często alternatywne do aktualnie stosowanych w Polsce sposoby zagospodarowania wód opadowych w miastach. Wśród ciekawszych wymienić można ogrody deszczowe i zielone dachy.
W referacie omówione zostaną wybrane przykłady wielkopowierzchniowych dachów zielonych w Polsce zrealizowane w ostatnich latach. Obok powszechnie znanych przykładów, zaprezentowane będą nowsze przykłady, a także planowane inwestycje w tym zakresie.

Współautorka referatu: dr inż. Joanna Bąk, Politechnika Krakowska

2. Zrównoważony rozwój na przykładzie gospodarki wodami opadowymi

W referacie zobrazowane zostaną zjawiska ekstremalne w odniesieniu do zmian klimatu oraz potrzeba rozwiązywania zagadnienia systemowo. Wpisuje się to w rozwój zrównoważony jako główny kierunek działania w odnowie ekologicznej.

dr hab. inż. Jadwiga Królikowska, prof. PK, Politechnika Krakowska

PANEL DYSKUSYJNY: Modele zarządzania systemami odwodnieniowymi na przykładzie wybranych miast

Ryszard Langer, Prezes Zarządu, Dyrektor Naczelny, Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji S.A. w Krakowie
Prezes zarządu, dyrektor naczelny Miejskiego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji S.A. w Krakowie Urodzony 10 marca 1952 r., żonaty, absolwent Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie – Wydział Technologii i Mechanizacji – Odlewnictwo.
Ukończył także studia podyplomowe z zakresu Zaopatrzenia w Wodę i Odprowadzenia Ścieków na Politechnice Krakowskiej, Systemu Ekonomicznego i Metod Zarządzania oraz Ekonomiki i Organizacji Eksportu w Przedsiębiorstwie na Akademii Ekonomicznej oraz Zarządzanie Przedsiębiorstwem Przemysłowym we  Francusko-Polskim Instytucie Zarządzania Przemysłowego. W latach 1978–1999 pracował w Zakładzie Budowy Maszyn i Aparatury im. Ludwika Zieleniewskiego w Krakowie, zatrudniony ostatnio na stanowisku Prezes Zarządu – Dyrektor Naczelny. W 1999 r. w wyniku konkursu objął stanowisko Prezesa Zarządu – Dyrektora Naczelnego w Miejskim Przedsiębiorstwie Wodociągów i Kanalizacji S.A. w Krakowie.

Adaptacja systemów odwodnienia do zmian klimatycznych – aktualny model opadowy vs. model z adaptacją do roku 2050

W referacie podjęty zostanie aktualny temat aplikacji do NFOŚiGW i POIiŚ 2014-2020 dofinansowania modernizacji i rozbudowy sieci kanalizacji deszczowych. Kluczowym i najważniejszym czynnikiem wpływającym na sukces w aplikacji o środki unijne dla celów inwestycyjnych w obrębie systemów odwodnienia jest zrozumienie, że nie przewiduje się środków na projekty, w których chodzi jedynie o prostą renowację, względnie rozbudowę systemów odwodnienia. Środki finansowe są przewidziane na adaptację do zmian klimatu, a więc przystosowanie ich na przejęcie w przyszłości większych i bardziej intensywnych spływów powierzchniowych. Już teraz w aplikacji o takie środki wymagane jest posiadanie aktualnego lokalnego modelu opadowego, a dodatkowe punkty przyznaje się za posiadanie lokalnego modelu opadowego z adaptacją do roku 2050, opartego o co najmniej jeden scenariusz zmian klimatycznych, zakładający średni poziom zmian klimatu, np. A1B zgodnie z 4 Raportem IPCC lub RCP4,5 zgodnie z 5 Raportem IPCC. Opracowanie aktualnego lokalnego modelu opadowego oraz modelu z adaptacją do roku 2050 jest dla wielu potencjalnych wnioskodawców niemożliwe z uwagi na brak danych opadowych i odpowiedniej wiedzy.
Kompleksowym rozwiązaniem w tym zakresie może być Atlas PANDa, budowany przez spółkę RETENCJAPL sp. z o.o. we współpracy z IMGW w ramach projektu POIR.01.01.01-00-1428/15 dofinansowanego przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju. PANDa to akronim Polskiego Atlasu Natężeń Deszczów, a więc docelowego źródła aktualnej i niepodważalnej informacji o natężeniach deszczów miarodajnych do projektowania oraz modelowania systemów odprowadzania i retencjonowania wód opadowych w Polsce. Jednym z pierwszych rezultatów projektu PANDa są lokalne modele natężeń deszczów miarodajnych. Modele te spełniają wymogi aplikacji do NFOŚiGW i POIiŚ 2014-2020, gdyż są na pewno aktualne, bazujące na danych opadowych z 30-lecia 1986-2015, a ponadto szeroki zakres opisywanych przez nie przedziałowych natężeń miarodajnych od 5 do 4320 min pozwala je stosować nie tylko do zasilania modeli hydrodynamicznych samych kanalizacji deszczowych, ale także koryt rzecznych pełniących rolę odbiorników wód opadowych.
Na koniec referatu zostanie zaprezentowany także przykład opracowania lokalnego modelu opadowego z adaptacją do roku 2050 na bazie aktualnego modelu PANDa oraz odczytu prognozowanego wzrostu maksymalnych rocznych sum dobowych opadów, według scenariusza RCP4,5 zgodnie z 5 Raportem IPC. Omówiona zostanie również przydatność warsztatu multifraktalnych i fraktalnych analiz szeregów natężeń opadów, a w szczególności techniki downscaling.

dr hab. inż. Paweł Licznar, prof. nadzw. PWr, Politechnika Wrocławska
Absolwent Wydziału Budownictwa Lądowego i Wodnego Politechniki Wrocławskiej. Stopień doktora doktor nauk rolniczych w zakresie specjalności kształtowanie środowiska otrzymał w 2002 r. na Wydziale Melioracji i Inżynierii Środowiska Akademii Rolniczej we Wrocławiu na podstawie rozprawy pt.: „Modelowanie procesów erozji wodnej w małej zlewni rolniczej”. Jako młody naukowiec wyróżniony krajowymi stypendiami Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej w latach 2004–2005 oraz sześcioma nagrodami Rektora Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu.
Stopień doktora habilitowanego nauk technicznych w zakresie inżynierii środowiska uzyskał w 2010 r. na Wydziale Inżynierii Środowiska Politechniki Wrocławskiej na podstawie rozprawy pt.: „Generatory syntetycznych szeregów opadowych do modelowania sieci kanalizacji deszczowych i ogólnospławnych”. Od roku 2012 jest zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego Politechniki Wrocławskiej, aktualnie w Katedrze Wodociągów i Kanalizacji.
Jego zainteresowanie zagadnieniami hydrologii miejskiej zapoczątkowane zostało w 1996 r. w trakcie trymestru studiów na Union Colleague w Schenectedy, NY w USA. Odbył długoterminowe staże naukowe w USA (Purdue University, University of Iowa, stypendium Fulbrighta), we Włoszech (Universita di Bologna, stypendium Fundacji Batorego), w Niemczech (Technische Universität Kaiserslautern, stypendium DAAD) oraz staże krótkoterminowe w Niemczech, USA i Słowacji.
Promotor trzech zakończonych przewodów doktorskich, licznych prac magisterskich i inżynierskich. Autor i współautor około 100 publikacji naukowych. Wyniki badań prezentował na wielu zagranicznych i krajowych konferencjach naukowych. Specjalista w zakresie pomiarów i przetwarzania danych opadowych oraz modelowania hydrodynamicznego sieci kanalizacyjnych. Współpracuje z ośrodkami naukowymi z USA, Włoch i Niemiec. Od roku 2012 członek Rady Ekspertów MPWiK w Warszawie, a od 2014 r. edytor pomocniczy czasopisma Stochastic Environmental Research and Risk Assessment (Impact Factor: 2.673).

Nowoczesne formy marketingu. Jak tworzyć profesjonalny i wizerunkowy komunikat marketingowy dla instytucji i przedsiębiorstw?

W prezentacji zostaną przedstawione najnowsze trendy stosowane obecnie w komunikacji marketingowej. Przybliżona będzie rola i znaczenie budowania ciekawej oraz angażującej odbiorców komunikacji, uwzględniającej m.in. takie zagadnienia, jak: content marketing, PR, CSR i e-learning. Jednocześnie zaprezentowane zostanie zaawansowane narzędzie do realizacji projektów edukacyjnych i szkoleniowych – platforma edukacyjna online wraz z przykładowym projektem, jaki można przy jej pomocy zrealizować. Prezentacja łączy najnowszą wiedzę teoretyczną z konkretnymi przykładami i rozwiązaniami.

Joanna Marszalska, New Idea House sp. z o.o.
Absolwentka Uniwersytetu Jagiellońskiego, Wydziału Filozoficznego, gdzie uzyskała dyplom w zakresie psychologii ze specjalizacją w dziedzinie reklamy i zachowań konsumenckch. Posiada ponad 6-letnie  doświadczenie w branży reklamowej i marketingowej. Obecnie zatrudniona w New Idea House sp. z o.o., gdzie odpowiada za tworzenie kompleksowych strategii marketingowych dla klientów z szeroko rozumianej branży budowlanej.

Opłaty za deszczówkę w nowym prawie wodnym, a dalsze obowiązywanie taryf uwzględniających opłatę za wody opadowe lub roztopowe

Celem referatu jest wskazanie, czy nowe prawo wodne będzie miało wpływ na dalsze obowiązywanie taryf, które uwzględniają w swej treści opłaty za odprowadzanie wód opadowych lub roztopowych.
Zgodnie z aktualnie obowiązującym art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. z 2015 r. poz. 139 ze zm.), ściekami są m.in. „wody opadowe lub wody roztopowe”. W projekcie nowej ustawy Prawo wodne przewiduje się ograniczenie definicji ścieków poprzez wyłączenie z jej zakresu wyżej wymienionej kategorii wód. Proponowana zmiana wydaje się być szczególnie istotna z punktu widzenia przedsiębiorstw wodociągowo-kanalizacyjnych. Może się bowiem okazać, że wyłączenie wód opadowych i roztopowych z definicji ścieków uniemożliwi uwzględnianie w taryfach kosztów związanych z ich odprowadzaniem. Problem ten już teraz budzi liczne kontrowersje, czego dowodem jest niejednolite orzecznictwo sądów administracyjnych.
Wobec powyższego w trakcie referatu zostaną przybliżone propozycje regulacji prawnych dotyczących wyżej wymienionej kwestii ze szczególnymi uwzględnieniem przepisów związanych z pobieraniem opłaty za deszczówkę oraz za tzw. zmniejszenie retencji. Ponadto podjęta zostanie próba odpowiedzi na pytanie, czy projekt nowej ustawy Prawo wodne przewiduje mechanizmy, które umożliwią przedsiębiorstwom wod-kan pozyskiwanie środków na budowę, modernizację i utrzymanie kanalizacji deszczowej.

Mikołaj Maśliński, Sójka Maciak Mataczyński Adwokaci sp.k.
Prawnik, doktorant w Katedrze Publicznego Prawa Gospodarczego Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W ramach działalności naukowej i eksperckiej specjalizuje się w publicznym prawie gospodarczym oraz w prawie administracyjnym, ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień związanych z funkcjonowaniem spółek komunalnych. W obszarze jego zainteresowań znajduje się prawo ochrony środowiska, a w szczególności prawo wodne i gospodarka odpadami komunalnymi. Autor licznych publikacji naukowych oraz popularnonaukowych na łamach m.in. „Studiów Prawa Publicznego”, „Przeglądu Komunalnego”, czasopisma samorządowego „Wspólnota”, miesięcznika „Wodociągi-Kanalizacja”, kwartalnika „Kierunek WOD-KAN”, „Czysta Energia” oraz „Forum PPP”. Autor szkoleń dla ośrodków edukacyjnych w tym m.in. dla Wielkopolskiego Ośrodka Kształcenia i Studiów Samorządowych.

Naturalnych zasobów wody na świecie cały czas ubywa... Szanuj więc i dbaj o ich czystość

Ramowa Dyrektywa Wodna 2000/60/WE (RDW) z dnia 23 października 2000 r., ustanawiająca ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej, jest wynikiem wieloletnich prac Wspólnot Europejskich zmierzających do lepszej ochrony wód poprzez wprowadzenie wspólnej europejskiej polityki wodnej, opartej na przejrzystych, efektywnych i spójnych ramach legislacyjnych. Zobowiązuje państwa członkowskie do racjonalnego wykorzystywania i ochrony zasobów wodnych w myśl zasady zrównoważonego rozwoju.
Obecnie jeziora i rzeki, niegdyś kipiące życiem, umierają z powodu zakwaszenia. Co więcej, naukowcy norwescy, na podstawie badań, doszli do wniosku, że wskutek wzrostu kwasowości zarówno woda z jezior, jak i z gleby rozpuszcza aluminium. Stwarza to poważne niebezpieczeństwo dla zdrowia. Zauważono bowiem wyraźny związek pomiędzy wyższą umieralnością, a zwiększeniem zawartości aluminium w wodzie. Nieustający niepokój budzi też możliwość istnienia zależności między aluminium a chorobą Alzheimera i innymi dolegliwościami podeszłego wieku. Jeżeli ludzkość nie powstrzyma zanieczyszczenia wód, to zniszczy ono florę i faunę Ziemi, a w konsekwencji również życie.
W referacie omówione zostaną m.in. zagrożenia związane z zanieczyszczeniem wody oraz sposoby jej oczyszczania z wykorzystaniem filtrów pływających do studzienki ściekowej czy filtrów do wody pitnej. Wśród zalet stosowania filtrów można wymienić m.in. oczyszczanie wody z metali ciężkich oraz innych zabrudzeń ropopochodnych. Filtry do wody pitnej z kolei powodują zmianę jej PH, usuwają chlor, kamień i inne zabrudzenia.

Jacek Nowak, SWEDROP -  INFRASTER sp. z o.o.
Absolwent Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu (obecnie Uniwersytet Ekonomiczny). Z zawodu technik budowlany. Obecnie pracuje jako Product Manager w SWEDROP -  INFRASTER sp. z o.o.

Projektowanie sieci kanalizacji deszczowej wraz ze zbiornikiem retencyjnym, a rzeczywiste potrzeby w tym zakresie – studium przypadku

Prezentowany temat dotyczy konfrontacji zaprojektowanej kanalizacji deszczowej (wraz ze zbiornikiem na wody opadowe) zgodnie z przepisami i warunkami wydanymi przez odpowiednie organy, a rzeczywistym zdarzeniem, jakie miało miejsce w sierpniu 2015 r. na terenie miasta Kraków. W prezentacji poruszona zostanie również kwestia tego, czy wielkość zaprojektowanego zbiornika na wody opadowe może wpłynąć na zmniejszenie opłat w przypadku wejścia w życie nowego Prawa Wodnego.

Jolanta Olbracht, Arcadis sp. z o.o.
Kierownik projektu w firmie Arcadis sp. z o.o. Posiada ponad 15-letnie doświadczenie w zakresie ochrony przeciwpowodziowej oraz gospodarki wodnej. W trakcie swojej kariery zawodowej uczestniczyła w wielu projektach dotyczących określania zagrożenie i ryzyka powodziowego w układzie zlewniowym, jak również możliwości jego ograniczenia. W swojej pracy wykorzystuje doświadczenie z zakresu modelowania hydrologiczno-hydraulicznego, jak i zastosowania systemów informacji przestrzennej. Karierę zawodową rozpoczęła jako urzędnik w Ośrodku Koordynacyjno-Informacyjnym Ochrony Przeciwpowodziowej działającym w Regionalnym Zarządzie Gospodarki Wodnej w Krakowie, natomiast przez ostatnie sześć lat pełni funkcję kierownika projektu w zakresie tematów związanych z jej kompetencjami w firmach projektowo-konsultingowych.

Zastosowanie flotacji ciśnieniowej w oczyszczaniu trudnych wód opadowych

Zapewnienie wymaganej obowiązującymi przepisami jakości ścieków deszczowych odprowadzanych do odbiorników narzuca konieczność ich oczyszczania. Pomimo że głównym zanieczyszczeniem ścieków deszczowych jest zawiesina mineralna, stosowanie procesu sedymentacji w osadnikach i piaskownikach nie zawsze pozwala osiągnąć zadowalający efekt ich oczyszczania. Stosowane do podczyszczania ścieków opadowych technologie charakteryzują się odmienną sprawnością działania, w odniesieniu do różnych rodzajów zanieczyszczeń obecnych w wodach opadowych. Przy ich doborze należy wnikliwie analizować charakterystykę jakościową wód deszczowych, kierując się zarówno wymaganiami stawianymi oczyszczonej wodzie deszczowe, jak i możliwościami technologicznymi przyjętych rozwiązań.
W prezentacji przedstawiono możliwości oczyszczania wód opadowych w procesie koagulacji i flotacji ciśnieniowej. Zaprezentowane wyniki pokazują, że proces flotacji może być zastosowany nie tylko do oczyszczania wód zanieczyszczonych substancjami ropopochodnymi, ale także wtedy, gdy zanieczyszczeniom o małej gęstości towarzyszy duży ładunek zawiesin. Odpowiednio zaprojektowane systemy koagulacji i flotacji ciśnieniowej pozwalają osiągnąć zakładany efekt oczyszczania bez konieczności nadmiernej rozbudowy układów oczyszczania, co przekłada się na niższe koszty inwestycyjne i eksploatacyjne.

Dariusz Olejniczak, SEEN Holding sp. z o.o.

Wody opadowe to wyzwanie – praktyczne aspekty związane z eksploatacją systemu zagospodarowania wód deszczowych

W referacie omówione zostaną główne problemy związane z eksploatacją infrastruktury dot. wód opadowych we Wrocławiu. Zagadnienia obejmują zarówno kwestie własności, stanu technicznego infrastruktury, jak też aspektów organizacyjnych dot. zarządzania za pomocą systemu GIS. Tematy omówione zostaną w kontekście zmian klimatu oraz problemów finansowania bieżącej eksploatacji oraz niezbędnych inwestycji. Przedstawiona będzie też historia procesu taryfowego na odbiór ścieków opadowych i zawierania umów oraz potencjalne zagrożenia dotyczące możliwości pobierania opłat, związane z projektem zmiany ustawy Prawo wodne. Na koniec zostaną omówione przykłady stosowanych we Wrocławiu rozwiązań technicznych mających na celu przetrzymanie i zagospodarowanie wód w miejscu wystąpienia opadów.

Zdzisław Olejczyk, Prezes Zarządu, Dyrektor Naczelny, MPWiK S.A. we Wrocławiu
Absolwent Wydziału Elektroniki Politechniki Wrocławskiej. Karierę zawodową rozpoczął w 1975 r. na stanowisku kierownika działu rozwojowego w zakładzie ZWAP Mera-Pafal w Świdnicy. W 1983 r. został zastępcą dyrektora ds. eksploatacji w dzierżoniowskich wodociągach, a w 1986 r. dyrektorem Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej w Wałbrzychu. Tworzył Dolnośląski Zakład Termoenergetyczny – pierwsza w Polsce duża firma prywatna
w branży ciepłowniczej, którą zarządzał w latach 1992–2005. Od 2004 r. do 2005 r. kierował spółką Fortum Częstochowa, a od 2005 do 2006 r. Miejskim Przedsiębiorstwem Energetyki Cieplnej S.A. we Wrocławiu. W latach 2005–2010 był prezesem zarządu Fortum Heat Polska, międzynarodowego przedsiębiorstwa energetycznego, a od 2010 r. jest prezesem zarządu Miejskiego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji S.A. we Wrocławiu.
Pod jego kierownictwem MPWiK S.A. kładzie duży nacisk na badania naukowe
i innowacje. Utworzono m.in. Centrum Nowych Technologii oraz uruchomiono –  we współpracy z Politechniką Wrocławską – dwie nowoczesne stacje badawcze w Zakładzie Produkcji Wody Mokry Dwór oraz Wrocławskiej Oczyszczalni Ścieków w Janówku.
Najnowsze dokonanie to otwarcie multimedialnego Centrum Edukacji Ekologicznej Hydropolis, które mieści się w odrestaurowanym zabytkowym zbiorniku wody.
Jest działaczem stowarzyszeń naukowo-technicznych. Przez dwie kadencje kierował oddziałem wałbrzyskim Stowarzyszenia Elektryków Polskich. Jest również założycielem Towarzystwa Inicjatyw Gospodarczych w Wałbrzychu oraz Sudeckiej Izby Przemysłowo-Handlowej.

Problemy eksploatacji i utrzymania systemów wód opadowych i roztopowych

Referat podejmuje tematykę eksploatacji systemów wód opadowych w związku z przewidywaną intensyfikacją inwestycji i pilną koniecznością uporządkowania tego obszaru funkcjonowania miast i ośrodków pozamiejskich. Istniejące, na ogół źle rozpoznane i eksploatowane systemy odwodnienia miast stają się ich barierą rozwojową, co uwidaczniają coraz gwałtowniejsze opady i ich skutki. Problem eksploatacji przez lata niedoceniany i marginalizowany, głównie z powodu braku środków finansowych, musi zostać dokładnie rozpoznany i opisany w związku z problemami społecznymi, które wywołuje, oczekiwaniami kolejnych inwestorów, których nie można podłączyć do niewydolnych hydraulicznie systemów, a także z wymogami aplikacji, w których oczekiwana jest wizja operatora i logicznego technicznie utrzymania wybudowanych instalacji.
W wystąpieniu podjęta zostanie próba przypomnienia zaktualizowanych elementów kompleksowej eksploatacji przy zwróceniu uwagi na elementy nowe i specyficzne dla systemów odprowadzania wód opadowych. Oczekiwane przez zarządców miast i ośrodków programy oraz koncepcje powinny uwzględniać aktualną sytuację skomplikowaną w zakresie prawa, problemów własnościowych, znajomości systemów oraz niskiej wiedzy i akceptacji społecznej. Wymaganiem współczesnych „smart city” jest zachowanie zasad zrównoważonego rozwoju ochrona zasobów i miast przed podtopieniami.
Nowe prawo wodne może doprecyzować zobowiązania Ramowej Dyrektywy Europejskiej. Nie do uniknięcia dla wielu samorządów będzie prawdopodobnie wprowadzenie opłat za wody opadowe zgodnie z zasadą „korzystający z usługi płaci”. Powinno to pozwolić uporządkować wiele sfer dotychczas zaniedbanych i wprowadzić normalne zasady eksploatacyjne z uwzględnieniem roli właścicieli systemów, profesjonalnych - najlepiej prowadzących długofalową eksploatację operatorów, ustaleniem standardów eksploatacyjnych i zapewnieniem ustalonej jakości usługi oraz zatrzymaniem dramatycznej utraty naturalnej retencji.
Powinny w tym zakresie być pomocne nowe narzędzia i zaawansowane rozwiązania techniczne. W szczególności dotyczy to nowych możliwości pozyskiwania danych, wykorzystania informatyki, modeli hydraulicznych, monitoringu i automatyki – dla działań prewencyjnych i profilaktycznych. Preferowane są rozwiązania „inteligentne”, zaawansowane technicznie. Zachowanie ich sprawności powinno wykreować rzesze specjalistów i firm operatorskich nowocześnie zarządzanych i wyposażonych.
Na koniec referatu zostaną zaprezentowane przykłady praktyk eksploatacyjnych powiązane z prezentacją niektórych rozwiązań i urządzeń.

Andrzej Osiński, RETENCJAPL sp. z o. o.
Absolwent Politechniki Gdańskiej, Instytutu Hydrotechniki – Inżynierii Środowiska. Ukończył studia podyplomowe i staże zagraniczne. Posiada wieloletnie doświadczenie w wykonawstwie, eksploatacji i zarządzaniu systemami wodociągowo-kanalizacyjnymi.
Pracując jako dyrektor eksploatacji w Saur Neptun Gdańsk, samodzielnie opracował i wdrożył wiele elementów istotnie reformujących system zarzadzania eksploatacją i utrzymania infrastruktury, zapewniając mu niezawodność – zgodnie z nowoczesnymi standardami. Od 2012 r. pracuje na stanowisku dyrektora ds. eksploatacji w firmie Ecol-Unicon sp. z o.o., specjalizując się w problemach wód opadowych i roztopowych.
Jest członkiem Pomorskiej Izby Budownictwa o numerze ewidencyjnym POM/IS/ 0027/12. Posiada uprawnienia w specjalności sanitarnej w zakresie kierowania robotami budowlanymi bez ograniczeń oraz uprawnienia do kierowania robotami budowlanymi bez ograniczeń w specjalności instalacyjno-inżynieryjnej.
Rzeczoznawca PZiTS w specjalności: wodociągi i kanalizacja w zakresie eksploatacji i zarzadzania – zaświadczenie nr 1946098.
Wielokrotnie przewodniczył misjom specjalistycznym ekspertów Grupy Saur dotyczących optymalizacji eksploatacji i utrzymania obiektów w kraju i za granicą ( Senegal , Libia , Rosja).
Uczestniczył również w misji eksperckiej Banku Światowego w Uzbekistanie, oceniającej możliwości prywatyzacyjne usług wodociągowo-kanalizacyjnych.
Ponadto współtworzył koncepcję powstania specjalistycznej firmy Gdańskie Melioracje.
Autor licznych publikacji branżowych, m.in. w „Przeglądzie Komunalnym” czy w czasopiśmie „Gaz Woda i technika sanitarna”.
Obecnie jest również ekspertem Izby Gospodarczej Wodociągi Polskie – przewodniczącym zespołu ekspertów ds. wód opadowych i roztopowych oraz w grupie tworzącej benchmarking firm infrastrukturalnych.

Możliwości i efekty odzysku wody deszczowej w obiektach o dużej powierzchni

W referacje omówione zostaną możliwości i efekty odzysku wody deszczowej w obiektach o dużej powierzchni. Wody deszczowe z powierzchni dachów budynków, takich jak kryte pływalnie, hale sportowe lub biurowe, najczęściej są odprowadzane do systemu kanalizacji deszczowej lub muszą być zagospodarowywane na terenie działki. Obecnie eksploatator sieci kanalizacji deszczowej nie wydaje warunków na odprowadzanie wód do ich sieci lub ogranicza znacząco natężenie odpływu. Powstaje problem z tym, czy wody retencjonowane odprowadzić do gruntu, czy je wykorzystać w celu zasilania wodą obiektu. Wody deszczowe gromadzone w zaprojektowanym zbiorniku, są wykorzystane do spłukiwania misek ustępowych i pisuarów w krytej pływalni i dodatkowo w instalacjach hydrantowych w budynku biurowym. Takie rozwiązania zapewniają duże oszczędności wody wodociągowej i obniżają koszty eksploatacyjne obiektów.

dr inż. Florian G. Piechurski, Politechnika Śląska
Od 1 października 1980 r. pracuje jako nauczyciel akademicki na Politechnice Śląskiej, Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki, jako asystent, adiunkt i obecnie jako docent.
Posiada uprawnienia do projektowania i kierowania robotami budowlanymi w specjalności instalacyjnej w zakresie sieci, instalacji i urządzeń cieplnych, wentylacyjnych, gazowych wodociągowych i kanalizacyjnych bez ograniczeń.
Jako organizator i sekretarz naukowy działał w zakresie: 11 sympozjów naukowo-technicznych „Nowe technologie w sieciach i instalacjach wod-kan” w 1994, 1996, 2000, 2002, 2004, 2006, 2008, 2010, 2012 na Politechnice Śląskiej; 10 sympozjów naukowo-technicznych 1997, 1999, 2001, 2003, 2005, 2007, 2009, 2011 „Instalacje Basenów” na Politechnice Śląskiej.
Jest autorem i współautorem 400 publikacji naukowych i technicznych; promotorem 120 prac dyplomowych magisterskich oraz 160 prac dyplomowych inżynierskich.
Współpracował w ramach 64 projektów instalacji basenowych w zakresie instalacji wody basenowej i wentylacji; 124 projektów instalacji wod-kan oraz 68 projektów sieci wodociągowej i kanalizacyjnej.
Był opiekunem merytorycznym takich konferencji, jak: „Straty wody w systemach wodociągowych” (2009–2015), „Projektowanie oraz budowa sieci i przyłączy wodociągowo-kanalizacyjnych” (2011), „Bezwykopowe technologie renowacji oraz budowy sieci wodociągowych i kanalizacyjnych” (2012); członkiem rady programowej IX konferencji naukowo-technicznej „Monitoring Automatyzacja Eksploatacja w Inżynierii Środowiska”; członkiem rady naukowej i programowej w XV Sympozjum „HYDROPREZENTACJE”.
Prywatnie jest mężem Aliny, ojcem Pauliny i Małgorzaty, dziadkiem Amelki, Olafa i Bartosza. Lubi pływać – głównie w wodach otwartych, ciepłych morzach, jest ratownikiem wodny WOPR i sternikiem motorowodnym. Uprawiał amatorsko sport. Jest również instruktorem koszykówki, był asystentem trenera II-ligowej drużyny koszykówki kobiet AZS Gliwice. Lubi podróże i poznawanie historii różnych krajów.

Skuteczne rozwiązania problemu retencji z użyciem systemów polietylenowych

Paweł Pill, Uponor Infra sp. z o.o.

Systemy zebrania i zagospodarowania wód opadowych

W wystąpieniu zaprezentowane zostaną przykłady nowoczesnych rozwiązań zebrania, przetrzymania oraz zagospodarowania wód opadowych. Omówione będą też możliwości zebrania oraz zagospodarowania wód opadowych, jak i projekty oparte na wieloletnim doświadczeniu firmy HABA-Beton Johann Bartlechner sp. z o.o.

Tomasz Poloczek, HABA-BETON Johann Bartlechner sp. z o.o.
Absolwent Uniwersytetu Opolskiego oraz Politechniki Opolskiej na Wydziale Mechanicznym, specjalizacja w zakresie inżynierii środowiska. Początkowo pracował jako logistyk oraz doradca techniczny w transporcie ciekłych chemikaliów. Od 2009 r. pracuje w firmie HABA-Beton Johann Bartlechner sp. z o.o. na stanowisku doradcy technicznego ds. biur projektowych w zakresie systemów zebrania oraz zagospodarowania wód opadowych, jak i systemów kanalizacji.

Problemy z gospodarowaniem wodami opadowymi i roztopowymi w kanalizacji ogólnospławnej w nowej sytuacji prawnej oraz opłaty za utraconą retencję

dr inż. Tadeusz Rzepecki, prezes Tarnowskich Wodociągów sp. z o.o.
Fizyk i chemik, dr nauk technicznych, inżynier specjalista I stopnia. Przewodniczący Rady Izby Gospodarczej „Wodociągi Polskie” (od 2011 roku), Prezes Zarządu Tarnowskich Wodociągów sp. z o. o., członek Krajowej Rady Gospodarki Wodnej, Złoty (2014) i Srebrny (2012) Inżynier nagrodzony w konkursie Przeglądu Technicznego. Znany w środowisku wodociągowym popularyzator wiedzy branżowej, konsultant programów i projektów technicznych w branży wodociągowo-kanalizacyjnej. Nauczyciel akademicki i wychowawca młodzieży, audytor systemów jakości. Autor i współautor kilkudziesięciu prac naukowych i popularnonaukowych oraz monografii „Historia tarnowskich wodociągów i kanalizacji – od drugiej połowy XV wieku do 2010 roku”, współautor kilku książek.

UCZESTNIK PANELU DYSKUSYJNEGO: Podatek od deszczu – praktyczne problemy pobierania opłat za deszczówkę

W trakcie wystąpienia przedstawione będą aktualne problemy związane z pobieraniem opłat za deszczówkę. Zostaną one skonfrontowane z proponowanymi przepisami nowego prawa wodnego. Chodzi tutaj o następujące problemy:
1) ustawa o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę – opłata za deszczówkę jako element taryfy – opłata zgodna z prawem czy nie? Analiza orzecznictwa;
2) opłata za korzystanie ze środowiska, tj. opłaty za wprowadzanie do wód lub do ziemi wód opadowych lub roztopowych – drugi wymiar opłaty za deszczówkę, którą ponoszą przedsiębiorstwa wod-kan;
3) rozwiązania zaproponowane w projekcie nowego prawa wodnego:
– ograniczenie  definicji ścieków (wyłączenie z definicji ścieków „wód opadowych lub roztopowych”) a opłata za deszczówkę w taryfach;
– jaki będzie status wód opadowych i roztopowych w świetle nowych przepisów;
– zastąpienie opłaty za korzystanie ze środowiska „opłatą za usługę wodną” (wskazanie, jaka jest podstawa wymiaru opłaty, tryb jej pobierania itd.);
– opłata za retencjonowanie, czyli nowy rodzaj opłat związanych z deszczówką, którą będą ponosili właściciele nieruchomości (podstawa wymiaru, tryb pobierania);
4) podsumowanie: czy zaproponowane przepisy rozwiązują dotychczasowe problemy? Jakie będą skutki wejścia w życie nowych regulacji dla PWiK?

Roman Wiertelak, ekspert Izby Gospodarczej „Wodociągi Polskie”
Inżynier, absolwent Wydziału Budowy Maszyn Politechniki Poznańskiej oraz studiów podyplomowych w zakresie prawa i administracji na Uniwersytecie Warszawskim
i w specjalności technologie uzdatniania wody i oczyszczania ścieków na Politechnice Poznańskiej.
Posiada wieloletnie doświadczenie w zarządzaniu gospodarką wodociągową i kanalizacyjną. W latach 1991–2015 zasiadał na stanowisku prezesa zarządu Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji sp.z o.o. w Kaliszu. Przez kilkanaście lat był również członkiem zarządu i prezesem Spółki Wodno-Ściekowej „Prosna”, która wybudowała i eksploatowała oczyszczalnię ścieków dla Kalisza i okolicznych miejscowości.
Jest współzałożycielem Izby Gospodarczej „Wodociągi Polskie” i jej pierwszym prezesem. Funkcję tę pełnił od 1992 do 2004 r. Opracował kilkanaście artykułów o tematyce związanej z branżą wodociągową i kanalizacyjną. Obecnie jest ekspertem Izby Gospodarczej „Wodociągi Polskie”.

Nowoczesne metody kontroli przelewów burzowych, monitoring sieci kanalizacyjnych oraz opomiarowanie wielkości opadów deszczu

Przedmiotem wystąpienia będzie sposób monitorowania sieci kanalizacyjnej za pomocą parametru poziomu napełnienia. To właśnie on pozwala na rozróżnienie kanalizacji sanitarnej od ogólnospławnej. Dodatkowo umożliwia dokonanie oceny stanu kanalizacji, na bieżąco przekazuje informacje o ewentualnych zatorach czy zamuleniach. Parametr poziomu napełnienia to również sposób monitorowania pracy wszelkiego rodzaju przelewów burzowych. Umożliwia skorelowane wszystkich elementów z pracą deszczomierzy na jednej platformie graficznej.

Adam Włodarczyk, ZŁOTE RUNO sp. z o.o.

Zróżnicowanie typów pokrycia terenu w Poznaniu ze względu na możliwość odbioru wód opadowych i roztopowych

W referacie przedstawiony zostanie m.in. problem rozrastającej się tkanki miejskiej, co wywołuje zmiany lokalnego klimatu, krajobrazu oraz wpływa na obieg wody obszaru, głównie poprzez uszczelnianie terenów zlewni. Według badań z lat 1990-2006 zajmowanie terenów nieuszczelnionych przekracza w Europie rocznie ponad 1000 km. Dalsze zmiany klimatu i zwiększająca się ilość nieoczekiwanych, nawalnych opadów może wymagać zwiększenia powierzchni odbierających wody opadowe i wspierających infrastrukturę kanalizacyjną.
Na obszarze miasta Poznania wyselekcjonowano pięć charakterystycznych typów zabudowy, możliwych do wizualnego odróżnienia na podstawie zdjęć lotniczych oraz obserwacji terenowych. Z analiz wynika jasna zależność między gęstością zabudowy a procentem terenu, który jest podłączony do sieci kanalizacyjnej. Widoczny jest wzrost procentu powierzchni podłączonych do kanalizacji deszczowej wraz ze wzrostem gęstości zabudowy. Średni procent terenów podłączonych waha się między 9,5% dla terenów najrzadziej zabudowanych, a 100% dla obszarów zabudowy kamienicznej i starego rynku. Odwrotna zależność jest widoczna, jeśli chodzi o tereny biologicznie czynne. Ich powierzchnia jest tym większa im mniej gęsta zabudowa. Waha się między 21% a 67%.
Tereny uszczelnione, takie jak jezdnie czy chodniki nie mogą w żaden sposób podlegać doszczelnieniu z racji swojej funkcji, która wymaga dużego utwardzenia. Jedynymi obszarami na terenie miasta, które mogłyby zwiększyć procent terenów odszczelnionych, są różnego rodzaju place, np. parkingi.
Na badanym obszarze istnieje potencjał do zwiększenia powierzchni odszczelnionych. Największe możliwości występują na terenach nowych oraz starszych blokowisk. Dalsze analizy pozwolą na dokładne wyliczenie wielkości korzyści, jakie mieszkańcy miasta Poznania uzyskują z terenów biologicznie czynnych.

Dominik Zajączkowski, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Doktorant na Wydziale Nauk Geograficznych i Geologicznych UAM w Poznaniu. W swojej pracy zajmuje się zagadnieniem świadczeń ekosystemowych na obszarach zurbanizowanych. Bada możliwości alternatywnego do kanalizacji odbioru wód deszczowych. Interesuje się regulacyjną rolą obszarów zielonych w mieście w odbiorze wód opadowych oraz synergiami regulacyjnych i kulturowych świadczeń ekosystemowych.

Miasto jak gąbka – retencja w miastach w oparciu o zielono-niebieską infrastructure. Jak skorzystać z doświadczeń światowych i czy w naszych realiach to możliwe?

Podczas prezentacji omówione zostaną przykłady zarówno z Polski, jak i ze świata związane z wdrażaniem projektów zrównoważonego zarządzania wodami opadowymi, opartych o zintegrowane modelowanie hydrauliczne. Modelowanie to, łącząc model kanalizacji deszczowej i numeryczny model terenu, umożliwia analizowanie szczegółowych rozproszonych rozwiązań retencyjnych powiązanych z planowaniem przestrzennym. Dzięki takiemu podejściu możliwe jest ograniczenie kosztownych rozwiązań punktowych, np. dużych zbiorników retencyjnych na wylotach sieci, a także zniwelowanie skutków zagęszczenia zabudowy lub przewidywanych skutków zmian klimatycznych. Na bazie doświadczeń firmy Ove Arup & Partners autorzy przedstawią ocenę możliwości i warunków wdrożenia rozproszonych rozwiązań retencyjnych - „zielono-niebieskiej” infrastruktury w przykładowym mieście w Polsce.
Przedstawione zostaną także doświadczenia z wdrażania takich projektów za granicą, uzyskane korzyści oraz praktyczne wnioski, które mogą pomóc w przeniesieniu doświadczeń na grunt Polski. Przedstawiane analizy wielkoskalowe pomogą także wskazać kierunek wdrażania projektów inwestycyjnych w ramach adaptacji miast do zmian klimatu i racjonalnego inwestowania w infrastrukturę służącą zarządzaniu wodami opadowymi. Prezentacja stanowi przyczynek do dyskusji, czy miasta w Polsce, zmierzając do uzyskania odporności na zagrożenia związane z opadami nawalnymi i wysoką temperaturą w lecie, mogą działać jak „gąbka”, akumulując wody deszczowe i oddając wilgoć w czasie suszy?

Jacek Zalewski, Ove Arup & Partners
Absolwent Politechniki Krakowskiej, Wydziału Inżynierii Środowiska. Obecnie kieruje biurem firmy Arup w Krakowie. Jego doświadczenie obejmuje cały cykl przygotowania inwestycji, od studiów wykonalności i analiz przedprojektowych, projektowanie, organizację procesu inwestycyjnego, aż po realizację i końcową ewaluację efektów projektów. Ostatnio mocniej zaangażowany w projekty związane z ochroną przed powodziami i podtopieniami i ich powiązaniem z planowaniem przestrzeni publicznych miast „przyjaznych dla mieszkańców”. Szczególnie interesuje się inwestycjami, które ze względu na skalę i wielodyscyplinarność wymagają zrównoważonego podejścia lub takimi, gdzie osią projektu jest poszukiwanie kompromisu między ochroną przyrody, a ingerencją człowieka, z uwzględnieniem warunków ekonomicznych. Przygotowywał szereg konsultacji społecznych, a także ocen zrównoważenia dla projektów inwestycyjnych.

PANEL DYSKUSYJNY: Modele zarządzania systemami odwodnieniowymi na przykładzie wybranych miast

Piotr Ziętara, wiceprezes zarządu, dyrektor zarządzający, Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji S.A. w Krakowie
Absolwent Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie oraz studiów podyplomowych z zakresu zarządzania bezpieczeństwem informacji. Od 2001 r. pracuje w Miejskim Przedsiębiorstwie Wodociągów i Kanalizacji S.A. w Krakowie. Obecnie jest wiceprezesem zarządu, dyrektorem zarządzającym. Pełni również funkcję przewodniczącego zespołu sterującego Małopolskiego Klastra Wodnego.
Jest uczestnikiem i prelegentem wielu konferencji naukowych i branżowych. Zainteresowania koncentruje w zakresie aspektów nowoczesnych metod zarządzania, informatyki oraz historii Polski okresu dynastii Jagiellonów.